Escitil - Recepta online - e-Recepta z konsultacją | cena, dawkowanie, przeciwwskazania

Czym jest Escitil?

Escitil to lek, występujący w formie doustnych tabletek powlekanych, zawierający escitalopram w postaci szczawianu. Występuje w dwóch dawkach - Escitil 10 mg i Escitil 20 mg. Tabletki można dzielić na pół.

Mechanizm działania

Escitalopram działa poprzez blokowanie zwrotnego transportu serotoniny do komórek nerwowych, co prowadzi do wzrostu poziomu tej substancji chemicznej w ośrodkowym układzie nerwowym.

Escitalopram nie wiąże się lub wiąże się w minimalnym stopniu z receptorami serotoninergicznymi 5-HT1A i 5-HT2, receptorami dopaminergicznymi D1 i D2, receptorami adrenergicznymi a1, a2 i ß, receptorami histaminowymi H1, receptorami muskarynowymi, receptorami benzodiazepinowymi oraz receptorami opioidowymi co sprawia, że są bardziej selektywne i powodują mniej działań niepożądanych niż np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne.

Skład leku

Oprócz substancji czynnej czyli escitalopramu w dawce 10 mg lub 20 mg, w skład leku Escitil wchodzą także substancje pomocnicze. W rdzeniu tabletki znajduje się celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeoloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna i magnezu stearynian. Otoczka tabletki składa się z hypromelozy, tytanu dwutlenku i makrogolu 400.

Jak stosować lek?

Stosowanie leku Escitil jest doustne i można przyjmować go niezależnie od posiłków. Należy przyjmować Escitil w pojedynczej dawce dobowej.

Należy pamiętać o tym, że pożądany efekt uzyskuje się po paru tygodniach stosowania leku Escitil, a w przypadku depresji nawet po paru miesiącach.

Przy odstawianiu leku Escitil, bardzo ważne jest stopniowe zmniejszanie dawki leku. Kończąc terapię lekiem Escitil, dawkę należy stopniowo zmniejszać przez co najmniej 1-2 tygodnie, aby uniknąć pojawienia się objawów odstawienia.

Jak dawkować lek u dorosłych?

Dawkowanie leku Escitil różni się zależnie od choroby, której dotyczy leczenie.

W epizodach dużej depresji zalecana dawka escitalopramu to 10 mg raz na dobę. W przypadku konieczności i w zależności od reakcji pacjenta, dawkę można zwiększyć do maksymalnie 20 mg na dobę. Efekt przeciwdepresyjny zazwyczaj występuje po 2-4 tygodniach leczenia lekiem Escitil. Po ustąpieniu objawów depresji, leczenie powinno być kontynuowane przez co najmniej 6 miesięcy, aby zapewnić utrwalenie pozytywnej odpowiedzi na terapię.

W zaburzeniach lęku panicznego z agorafobią lub bez agorafobii terapię escitalopramem zaczyna się od dawki 5 mg w pierwszym tygodniu, następnie dawkę dobową można zwiększyć do 10 mg na dobę. Zależnie od reakcji pacjenta, dawka może być zwiększana maksymalnie do 20 mg. Lek Escitil uzyskuje maksymalną skuteczność po około 3 miesiącach, a leczenie trwa kilka miesięcy.

W leczeniu fobii społecznej zalecana dawka escitalopramu to 10 mg na dobę. Zwykle obserwuje się poprawę stanu klinicznego po 2-4 tygodniach terapii. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta, dawkę można dostosować poprzez zmniejszenie do 5 mg lub zwiększenie do maksymalnie 20 mg na dobę. Ze względu na przewlekły charakter fobii społecznej zaleca się leczenie escitalopramem przez okres 12 tygodni w celu uzyskania trwałej poprawy stanu pacjenta. Przeprowadzono również badania dotyczące długoterminowej terapii u pacjentów, którzy pozytywnie zareagowali na leczenie (przez 6 miesięcy), co można rozważyć w indywidualnych przypadkach w celu zapobiegania nawrotom choroby.

Jeśli pacjent choruje na uogólnione zaburzenie lękowe, stosuje się dawkę początkową 10 mg na dobę. W zależności o reakcji pacjenta, dawkę można zwiększyć do 20 mg na dobę.

W leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych również zaczyna się od dawki 10 mg na dobę. Dawkę można zwiększyć do maksymalnie 20 mg na dobę.

Należy pamiętać, że ewentualne modyfikacje dawkowania leku Escitil powinny się odbywać według zaleceń lekarza. Należy też regularnie oceniać korzyści terapeutyczne i reakcje pacjenta na stosowanie leczenie.

Jeśli u pacjenta stwierdzono zaburzenia czynności wątroby lub wiadomo, że pacjent wolno metabolizuje leki przy udziale CYP2C19 leczenie escitalopramem należy zacząć od dawki dobowej 5 mg. Dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę po ocenie reakcji pacjenta na leczenie.

Jak dawkować lek u dzieci?

Lek Escitil nie jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 r.ż.. Podczas badań klinicznych zaobserwowano, że zachowania samobójcze (w tym próby samobójcze i myśli samobójcze) oraz zachowania agresywne (zwłaszcza agresja, buntownicze zachowania i wybuchy gniewu) występowały częściej u dzieci i młodzieży.

Dawka maksymalna produktu

Dobowa maksymalna dawka escitalopramu wynosi 20 mg i dawka ta nie powinna być przekraczana.

Najczęstsze działania niepożądane

Działania niepożądane najczęściej pojawiają się w pierwszych tygodniach leczenia escitalopramem, ale ich nasilenie zmniejsza się wraz z kontynuacją leczenia. Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi są nudności i bóle głowy. Często występowały też: zaburzenia łaknienia, zwiększenie masy ciała, lęk, niepokój psychoruchowy, zaburzenia snu, zaburzenia seksualne (np. zaburzenia wzwodu i osłabienie popędu płciowego), zawroty głowy, parestezje, zapalenie zatok, ziewanie, uczucie zmęczenia, nudności i zaburzenia żołądkowo-jelitowe, bóle stawów, suchość w jamie ustnej.

Nagłe odstawienie leków z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny często powoduje objawy odstawienia. Często występujące reakcje to zawroty głowy, zaburzenia czuciowe, problemy ze snem, pobudzenie lub niepokój, nudności, wymioty, drżenia, splątanie, nadmierne pocenie się, bóle głowy, biegunka, szybkie bicie serca, wahania emocjonalne, drażliwość oraz zaburzenia widzenia. W większości przypadków objawy te są łagodne lub umiarkowane i same ustępują, chociaż u niektórych pacjentów mogą być silne i utrzymywać się przez dłuższy czas. Dlatego zaleca się stopniowe odstawienie escitalopramu poprzez stopniowe zmniejszanie dawki, gdy nie jest już konieczne dalsze stosowanie leku.

Rzadziej występujące działania niepożądane

Wśród działań niepożądanych rzadziej zgłaszanych, ale mogących stwarzać zagrożenie, wymienia się reakcje anafilaktyczne, trombocytopenię, agresję, myśli i zachowania samobójcze, omamy, hiponatremia, jadłowstręt, zespół serotoninowy, krwawienie z nosa i przewodu pokarmowego, zmniejszenie masy ciała, stany splątania, zaburzenia smaku, obrzęki kończyn górnych i dolnych, zaburzenia widzenia, zaburzenia rytmu serca związane z wydłużeniem odstępu QT.

Gdzie można zgłaszać działania niepożądane leku?

Jeśli pacjent podejrzewa u siebie występowanie objawów niepożądanych preparatu powinien powiadomić o tym jak najszybciej wyspecjalizowany personel medyczny. Informacje o ewentualnych działaniach ubocznych są przekazywane do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Objawy przedawkowania

Przypadki przedawkowania samego escitalopramu zdarzają się bardzo rzadko, a przyjęcie wielokrotności dawki maksymalnej dobowej (400-800 mg) nie powodowało wystąpienia ciężkich objawów.

Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku?

Istnieją przeciwwskazania do stosowania leku Escitil i sytuacje, w których przy stosowaniu escitalopramu należy zachować szczególną ostrożność.

Najważniejszym i bezwzględnym przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na jakąkolwiek substancję zawartą w preparacie Escitil.

Nie należy stosować leku Escitil, jeśli pacjent jednocześnie przyjmuje inne leki psychoaktywne będące nieselektywnymi, nieodwracalnymi lub odwracalnymi inhibitorami monoaminooksydazy ze względu na duże ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego.

Lek Escitil jest przeciwwskazany u osób, u których rozpoznano wydłużenie odstępu QT, wrodzone zaburzenia rytmu serca związane z wydłużeniem odstępu QT oraz u pacjentów przyjmujących leki wydłużające odstęp QT w EKG np. leki przeciwarytmiczne klasy Ia oraz niektóre leki przeciwhistaminowe.

U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności w leczeniu escitalopramem. W sytuacji, gdy zdiagnozowane są ciężkie zaburzenia czynności wątroby pacjenci powinni być ściśle monitorowani, a dostosowanie dawkowania powinno odbyć się ze szczególną starannością.

U pacjentów z niestabilną padaczką leki przeciwdepresyjne z grupy SSRI są przeciwwskazane, a u których padaczka jest kontrolowana leczenie przeciwdepresyjne powinno odbywać się z zachowaniem szczególnej ostrożności.

U pacjentów z hipomanią albo manią w wywiadzie, lek Escitil należy stosować ostrożnie. W razie pojawienia się objawów manii należy odstawić leki z grupy SSRI.

U pacjentów chorujących na cukrzycę, może być konieczna modyfikacja dawek doustnych leków przeciwcukrzycowych i insuliny, ze względu na możliwy zaburzający glikemię wpływ escitalopramu.

U pacjentów, u których w przeszłości, pojawiały się zachowania samobójcze należy bardzo ostrożnie stosować lek Escitil, ze względu na większe ryzyko pojawienia się takich zachowań w pierwszych tygodniach leczenia.

W sytuacji, kiedy pacjent przyjmuje leki stosowane w leczeniu depresji z grupy SSRI i doustne leki przeciwzakrzepowe lub inne wpływające na funkcję płytek krwi (np. kwas acetylosalicylowy, pochodne fenotiazyny, niesteroidowe leki przeciwzapalne), istnieje większe ryzyko krwawienia. Z tego względu takie połączenia leków wymagają ścisłego monitorowania.

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów stosujących jednocześnie leki z grupy SSRI i preparaty z dziurawcem zwyczajnym ponieważ w takiej sytuacji zwiększa się ryzyko pojawienia się działań niepożądanych.

Ze względu na ograniczone dane z badań klinicznych, u pacjentów cierpiących na chorobę niedokrwienną serca należy zachować ostrożność podczas stosowania leku Escitil.

Lek Escitil może powodować spadki stężenia sodu we krwi. Należy być ostrożnym w przypadku pacjentów, którzy znajdują się w grupie ryzyka, takiej jak osoby starsze, cierpiące na marskość wątroby lub przyjmujące inne leki, które mogą powodować hiponatremię.

Należy zachować ostrożność u pacjentów, którzy mają istotną bradykardię lub niedawno przebyli ostry zawał serca, oraz u osób z niewyrównaną niewydolnością serca. Zaburzenia elektrolitowe, takie jak niedobór potasu i magnezu, zwiększają ryzyko groźnych zaburzeń rytmu serca i powinny zostać skorygowane przed rozpoczęciem leczenia escitalopramem. Przed zastosowaniem leku u pacjentów z stabilną chorobą serca należy rozważyć przeprowadzenie badania EKG.

Interakcje z innymi lekami

Przeciwwskazanymi połączeniami lękowymi są przede wszystkim połączenia escytalopramu z nieselektywnym, nieodwracalnym inhibitorem monoaminooksydazy ze względu na większe ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego. Czas jaki powinien minąć od zakończenia terapii takimi lekami a rozpoczęciem stosowania leku Escitil powinien wynosić co najmniej 14 dni. Przeciwwskazane jest również połączenie escitalopramu z innymi inhibitorami monoaminoksydaz - selegiliną, linezolidem i moklobemidem.

Ze względu na możliwe addycyjne działanie wydłużające odstęp QT escitalopramu i leków takich jak leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, niektóre leki przeciw drobnoustrojom (np.erytromycyna leki przeciwmalaryczne) i niektóre leki przeciwhistaminowe nie powinno się ich stosować jednocześnie.

W przypadku interakcji między escitalopramem i innymi lekami o działaniu serotoninergicznym (np. sumatryptan i podobne leki stosowane w leczeniu migreny) istnieje podwyższone ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego.

Dochodzi do zwiększenia częstości działań niepożądanych i nasilenia działania escytalopramu przy połączeniu go z litem, tryptofanem i dziurawcem zwyczajnym.

Należy zachować ostrożność podczas leczenia lekami będących inhibitorami CYP2C19, które mogą spowalniać metabolizm i nasilać działanie escitalopramu.

Escitil a alkohol

Nie dochodzi do poważnych, niebezpiecznych interakcji między alkoholem a escitalopramem. Niemniej jednak, leki psychoaktywne, w tym escitalopram, nie powinny być przyjmowane jednocześnie z alkoholem.

Escitil a ciąża

Nie zaleca się stosowania leku Escitil w okresie ciąży. Escitalopram i inne leki przeciwdepresyjne z grupy SSRI powinny być stosowane w ciąży tylko w ramach konieczności po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści i ryzyka z takiego leczenia. U noworodków, których matki stosowały takie leki w późnych stadiach ciąży, mogą wystąpić następujące objawy: problemy z oddychaniem, sinica, bezdech, drgawki, fluktuacje temperatury ciała, trudności w karmieniu, wymioty, hipoglikemia, zwiększone lub zmniejszone napięcie mięśniowe, nadwrażliwość, drżenia, drażliwość, letarg, nieustający płacz, senność i trudności w zasypianiu.

Jeśli pacjentka stosuje lek Escitil przewlekle - może to mieć negatywny wpływ na jej płodność.

Escitil a karmienie piersią

Podejrzewa się, że escitalopram przenika do mleka matki. Dlatego też, w okresie karmienia piersią nie zaleca się stosowania leku Escitil.

Escitil a prowadzenie pojazdów mechanicznych

Choć nie stwierdzono, że escitalopram ma wpływ na sprawność intelektualną ani zdolności psychomotoryczne, należy pamiętać, że każdy lek psychoaktywny może wpływać na zdolność osądu i sprawność. Pacjenci powinni być poinformowani o możliwości ryzyka wpływu leku na ich zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych. Przed tymi czynnościami pacjenci powinni upewnić się jaka jest ich reakcja na leczenie escitalopramem.

Należy pamiętać, by przed użyciem leku zapoznać się z treścią ulotki dołączonej do opakowania lub skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, ponieważ każdy lek niewłaściwie stosowany może zagrażać życiu lub zdrowiu. Dokładne informacje dotyczące charakterystyki produktu znajdują się w ulotce dołączonej do opakowania preparatu.

Dane zamieszczone w artykule mają charakter jedynie informacyjny, nie zastępują przepisów prawnych i nie mogą zostać podstawą do jakichkolwiek roszczeń.

Podsumowanie informacji dotyczących leku Escitil

Substancja czynna: escitalopram.

Wskazania: epizody dużej depresji, zaburzenia lękowe z napadami lęku z agorafobią lub bez niej, fobia społeczna, zaburzenia lękowe uogólnione, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne.

Zastosowanie: doustne

Dawkowanie: epizody dużej depresji, fobia społeczna, zaburzenia lękowe uogólnione, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne - zwykle 10 mg na dobę; zaburzenia lękowe z napadami lęku - początkowo 5 mg, następnie 10 mg. Dawka maksymalna - 20 mg na dobę.

Główne przeciwwskazania: nadwrażliwość na jakąkolwiek substancję zawartą w leku, stosowanie inhibitorów monoaminooksydazy i leków wydłużających odstęp QT, zdiagnozowane wydłużenie odstępu QT w EKG.

Główne działania niepożądane: nudności, bóle i zawroty głowy, zaburzenia łaknienia, zaburzenia seksualne, zaburzenia snu.

Bibliografia

Charakterystyka produktu leczniczego Escitil; ezdrowie.gov.pl; https://rejestrymedyczne.ezdrowie.gov.pl/api/rpl/medicinal-products/21784/characteristic

Baza leków; mp.pl; https://www.mp.pl/pacjent/leki/subst.html?id=4375