Ostrzeżenia dotyczące stosowanie leku Diclovit.
Przed rozpoczęciem terapii lekiem Diclovit, należy poinformować lekarza o wszystkich dolegliwościach, chorobach przewlekłych oraz aktualnie przyjmowanych lekach, gdyż w niektórych sytuacjach stosowanie preparatu może być przeciwskazane.
Według niektórych doniesień stosowanie leku Diclovit może przyczyniać się do występowania krwawienia z przewodu pokarmowego, choroby wrzodowej lub perforacji, co może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia. Jeśli istnieją podejrzenia krwawienia z układu pokarmowego lub owrzodzenia, należy przerwać stosowanie leku.
Pacjenci, którzy mają podejrzenia zaburzenia układu pokarmowego lub stwierdzone w wywiadzie objawy sugerujące chorobę wrzodową żołądka lub jelit, przyjmują leki mogące wzmagać ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej lub krwawienia (np. doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe jak warfaryna, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, leki przeciwpłytkowe jak kwas acetylosalicylowy) powinni być ściśle kontrolowani.
W przypadku pacjentów w podeszłym wieku częściej mogą występować działania niepożądane, dlatego u tej grupy pacjentów zaleca się stosowanie najmniejszej skutecznej dawki oraz obserwację.
Wpływ na układ krążenia i krążenie mózgowe
Pacjenci, którzy zmagają się z nadciśnieniem tętniczym lub zastoinową niewydolnością serca, powinni otrzymać odpowiednie zalecenia i monitorować swój stan, ze względu na zgłaszane sytuacje powiązane z zatrzymaniem płynów i powstawaniem obrzęków w związku z leczeniem preparatami z grupy NLPZ.
Według badań klinicznych i danych epidemiologicznych, wykazane jest, że długotrwałe stosowanie diklofenaku, szczególnie w dużych dawkach (150 mg na dobę), związane jest z niewielkim wzrostem ryzyka tętniczych powikłań zakrzepowych (np. zawał mięśnia sercowego czy udar).
Lek powinien być stosowany ostrożnie u pacjentów z istotnymi czynnikami ryzyka zdarzeń dotyczących układu krążenia (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu).
Wpływ na wątrobę
Pacjenci z zaburzoną funkcją wątroby powinni być otoczeni szczególną opieką i podlegać kontroli medycznej, gdyż na skutek stosowania diklofenaku może dojść do pogorszenia funkcji wątroby i podwyższenia poziomu enzymów wątrobowych.
Warto zachować ostrożność podczas stosowaniu diklofenaku u pacjentów z porfirią wątrobową, ponieważ może to wywołać napad choroby.
Wpływ na ośrodkowy układ nerwowy
W trakcie stosowania leku należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami psychicznymi, padaczką lub chorobą Parkinsona.
Podczas długo trwającego leczenia (od 6 do 12 miesięcy) witaminą B6 w dawce dobowej przekraczającej 50 mg oraz w czasie krótkotrwałego (w ciągu 2 miesięcy), witaminą B6 w dawce dobowej przekraczającej 1 g obserwowano występowanie neuropatii. Jeśli u pacjenta pojawią się oznaki lub objawy czuciowej neuropatii obwodowej (parestezja), należy rozważyć zmianę dawki i odstawienie produktu jeśli jest to konieczne.
Interakcje z innymi produktami leczniczymi
Diklofenak może wykazywać interakcje z innymi lekami, dlatego należy zachować ostrożność w przypadku stosowania go z:
Metotreksatem, litem- może zwiększyć ich stężenie we krwi, co prowadzi do nasilenia działań toksycznych;
Glikozydami nasercowymi (np. digoksyną)- może zwiększyć ryzyko niewydolności serca;
Lekami moczopędnymi lub przeciwnadciśnieniowymi- może zmniejszyć ich skuteczność i uszkodzić nerki;
Lekami przeciwzakrzepowymi, hamującymi agregację płytek krwi- może zwiększyć ryzyko krwotoku;
Lekami przeciwcukrzycowymi- wymaga monitorowania stężenia glukozy we krwi;
Antybiotykami chinolonowymi- zwiększa ryzyko wystąpienia drgawek.
Kwasem acetylosalicylowym lub innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi- zastosowaniu kwasu acetylosalicylowego zwiększa ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego.
Kortykosteroidami lub inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny- zwiększa ryzyko działań niepożądanych, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego;
Lekami hamującymi aktywność izoenzymu 2C9 cytochromu P450- może zwiększyć ekspozycję na diklofenak;
Kolestypolem i cholestyraminą - może wpływać na wchłanianie diklofenaku.
Fenytoiną -może zwiększyć jej stężenie we krwi;
Cyklosporyną i takrolimusem- może uszkadzać nerki;
Moklobemidem -może nasilać działanie diklofenaku;
Triamterenem- może prowadzić do niewydolności nerek;
Trimetoprimem- może prowadzić do hiperkaliemii;
Zydowudyną- zwiększa ryzyko hematotoksyczności;
Alkoholem- zwiększa ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego i zmniejsza wchłanianie tiaminy.
5-fluorouracylem- dezaktywuje tiaminę poprzez kompetencyjne hamowanie jej fosforylacji;
Diuretykami pętlowymi -zwiększa wydalanie tiaminy podczas długotrwałego leczenia;
L-dopą: Może zmniejszyć jej działanie na drodze interakcji z pirydoksyną;
Antagonistami pirydoksyny (np. izoniazyd, hydralazyna, D-penicylamina, cykloseryna)- mogą zwiększyć zapotrzebowanie na witaminę B6.