Łysienie u kobiet - czemu kobiety łysieją i jak sobie z tym radzić?

Czemu kobiety łysieją?

Jakie są przyczyny łysienia?

Łysienie kobiet może mieć wielorakie podłoże. Duże znaczenie dla kondycji włosów ma dobór fryzury i rodzaj ich stylizacji. Nadmierne wypadanie włosów może być związane z regularnym noszeniem ciasnego kucyka czy zbyt częstym używaniem prostownicy i suszarki.

Na stan włosów negatywny wpływ mają również niektóre leki, pojedyncze stresujące wydarzenia, takie jak operacja, przedłużające się stany gorączkowe czy nadmierne odchudzanie.

Wzmożone wypadanie włosów może być również objawem chorób ogólnoustrojowych, takich jak choroby tarczycy - w tym niedoczynność tarczycy, inne zaburzenia hormonalne, anemia. Problem ten dotyczy także kobiet w ciąży i w okresie połogu oraz cierpiących na choroby charakteryzujące się występowaniem przewlekłego stanu zapalnego, takie jak toczeń. Także zespół policystycznych jajników może być przyczyną wypadania włosów.

Wypadanie włosów może być spowodowane także stanem zapalnym samej skóry głowy. Do takiego stanu przyczynić się mogą choroby takie jak łuszczyca, atopowe zapalenie skóry, łysienie czołowe bliznowaciejące czy łojotokowe zapalenie skóry. Możliwe jest także sezonowe wypadanie włosów, zwłaszcza latem i wiosną.

Moi rodzice łysieli - czy ja też będę?

Łysienie u kobiet ma podłoże genetyczne - jeśli babcia, mama czy ciocia borykały się z tym problemem, istnieje duże prawdopodobieństwo, że u nas także rozwinie się ta choroba. Co więcej, czynnikiem ryzyka łysienia u kobiet jest również łysienie wśród męskich członków najbliższej rodziny.

Żeński typ łysienia ma nieco inny charakter niż u mężczyzn. Łysienie androgenowe u kobiet to przede wszystkim przerzedzenie włosów na całej powierzchni głowy. Obszar łysienia poszerza się od czubka głowy, przednia linia włosów (poza zmianami naturalnie zachodzącymi z wiekiem) pozostaje bez zmian. To właśnie łysienie na czubku głowy jest główną cechą różnicującą łysienie typu żeńskiego od męskiego. Typ żeński rzadko prowadzi do całkowitego wyłysienia.

Zwykle problem nadmiernej utraty włosów zaczyna się w wieku 40-50 lat, gdy dochodzi do okołomenopauzalnych zmian w gospodarce hormonalnej.

Czy włosy muszą wypadać?

Wypadanie pewnej ilości włosów w ciągu dnia jest w pełni normalnym zjawiskiem. Każdy mieszek włosowy podczas całego naszego życia przechodzi przez kilkadziesiąt cykli włosowych, które możemy podzielić na trzy fazy: anagen, katagen i telogen.

W trakcie anagenu pojedynczy włos rośnie, co może trwać nawet do 8 lat. W okresie katagenu dochodzi do zahamowania wzrostu włosa, a w telogenie do jego obumierania i wysuwania się z mieszka włosowego lub wypchnięcia przez nowy włos. Po tym czasie mieszek przechodzi znowu w fazę anagenu dla kolejnego włosa, choć przez pewien czas może pozostawać nieaktywny. W fazie telogenu jednocześnie pozostaje ok. 15% wszystkich mieszków włosowych.

W ciągu życia mieszki włosowe stają się coraz mniejsze (dochodzi do tzw. miniaturyzacji mieszków włosowych), co sprawia, że rosnące włosy są cieńsze i krótsze, aż do momentu, w którym włos w ogóle nie wyrasta. Mieszki włosowe pozostają żywe, w związku z czym badane są metody, które pozwalałyby na reaktywację ich funkcji i wzrost włosów.

Łysienie typu telogenowego, podczas którego większy niż zazwyczaj odsetek mieszków włosowych pozostaje w fazie telogenu, jest typowy dla kobiet. Dochodzi wtedy do skrócenia fazy wzrostu włosa. Co istotne, do nadmiernego wypadania włosów może dojść dopiero po kilku miesiącach od zaistnienia czynnika sprawczego.

Łysienie kobiet - jak sobie z tym radzić?

Poza rozważeniem domowych, aptecznych czy chirurgicznych sposobów walki z łysieniem, warto pomyśleć również o zmianie fryzury czy zastosowaniu np. peruk. Istotne jest zadbanie o odpowiednie leczenie chorób ustrojowych, które mogą być związane z wypadaniem włosów - np. zadbać o odpowiednią kontrolę hormonów tarczycowych w przypadku podejrzenia choroby tarczycy.

Nadmierna utrata włosów nie pozostaje bez wpływu również na kondycję psychiczną kobiety. Dlatego warto zwrócić się o pomoc do specjalisty, który pomoże w przyjęciu odpowiedniego nastawienia i zaakceptowaniu choroby. W leczeniu łysienia androgenowego trudno zadbać o wykluczenie przyczyny.

Domowe sposoby na łysienie

Niektóre domowe sposoby mogą pomóc w walce z łysieniem. Wśród skutecznych metod można wymienić masaż skóry głowy, który działa stymulująco na krążenie. Masaż można wykonywać z pomocą różnych olejów z dodatkiem np. oleju z rozmarynu.

Do odżywienia włosów i walki z łupieżem można wykorzystać również aloes, który pozwala w uzyskaniu pięknie błyszczących włosów. Odpowiednia pielęgnacja włosów to także unikanie nadmiernego stylizowania z użyciem np. prostownicy.

Domowe metody na leczenie łysienia wymagają dużo czasu i cierpliwości, ich skuteczność opisuje się w badaniach (jednak były one przeprowadzane na stosunkowo małych grupach uczestników).

Apteczne sposoby na łysienie

Na rynku dostępne są preparaty zawierające minoxidil - substancję chemiczną, która zwiększa przepływ krwi przez skórę w okolicy mieszka włosowego. Lek wpływa pozytywnie na cienkie włosy, zwiększając ich średnicę oraz stymulując wzrost na długość. Ponadto sprzyja zwiększeniu ilości mieszków włosowych i zapobiega nadmiernemu wypadaniu włosów.

Minoxidil występuje w formie roztworu, płynu lub aerozolu do stosowania na skórę głowy. Produkt aplikuje się po uprzednim umyciu włosów, po czym zmywa po kilku godzinach. Należy uważać, by płyn nie dostał się przypadkowo w inne okolice ciała, gdyż może to spowodować nadmierny porost włosów na tym obszarze.

Niestety tego typu terapia wymaga czasu - pierwsze efekty pojawiają się dopiero po trzech miesiącach, a leczenie należy kontynuować przez 6 do 12 miesięcy. Do skutków ubocznych może należeć podrażnienie skóry, a nawet dalsza utrata włosów (zwłaszcza w początkowym okresie stosowania).

Zabiegi na łysienie

Skutecznym sposobem walki z łysieniem kobiet może być również terapia osoczem bogatopłytkowym. W trakcie takiego zabiegu od pacjenta pobierana jest krew, po czym oddzielone osocze wraz z dużą ilością płytek wstrzykiwane jest w skalp.

Dokładny mechanizm działania nie jest znany - przypuszczalnie czynniki wzrostu zawarte w płytkach i osoczu stymulują regenerację mieszków włosowych.

Pewne rezultaty przynosi także laseroterapia. Alternatywą jest też przeszczep włosów, jednak jego skuteczność jest zróżnicowana u pacjentów. Wykorzystanie przeszczepu włosów lepiej sprawdza się w przypadku wyłysienia w jednym, konkretnym obszarze niż w przypadku, gdy łysienie jest bardziej rozproszone, w obecności widocznych prześwitów skóry. Przypuszczalnie już wkrótce pojawi się na rynku więcej metod, które będą redukować problem łysienia u kobiet.