Interakcje z innymi lekami
W sytuacji stosowania innych leków razem z preparatem Oroes należy skontaktować się z lekarzem.
Lek Oroes nie powinien być przyjmowany w przypadku jednoczasowego przyjmowania przez pacjenta leków przeciwdepresyjnych z grupy inhibitorów MAO. Spowodowane jest to zwiększonym ryzykiem wystąpienia zespołu serotoninowego i innych ciężkich reakcji niepożądanych. Escitalopram może być podany pacjentowi dopiero 14 dni po zakończeniu stosowania nieodwracalnego inhibitora MAO. Wymagane jest także zachowanie 7-dniowej przerwy między zakończeniem przyjmowania escitalopramu a rozpoczęciem zażywania nieodwracalnego inhibitora MAO.
Przeciwwskazana jest także terapia skojarzona preparatami zawierającymi: selektywne inhibitory monoaminooksydazy takie jak moklobemid (lek stosowany w leczeniu depresji) czy selegilina (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona) oraz linezolid, nieselektywny inhibitor MAO (leczenie zakażeń bakteryjnych). Jeżeli jednak takie leczenie skojarzone jest konieczne, powinno się rozpocząć od najmniejszej zalecanej dawki, a pacjent powinien być pod stałą obserwacją lekarza.
Podawanie leku Oroes z innymi lekami o działaniu serotoninergicznym tj. tramadol, buprenorfina (silne leki przeciwbólowe), tryptany (leki stosowane w leczeniu migreny) może zwiększać ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego.
Leki będące selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), a więc także escitalopram mogą powodować obniżenie progu drgawkowego. Wymagane jest zachowanie ostrożności podczas stosowania razem z innymi preparatami, obniżającymi próg drgawkowy tj. SSRI, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne (pochodne tioksantenu, fenotiazyny i butyrofenonu), leki stosowane w leczeniu silnego bólu (tramadol)
Lek Oroes może mieć nasilone działanie, gdy stosowane są jednocześnie preparaty zawierające lit (przepisywany w leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) oraz tryptofan (suplement diety, przekształcany w organizmie do serotoniny). Należy więc zachować szczególną ostrożność podczas leczenia skojarzonego wspomnianymi preparatami.
Osoby stosujące jednoczasowo preparaty zawierające escitalopram oraz doustne leki przeciwzakrzepowe (przyjmowane w celu zmniejszenia ryzyka zakrzepicy, a także w celu zmniejszenia ryzyka udaru) powinny w sposób ścisły i częsty monitorować swoje parametry krzepnięcia, w tym jego czas z uwagi na możliwą zmianę w wyniku działania wspomnianych leków. Zaleca się także zachowanie ostrożności w przypadku jednoczesnego stosowania leków mających wpływ na funkcje płytek krwi tj. niesteroidowe leki przeciwzapalne (leki przeciwbólowe), dipirydamol, tyklopidyna, bądź zwiększających ryzyko krwawień (np. atypowe leki przeciwpsychotyczne, pochodne fenotiazyny, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne).
Na szczególną uwagę zwraca też metabolizm escitalopramu przez enzym CYP2C19. Wszelkie leki, które są inhibitorami wspomnianego enzymu, mogą zwiększać poziom leku Oroes we krwi, nasilać jego działanie i przez to zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Takimi lekami są np. omeprazol, esomeprazol czy fluwoksamina (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka).
Pacjenci z cukrzycą mogą wymagać dostosowania dawki insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych z powodu wpływu escitalopramu na poziom glukozy.