Letrox 125 mikrogramów - Recepta online - e-Recepta z konsultacją | cena, dawkowanie, przeciwwskazania

Czym jest niedoczynność tarczycy i jakie są jej objawy?

Niedoczynności tarczycy to stan ogólnego niedoboru hormonów tarczycy (tyroksyny) w organizmie. Niewystarczająca produkcja może wynikać z chorób tarczycy lub być skutkiem operacji wycięcia tarczycy, na przykład z powodu nowotworu złośliwego tarczycy. Rzadko możemy mieć do czynienia także z wrodzoną niedoczynnością tarczycy.

Rozpoznanie niedoczynności tarczycy typowo stawia się na podstawie wyników stężenia hormonów tarczycy we krwi żylnej.

W przypadku niedoczynności tarczycy pacjent może doświadczać szeregu nietypowych objawów, takich jak: zmęczenie, przyrost masy ciała, problemy z koncentracją, depresja , zaburzenia nastroju oraz problemy z układem pokarmowym. W przypadku wystąpienia powyższych objawów warto zasięgnąć opinii lekarza, który może zlecić wykonanie odpowiednich badań.

Czym jest Letrox 125?

Letrox to nazwa handlowa leku, którego substancją czynną jest lewotyroksyna, czyli syntetyczny odpowiednik hormonu tarczycy (tyroksyny). Lek występuje w postaci tabletek. Jest on stosowany głównie w leczeniu niedoczynności tarczycy, która wynika z niedostatecznego wytwarzania hormonów przez tarczycę.

Preparat może być stosowany u pacjentów we wszystkich grupach wiekowych. Wydawany jest wyłącznie na receptę . W przypadku kobiet w ciąży i osób powyżej 75. roku życia lek jest bezpłatny we wszystkich wskazaniach refundacyjnych.

Mechanizm działania leku

Lewotyroksyna zawarta w Letrox 125 jest syntetycznym odpowiednikiem tyroksyny (T4). Mechanizm działania leku polega na zastępowaniu lub uzupełnianiu niedoborów endogennego hormonu tarczycy.

Po podaniu lewotyroksyny doustnie, zostaje ona wchłonięta z przewodu pokarmowego i trafia do krwiobiegu. Następnie, w tkankach obwodowych, lewotyroksyna ulega konwersji do bardziej aktywnej formy – trójjodotyroniny (T3). Trójjodotyronina pobudza receptory w komórkach docelowych, wpływając na ekspresję genów i regulując wiele procesów metabolicznych w organizmie.

Hormony tarczycy są kluczowe dla prawidłowego rozwoju i wzrostu organizmu, zwłaszcza u dzieci. Lewotyroksyna wpływa na procesy wzrostu, dojrzewania tkanek, rozwoju kości i układu nerwowego, a także zwiększa podstawową przemianę materii, przyspiesza procesy spalania oraz przyspiesza metabolizm tłuszczów, białek i węglowodanów.

Jakie są składniki leku Letrox 125?

Każda tabletka produktu leczniczego Letrox 125 mikrogramów zawiera 125 μg lewotyroksyny sodowej.

Do substancji pomocniczych należą: cysteiny chlorowodorek jednowodny (częściowo obecny w tabletce jako cystyna), celuloza mikrokrystaliczna, skrobia kukurydziana, skrobia żelowana, tlenek magnezu, talk.

Wskazania do stosowania preparatu

• Terapia zastępcza i uzupełniająca w niedoczynności tarczycy o różnej etiologii

• Zapobieganie wznowie wola tarczycy po leczeniu operacyjnym u pacjentów z prawidłową czynnością tarczycy

• Leczenie wola o charakterze łagodnym u pacjentów z prawidłową czynnością tarczycy

• Terapia zastępcza i supresyjna nowotworów złośliwych tarczycy, szczególnie po operacji usunięcia tarczycy z powodu nowotworu złośliwego tarczycy

• Pomocniczo w leczeniu nadczynności tarczycy w skojarzeniu z tyreostatykami po uzyskaniu eutyreozy

• Test supresyjny w diagnostyce nadczynności tarczycy

Jak stosować produkt leczniczy Letrox 125?

Lek przeznaczony jest do podania doustnego. Zleconą dawkę dobową preparatu należy stosować rano, na czczo, minimum 30 minut przed posiłkiem, popijając odpowiednią ilością wody. Przyjmowanie Letrox 125 razem z posiłkiem może zmniejszać wchłanianie lewotyroksyny.

Preparat można także stosować w postaci zawiesiny. Tabletki należy rozpuścić w 10-15 ml wody i podawać z dodatkową ilością płynu do objętości ok. 15-20 ml. Jest to szczególnie dogodna forma podawania dla dzieci.

Jak dawkować lek u dorosłych?

U dorosłych pacjentów z pierwotną niedoczynnością tarczycy leczenie należy zacząć od małej dawki początkowej- 25-50 μg na dobę. Następnie dawkę leku można stopniowo zwiększać, co 2-4 tygodnie, aż do uzyskania optymalnego stężenia hormonów tarczycy w organizmie, ocenianego na podstawie wyników testów laboratoryjnych.

W leczeniu i profilaktyce nawrotu wola o charakterze łagodnym u osób w stanie eutyrozy zalecana dawka leku Letrox wynosi 75-200 mikrogramów na dobę, a w terapii wspomagającej leczenie tyreostatyczne nadczynności tarczycy rekomendowana dawka leku zawiera się w przedziale od 50 do 100 mikrogramów na dobę.

Po operacji usunięcia tarczycy z powodu nowotworu złośliwego (tyreoidektomii) należy przyjmować dawkę od 150 do 300 mikrogramów lewotyroksyny sodowej na dobę, a w przypadku testu supresyjnego 200 mikrogramów na dobę przez 14 dni, czyli do czasu wykonania scyntygrafii.

U pacjentów w podeszłym wieku, z chorobą wieńcową serca oraz u osób z ciężką lub długotrwałą niedoczynnością tarczycy leczenie należy zacząć od małej dawki preparatu i w zależności od wyników badań labolatoryjnych, można ją powoli zwiększać w dużych odstępach czasu. Małe dawki można również stosować u osób o niewielkiej masie ciała oraz u pacjentów z dużym wolem.

Jak dawkować lek u dzieci?

Dawka podtrzymująca w wrodzonej lub nabytej niedoczynności tarczycy wynosi zwykle 100 do 150 mikrogramów lewotyroksyny sodowej na m2 powierzchni ciała na dobę.

W przypadku wrodzonej niedoczynności tarczycy u noworodków i niemowląt wymagających szybkiej substytucji, zalecana dawka początkowa wynosi 10-15 mikrogramów lewotyroksyny sodowej na kilogram masy ciała na dobę przez pierwsze 3 miesiące.

U dzieci z nabytą niedoczynnością tarczycy, zalecana dawka początkowa wynosi 12,5 do 50 mikrogramów lewotyroksyny sodowej na dobę.

Dawkę należy zwiększać stopniowo, w zależności od wyników badania klinicznego i stężenia hormonów tarczycy oraz wartości TSH w surowicy krwi, aż do uzyskania pełnej dawki substytucyjnej.

Jak długo stosować lek?

W przypadku niedoczynności tarczycy oraz po operacji usunięcia tarczycy z powodu nowotworu złośliwego tarczycy, terapia trwa zazwyczaj przez całe życie.

Leczenie wola o charakterze łagodnym u pacjentów w stanie eutyreozy powinno trwać od 6 miesięcy do 2 lat. Jeżeli w tym przedziale czasowym terapia nie przynosi pożądanego efektu należy rozważyć inne sposoby leczenia.

W przypadku terapii wspomagającej leczenie nadczynności tarczycy, czas trwania leczenia zależy od długości leczenia tyreostatycznego. 

Przy wykonywaniu testów supresyjnych tarczycy lewotyroksynę sodową należy przyjmować przez 14 dni.

Jakie są najczęstsze działania niepożądane Letrox 125?

W przypadku zastosowania dużej dawki leku lub zbyt szybkiego zwiększania dawki, mogą wystąpić typowe objawy nadczynności tarczycy. Takie przedawkowanie leku może powodować zaburzenia rytmu serca, zmniejszenie masy ciała, bezsenność , nerwowość, ból głowy i zaburzenia żołądkowo-jelitowe (np. biegunkę). Cięższymi powikłaniami kardiologicznymi w wyniku przedawkowania zagrożone są osoby z chorobą wieńcową serca.

W przypadku wystąpienia objawów przedawkowania należy zmniejszyć dobową dawkę lewotyroksyny lub czasami także odstawić preparat na kilka dni aż do czasu wyrównania nadczynności tarczycy.

W razie ostrego przedawkowania, wchłanianie z przewodu pokarmowego można ograniczyć podając węgiel aktywny. Leczenie jest zwykle objawowe i podtrzymujące. W przypadku wystąpienia objawów silnego pobudzenia układu współczulnego można je złagodzić podając leki beta-adrenolityczne.

Przedawkowanie lewotyroksyny wymaga przedłużonego okresu monitorowania. Objawy przedawkowania mogą się opóźnić nawet o 6 dni, ze względu na stopniowe przekształcanie lewotyroksyny do liotyroniny.

Rzadziej występujące działania niepożądane

Do zdecydowanie rzadszych efektów niepożądanych leku należą reakcje uczuleniowe na substancję czynną lub pomocniczą, objawiające się wysypką, obrzękiem lub pokrzywką.

W rzadkich przypadkach lek powodował lub nasilał osteoporozę (szczególnie u kobiet w wieku pomenopauzalnym), wywoływał osłabienie mięśniowe, zaburzenia miesiączkowania, uderzenia gorąca, wstrząs anafilaktyczny lub rzekomy guz mózgu.

Gdzie można zgłaszać działania niepożądane leku?

Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, pacjent powinien powiadomić o tym jak najszybciej wyspecjalizowany personel medyczny.

Informacje o ewentualnych działaniach ubocznych są przekazywane do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Letrox 125?

Podstawowe przeciwwskazania do stosowania leku Letrox 125 obejmują poniższe stany chorobowe:

• Nadwrażliwość na którykolwiek składnik leku

• Nieleczona nadczynność tarczycy

• Nieleczona niedoczynność nadnerczy

• Nieleczona niedoczynność przysadki

• Ostry zawał lub ostre zapalenie mięśnia sercowego

Preparatu nie należy także stosować w celu redukcji masy ciała.

Kiedy zachować szczególną ostrożność?

Przed włączeniem leczenia należy wykluczyć lub podjąć odpowiednie leczenie poniższych stanów chorobowych:

• choroba wieńcowa

• niewydolność serca

• nadciśnienie tętnicze

• niedoczynność przysadki lub kory nadnerczy

• guzek autonomiczny

• padaczka

• osteoporoza

Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Letrox może osłabiać działanie leków przeciwcukrzycowych, zarówno tych doustnych, jak i insuliny. U pacjentów przyjmujących leki przeciwcukrzycowe zalecana jest regularna kontrola glikemii oraz ewentualna modyfikacja leczenia przeciwcukrzycowego w razie wskazań.

Lek może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych, będących pochodnymi kumaryny (np. acenokumarol, warfaryna). W przypadku stosowania produktu leczniczego Letrox razem z powyższymi lekami należy okresowo oznaczać parametry krzepnięcia krwi i razie konieczności stosować leki przeciwzakrzepowe w niższych dawkach.

Żywice jonowymienne stosowane w celu obniżenia stężenia cholesterolu w organizmie (np. cholestyramina) mogą obniżać wchłanianie lewotyroksyny, stąd należy je stosować dopiero 4-5 godzin po przyjęciu leku Letrox.

Inhibitory pompy protonowej i inne leki zobojętniające mogą zmniejszać skuteczność lewotyroksyny ze względu na podwyższenie pH w żołądku. Zalecana jest okresowa kontrola stężenia hormonów tarczycy i ewentualne zwiększenie dawki preparatu Letrox.

Kolesewelam (substancja wiążąca kwasy żółciowe) może także wiązać lewotyroksynę, a tym samym zmniejsza wchłanianie lewotyroksyny. Podobnie jak w przypadku stosowania żywic jonowymiennych należy zastosować lek dopiero 4-5 godzin po przyjęciu preparatu leczniczego Letrox.

Amiodaron i środki kontrastujące zawierają duże ilości jodu, co może prowadzić zarówno do stanu niedoczynności, jak i nadczynności tarczycy. Należy szczególnie uważnie kontrolować stan oraz wyniki laboratoryjne pacjenta podlejącego leczeniu oboma produktami leczniczymi jednocześnie.

Stosowanie dwuskładnikowej antykoncepcji hormonalnej lub pomenopauzalnej HTZ może prowadzić do zwiększenia zapotrzebowania na lewotyroksynę.

Leki i substancje pobudzające cytochrom P450 (ryfampicyna, fenytoina, dziurawiec pospolity) mogą prowadzić do zwiększonego klirensu wątrobowego lewotyroksyny sodowej. Pacjenci stosujący leki o wymienionym działaniu mogą wymagać zwiększenia dawki leku Letrox.

Inhibitory kinazy tyrozynowej mogą zmniejszać skuteczność lewotyroksyny. Należy indywidualnie dostosować dawkę leku.

U osób przyjmujących biotynę wyniki badań immunologicznych tarczycy mogą być fałszywie obniżone lub podwyższone. Ryzyko tego zakłócenia zależy od dawki biotyny, która jest przyjmowana.

Wykazano, że dieta bogata w produkty sojowe może wpływać na obniżenie skuteczności leczenia preparatem leczniczym Letrox.

Należy unikać picia kawy w okresie 1 godziny przed, jak i po przyjęciu leku Letrox.

Jakie są objawy przedawkowania leku Letrox 125?

W przypadkach przedawkowania w celach samobójczych dawki lewotyroksyny do 10mg były tolerowane bez powikłań. Do zagrożenia czynności życiowych dochodzi rzadko i jest to mało prawdopodobne. Zwiększone ryzyko dotyczy pacjentów z chorobą wieńcową serca.

Zgłaszano przypadki wystąpienia przełomu tarczycowego, napadu drgawek, niewydolności serca i śpiączki. Przy nagłym przedawkowaniu, w celu zmniejszenia wchłaniania z przewodu  pokarmowego, można podać węgiel aktywny. Jeżeli pojawią się takie objawy jak tachykardia, pobudzenie, niepokój i hiperkinezy, możliwe jest ich załagodzenie poprzez podanie leków beta-adrenolitycznych.

Letrox 125 a ciąża

Zarówno zbyt niskie, jak i zbyt wysokie stężenie hormonów tarczycy ma wpływ na płodność. Podczas leczenia produktem leczniczym Letrox stężenie hormonów musi podlegać okresowemu monitorowaniu za pomocą badań laboratoryjnych w celu utrzymania odpowiedniej dawki leku.

Leczenie hormonami tarczycy należy prowadzić bez przerwy, szczególnie w okresie ciąży i karmienia piersią. Utrzymanie stężenia hormonu tarczycy w prawidłowym zakresie jest niezbędne dla kobiet w ciąży, aby zapewnić optymalne zdrowie dla matki i płodu.

Pomimo szerokiego stosowania lewotyroksyny badania naukowe nie opisują negatywnego wpływu stosowania lewotyroksyny na przebieg ciąży i zdrowie dziecka oraz matki po porodzie.

W okresie ciąży może dochodzić do zwiększenia zapotrzebowania na hormony tarczycy. Zalecana jest kontrola czynności tarczycy w każdym trymestrze ciąży, jak i po okresie ciąży oraz modyfikacja dawki leku według wskazań.

Jednoczesne przyjmowanie lewotyroksyny z lekami przeciwtarczycowymi, jako terapii wspomagającej w leczeniu nadczynności tarczycy w okresie ciąży, jest przeciwwskazane.

Letrox 125 a karmienie piersią

Dozwolone jest przyjmowanie lewotyroksyny w okresie laktacji.

Lek przenika do mleka kobiecego, jednak w dawkach terapeutycznych nie powoduje wykształcenia się nadczynności tarczycy czy też zahamowania wydzielania TSH u dziecka karmionego piersią.

Zabronione jest natomiast przeprowadzanie testu supresyjnego u kobiet ciężarnych oraz u matek karmiących piersią.

Letrox 125 a prowadzenie pojazdów

Nie ma informacji dotyczących wpływu przyjmowania leku Letrox na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Podsumowanie informacji dotyczących leku Letrox 125

Substancja czynna: lewotyroksyna

Wskazania: pierwotna niedoczynność tarczycy, terapia substytucyjna i supresyjna po zabiegu tyroidektomii, leczenie wola o charakterze łagodnym u pacjentów z prawidłową czynnością tarczycy, pomocniczo w leczeniu nadczynności tarczycy w skojarzeniu z tyreostatykami, test supresyjny w diagnostyce nadczynności tarczycy

Forma podaży: doustna, tabletka lub zawiesina

Dawkowanie leku: zalecana dawka początkowa u pacjenta dorosłego to 25-50 mikrogramów na dobę, dawkę należy stopniowo zwiększać w korelacji z wynikami badań laboratoryjnych. U dzieci dawka podtrzymująca wynosi zwykle od 100 do 150 mikrogramów lewotyroksyny na m2 powierzchni ciała na dobę. We wrodzonej niedoczynności tarczycy dawka początkowa to 10-15 mikrogramów na kilogram masy ciała na dobę, a w nabytej między 12.5 a 50 mikrogramów na dobę.

Główne przeciwwskazania: nadwrażliwość na składnik leku, ostry zawał mięśnia sercowego, zapalenie mięśnia sercowego, nieleczona nadczynność tarczycy, niedoczynność nadnerczy

Główne działania niepożądane: skórne i oddechowe reakcje alergiczne, biegunka, spadek masy ciała, osłabienie mięśni, zaburzenia rytmu serca, zaburzenia miesiączkowania

Należy pamiętać, by przed użyciem leku zapoznać się z treścią ulotki dołączonej do opakowania lub skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, ponieważ każdy lek niewłaściwie stosowany może zagrażać życiu lub zdrowiu. Dokładne informacje dotyczące charakterystyki produktu znajdują się w ulotce dołączonej do opakowania preparatu.

Dane zamieszczone w artykule mają charakter jedynie informacyjny, nie zastępują przepisów prawnych i nie mogą zostać podstawą do jakichkolwiek roszczeń.

Bibliografia

Charakterystyka Produktu leczniczego Letrox 125, dostępna w internecie: https://rejestrymedyczne.ezdrowie.gov.pl/api/rpl/medicinal-products/3730/characteristic