Niedobór witaminy D
Objawy niedoboru witaminy d
Deficyt witaminy D w organizmie może wynikać z niedoborów żywieniowych, zespołów upośledzonego wchłaniania, przewlekłej choroby nerek, nadczynności przytarczyc, chorób przewlekłych, autoimmunologicznych oraz nowotworowych. Na obniżenie poziomu mogą też wpływać niektóre leki.
Zbyt niski poziom witaminy D u dzieci może wywołać krzywicę i zaburzenia wzrastania, natomiast u dorosłych taki stan może doprowadzić do osteoporozy oraz osteomalacji - obniżonej mineralizacji kości.
Do innych objawów niedoboru witaminy D zaliczymy: zwiększoną tendencję do złamań, stany zapalne skóry, choroby przyzębia i wypadanie zębów, obniżoną odporność, zwiększone ryzyko rozwoju nowotworu sutka, jelita grubego czy prostaty, choroby autoimmunologicznej, dysfunkcje układu nerwowego oraz pogorszenie słuchu.
Objawy niedoboru witaminy d to także chroniczne zmęczenie, spowolnienie wzrostu, bóle kości, zwiększone ryzyko wystąpienia choroby z autoagresji (choroby autoimmunologiczne np. reumatoidalne zapalenie stawów), bóle mięśni, zwyrodnienia układu kostnego.
Niedobory witaminy D3 mogą wywoływać bóle mięśniowe oraz miopatię, natomiast nie ma to wpływu na generowaną siłę mięśniową.
Nadmiar witaminy D
Naturalna produkcja witaminy D nie może doprowadzić do hiperwitaminozy. Organizm wytworzył wewnętrzne systemy obronne, które chronią przed zbyt wysokim stężeniem witaminy. Systemy te nie działają w przypadku nadmiernej suplementacji egzogennej.
Nadmiar witaminy D objawiać się może poprzez bóle głowy, nudności, osłabienie, zanik apetytu, wymioty, poliurię (wzrost ilości wydalanego moczu) oraz polidypsję (zwiększone pragnienie), biegunkę, bóle oczu i zlewne poty.
Hiperwitaminoza witaminy D wywołuje hiperkalcemię, czyli nadmierną ilość wapnia we krwi. Hiperkalcemia może doprowadzić do zwapnienia tkanek nerki, serca oraz naczyń, co wpływa negatywnie na funkcje OUN oraz mięśnia sercowego. Nadmiar wapnia zwiększa również ryzyko kamicy pęcherzyka żółciowego i nerek.
Nadmiar witaminy D może być niebezpieczny dla rozwijającego się płodu - obserwuje się wzrost ryzyka chorób kości i deformacji szkieletu.