Nie należy stosować preparatu Cirrus podczas stosowania inhibitorów monoaminooksydazy, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia przełomu nadciśnieniowego. Z powodu długotrwałego działania inhibitorów MAO, istnieje możliwość wystąpienia takiej interakcji nawet do 15 dni po zaprzestaniu przyjmowania tych produktów.
Jednocześnie stosowana pseudoefedryna i leki zwane glikozydami sercowymi (stosowane w leczeniu niewydolności serca), mogą powodować zwiększenie ektopowej aktywnos?ci układu bodźcoprzewodzącego serca i wystąpienie zaburzeń rytmu serca.
U pacjentów, którzy przyjmują często niesteroidowe leki przeciwzapalne należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania preparatu Cirrus, ze względu na ich addycyjne działanie - może wystąpić zwiększenie ciśnienia tętniczego.
Inhibitory pompy protonowej - leki stosowane między innymi w leczeniu choroby wrzodowej oraz inne leki zobojętniające sok żołądkowy (leki zawierające, np. wodorotlenek glinu lub magnezu) zwiększają szybkość, a kaolin zmniejsza szybkość wchłaniania pseudoefedryny.
Leki obniżające ciśnienie krwi stosowane równocześnie z pseudoefedryną mogą nie osiągać docelowego efektu przeciwnadciśnieniowego.
Halogenowe środki stosowane do znieczulenia ogólnego mogą powodować lub nasilać komorowe zaburzenia rytmu, jeśli są stosowane razem z preparatem Cirrus.
Cetyryzyna w skojarzeniu z alkoholem lub z lekami działającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy (np. leki nasenne, leki zwiotczające mięśnie, leki uspokajające) może nasilać ich hamujące działanie na ośrodkowy układ nerwowy.
W przypadku stosowania innych leków, należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.