Kwas klawulanowy (łac. Acidum clavulanicum) jest inhibitorem beta-laktamaz, często stosowany w celu wzmocnienia działania antybiotyków beta–laktamowych, do których zaliczane są penicyliny, cefalosporyny, karbapenemy oraz monobaktamy. Kwas klawulanowy w połączeniu z antybiotykami beta-laktamowymi jest wykorzystywany w leczeniu chorób wywołanych przez bakterie, które mają zdolność do wytwarzania beta-laktamazy. Najczęściej to połączenie stosuje się w przypadku ostrego zapalenia ucha środkowego, zapalenia zatok, zakażenia dolnych dróg oddechowych, zakazeń skórych, zakażeń ginekologicznych, posocznicy, infekcji kości i stawów. Kwas klawulanowy może wchodzić w interakcje z innymi antybiotykami, co może wpływać na ich efektywność. Kwas klawulanowy stosowany jest zawsze w skojarzeniu z antybiotykiem. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę działania niepożądane wynikające z połączenia tych dwóch substancji. Najczęstsze działania niepożądane to: biegunka, nudności, wysypka skórna.. Kwas klawulanowy łączy się z miejscem aktywnym β-laktamaz, uniemożliwiając im wejście w interakcję z cząsteczką antybiotyku. Wiązanie kwasu klawulanowego z β-laktamazą jest bardzo wolno hydrolizowane dzięki czemu kwas klawulanowy jest uważany za nieodwracalny inibitor β-laktamaz Stosowanie w połączeniu z penicylinami zwykle jest bezpieczne, jednak należy uważać na możliwe reakcje alergiczne i działania niepożądane. https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/5280980 Portal Rejestry Medyczne, Charakterystyka Produktu Leczniczego - Augmentin, [online], [kwiecień 2024], dostępny w Internecie: https://rejestrymedyczne.ezdrowie.gov.pl/api/rpl/medicinal-products/25472/characteristicZastosowanie
Interakcje z innymi substancjami
Działania niepożądane
Mechanizm działania
Bezpieczeństwo stosowania
Bibliografia