Rexetin E-recepta- recepta online z konsultacją | cena, dawkowanie, przeciwwskazania

Podstawowe informacje o leku Rexetin

Substancja czynna: paroksetyna

Wskazania: ciężki epizod depresji, zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne, zaburzenie lękowe z napadami lęku, fobia społeczna, zaburzenie lękowe uogólnione, zaburzenie stresowe pourazowe

Zastosowanie: doustne

Dawkowanie: 20 mg do 60 mg na dobę, w zależności od wskazań

Główne przeciwwskazania: nadwrażliwość na paroksetynę lub inny składnik preparatu, jednoczesne stosowanie z inhibitorami monoaminooksydazy, tiorydazyną lub pimozydem

Główne działania niepożądane: nudności, zaburzenia seksualne, zwiększenie stężenia cholesterolu, zmniejszenie apetytu, zaburzenia snu, koszmary nocne, zawroty i ból głowy, zaburzenia koncentracji, niewyraźnie widzenie, ziewanie, zaparcia, biegunka, nudności, suchość śluzówek jamy ustnej, pocenie, osłabienie, zwiększenie masy ciała

Ile kosztuje lek Rexetin?

Lek Rexetin 20 mg, 30 tabletek powlekanych kosztuje ok. 19 złotych. Cena z refundacją wynosi ok. 10 zł.

Lek jest bezpłatny we wskazaniach podlegających refundacji dla osób, które ukończyły 65. rok życia.

Podane ceny są orientacyjne i mogą ulec zmianie. Lek Rexetin dostępny jest tylko na receptę.

Jak działa lek Rexetin?

W skład produktu Rexetin wchodzi substancja czynna paroksetyna. Paroksetyna jest lekiem z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Serotonina to jeden z neuroprzekaźników, dzięki któremu możliwe jest przewodzenie impulsu nerwowego.

Paroksetyna powoduje dłuższe działanie serotoniny w synapsie i tym samym stymulowanie neuronów zależnych od tego neuroprzekaźnika. Wiąże się to z efektem przeciwdepresyjnym, a także skutecznym leczeniem zaburzeń: obsesyjno-kompulsyjnego, lękowego z napadami lęku, lęku uogólnionego, stresowego pourazowego oraz fobii społecznej.

Skład leku Rexetin

Preparat Rexetin zawiera 20 mg paroksetyny w formie 22,76 mg półwodnego chlorowodorku paroksetyny.

Do substancji pomocniczych tabletki należą:

• w rdzeniu tabletki — wapnia wodorofosforan dwuwodny, karboksymetyloskrobia sodowa, hypromeloza, magnezu stearynian;

• w otoczce — hypromeloza, makrogol 400, makrogol 6000, polisorbat 80, tytanu dwutlenek E 171.

Skutki uboczne leku Rexetin

Do najczęściej (bardzo często ≥1/10 i często ≥1/100 do

• nudności, wymioty, zaparcia, biegunka, suchość śluzówek jamy ustnej;

• zaburzenia seksualne;

• podwyższenie stężenia cholesterolu;

• zmniejszenie apetytu;

• zaburzenia snu, nietypowe marzenia senne;

• zawroty i ból głowy, zaburzenia koncentracji, drżenie;

• niewyraźne widzenie;

• ziewanie;

• pocenie się;

• osłabienie, zwiększenie masy ciała.

Rzadziej występujące skutki uboczne to:

• nieprawidłowe krwawienie (też krwawienie z dróg rodnych, wybroczyny), trombocytopenia;

• reakcje alergiczne, reakcje anafilaktoidalne, obrzęk naczynioruchowy;

• wahania stężenia glukozy u chorych z cukrzycą;

• hiponatremia;

• splątanie, omamy, reakcje maniakalne, lęk, napady paniki, depersonalizacja, akatyzja;

• objawy pozapiramidowe, drgawki, zespół niespokojnych nóg, zespół serotoninowy (m.in. pobudzenie, pocenie się, splątanie, mioklonie, tachykardia, dreszcze);

• rozszerzenie źrenic, ostra jaskra;

• tachykardia zatokowa, bradykardia, przemijające wahania ciśnienia, niedociśnienie ortostatyczne;

• krwawienia z przewodu pokarmowego;

• zaburzenia czynności wątroby, zapalenie wątroby, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych;

• wysypka, świąd, nadwrażliwość na światło, pokrzywka, ciężkie reakcje skórne takie jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka;

• ból stawowo-mięśniowy, zwiększone ryzyko złamań kości;

• zatrzymanie moczu, nietrzymanie moczu;

• zwiększenie stężenia hormonu prolaktyny, mlekotok, zaburzenia miesiączkowania - krwotok miesiączkowy/maciczny, brak lub opóźnione, nieregularne miesiączki;

• priapizm;

• obrzęki obwodowe.

Działania niepożądane występujące z nieznaną częstością to:

• myśli i zachowania samobójcze;

• bruksizm;

• szumy uszne;

• mikroskopowe zapalenie jelita grubego;

• krwotok poporodowy.

Objawy uboczne u dzieci i młodzieży zaobserwowane w badaniach klinicznych obejmowały: nasilenie zachowań samobójczych (z myślami i próbami samobójczymi, samouszkodzeniami i zachowaniami wrogimi), gorszy apetyt, drżenie, pobudzenie, hiperkinezę, chwiejność emocjonalną, pocenie się, krwawienia skóry i błon śluzowych.

Ostrzeżenia dotyczące stosowania leku

Rexetin jest przeciwwskazany w przypadku występowania nadwrażliwości na paroksetynę lub inny składnik preparatu.

Ze względu na podwyższone ryzyko zdarzeń związanych z samobójstwem utrzymujące się do wystąpienia istotnej remisji depresji bądź innych zaburzeń psychicznych, należy ściśle kontrolować stan pacjenta aż do nastąpienia poprawy. Chorzy, szczególnie z podwyższonym ryzykiem zachowań samobójczych (zachowania w wywiadzie, znaczne nasilenie myśli, wiek poniżej 25 lat), powinni być szczególnie monitorowani pod tym kątem.

Na początku leczenia, w pierwszych tygodniach, może wystąpić akatyzja (pobudzenie ruchowe, lęk, rozdrażnienie, niepokój). Nie należy zwiększać dawki u tych pacjentów.

Rzadkim, potencjalnie zagrażającym życiu powikłaniem leczenia paroksetyną (szczególnie z lekami serotoninergicznymi i prekursorami serotoniny, neuroleptykami, opioidami, produktami z zielem dziurawca zwyczajnego, fentanylem w znieczuleniu ogólnym czy leczeniu bólu) jest zespół serotoninowy lub objawy złośliwego zespołu neuroleptycznego takie jak hipertermia, symptomy żołądkowo-jelitowe, nerwowo-mięśniowe, zaburzenia wegetatywne, zaburzenia stanu psychicznego. Należy zaprzestać terapii w przypadku wystąpienia danych objawów. Jeśli konieczne jest jednoczesne leczenie lekiem Rexetin z powyższymi, niezbędne jest ścisłe monitorowanie stanu pacjenta na początku leczenia i w trakcie zwiększania dawki.

Nie należy przyjmować leku jednoczasowo z inhibitorami monoaminooksydazy (MAO) np. moklobemid, selegilina, rasagilina. W szczególnych przypadkach można stosować linezolid w trakcie leczenia paroksetyną, przy stałej kontroli ciśnienia tętniczego i obserwacji symptomów zespołu serotoninowego.

Stosowanie paroksetyny można rozpocząć po 14 dniach od zakończenia terapii nieodwracalnymi inhibitorami MAO lub minimum 24 godziny po odstawieniu odwracalnych inhibitorów MAO (m.in. linezolid, moklobemid, chlorek metylotioniny). Od zakończenia leczenia paroksetyną do włączenia któregokolwiek inhibitora MAO powinno minąć co najmniej tydzień.

Niewskazane jest przyjmowanie paroksetyny z tiorydazyną lub pimozydem. Paroksetyna podwyższa stężenie obu leków, co może wydłużać odstęp QT.

Działanie paroksetyny może być zmienione przy jednoczesnym stosowaniu z lekami modyfikującymi aktywność enzymów metabolizujących leki:

• hamujące aktywność enzymów — redukcja dawki preparatu Rexetin do dolnej granicy;

• pobudzające aktywność enzymów (np. fenobarbital, fenytoina, karbamazepina, ryfampicyna) — nie jest konieczne zmienianie pierwotnej dawki paroksetyny.

Leki z grupy SSRI mogą mieć działanie wydłużające okres blokady nerwowo-mięśniowej (powodowanej przez np. suksametonium, miwakurium) poprzez hamowanie aktywności esterazy cholinowej we krwi.

Podawanie fozamprenawiru (700 mg 2x dziennie) lub rytonawiru (100 mg 2x dziennie) razem z paroksetyną (20 mg 1x dziennie) zmniejsza znacząco stężenie leku Rexetin we krwi.

Skutkiem ubocznym codziennego przyjmowania paroksetyny z procyklidyną jest zwiększenie jej stężenia we krwi. Konieczne jest obniżenie dawki procyklidyny w przypadku pojawienia się symptomów cholinolitycznych.

Jednoczesne stosowanie paroksetyny z tamoksyfenem może wpływać na zmniejszenie ilości endoksyfenu (pochodnej tamoksyfenu), stąd zalecane jest unikanie tego połączenia.

Paroksetyna nie zaburza terapii lekami przeciwpadaczkowymi (karbamazepiną, walproinianem sodu, fentytoiną).

Leki z grupy SSRI powodują podwyższenie poziomu leków wykorzystywanych równolegle np. niektóre trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, neuroleptyki będące pochodnymi fenotiazyny, rysperydon, propafenon, flekainid, metoprolol. Nie jest polecane przyjmowanie paroksetyny z metoprololem.

Prawastatyna i paroksetyna podawane jednoczasowo mogą mieć efekt podwyższający glikemię. Niezbędne jest dostosowanie dawkowania leków przeciwcukrzycowych oraz insuliny u osób z cukrzycą.

Stosując leki z grupy SSRI i SNRI możliwe jest pojawienie się symptomów zaburzenia czynności seksualnych, które mogą nie ustępować nawet po zakończeniu leczenia.

Należy zachować ostrożność, jeżeli u pacjenta występuje:

• mania w wywiadzie — niezbędne jest zaprzestanie stosowania leku w fazie maniakalnej;

• zaburzenie czynności nerek lub wątroby;

• cukrzyca — paroksetyna i inne leki z grupy SSRI mogą pogarszać kontrolę glikemii, konieczne jest dostosowanie dawki insuliny i/lub doustnych leków, połączenie paroksetyny i prawastatyny może podwyższać glikemię;

• padaczka;

• napady drgawkowe w wywiadzie — wystąpienie napadu drgawkowego wiąże się z koniecznością odstawienia paroksetyny;

• leczenie elektrowstrząsami;

• jaskra z wąskim kątem przesączania, jaskra w wywiadzie;

• zaburzenia serca;

• wydłużenie QT w wywiadzie, przyjmowanie leków antyarytmicznych i innych wydłużających QT, występowanie choroby serca (niewydolność serca, choroba niedokrwienna, blok, bradykardia, arytmie komorowe, niski poziom potasu lub magnezu);

• objawy zmniejszonego stężenia sodu — szczególnie u pacjentów z ryzykiem hiponatremii (podeszły wiek, leki, marskość wątroby), przeważnie wyrównuje się po zakończeniu leczenia paroksetyną;

• krwawienia (wybroczyny, plamica w obrębie skóry, krwawienia z przewodu pokarmowego, dróg rodnych, krwotok poporodowy) — konieczne jest zachowanie ostrożności przy jednoczesnym stosowaniu leków SSRI z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, przeciwpłytkowymi czy innymi zwiększającymi ryzyko [np. niektóre trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, atypowe leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwbólowe (z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi czy kwasem acetylosalicylowym)], a także predysponowanych do krwawienia przez uprzednie ich występowanie.

Dla kogo jest lek Rexetin?

Lek Rexetin należy do grupy substancji o działaniu przeciwdepresyjnym wskazanym w leczeniu: ciężkiego epizodu depresji, zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnego, lękowego (bez lub z agorafobią), lękowego uogólnionego, stresowego pourazowego oraz fobii społecznej.

Lek może być stosowany tylko u osób dorosłych.

Dawkowanie leku Rexetin

Dawkowanie preparatu zależy od jednostki chorobowej oraz reakcji pacjenta. Lek Rexetin przeznaczony jest do stosowania raz dziennie, rano, w trakcie posiłku. Tabletka powinna być połknięta w całości, bez rozgryzania i żucia. Nie powinno się przyjmować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

W ciężkim epizodzie depresji zalecane dawkowanie to 20 mg na dobę. Przeważnie polepszenie stanu chorego zaczyna się po tygodniu, a widoczna poprawa następuje od drugiego tygodnia.

Konieczne jest zweryfikowanie dawki i, w razie potrzeby, dostosowanie jej po 3-4 tygodniach. Dawkę paroksetyny można etapowo podwyższać o 10 mg, do 50 mg dziennie (dawka maksymalna). Leczenie powinno trwać minimum 6 miesięcy, aby symptomy ustąpiły.

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne — rozpoczyna się leczeniem dawką 20 mg na dobę, następnie można przejść do stopniowego zwiększania o 10 mg do osiągnięcia zalecanej dawki — 40 mg. W przypadku niewystarczającej odpowiedzi na leczenie po kilku tygodniach możliwa jest dobowa dawka nawet 60 mg.

Długość terapii jest zależna od ustąpienia objawów zaburzeń, które mogą utrzymywać się nawet kilka miesięcy leczenia.

Zaburzenie lękowe z napadami lęku — zalecana dawka dobowa to 40 mg na dobę. Początkowe dawkowanie dobowe to 10 mg, można zwiększać je o 10 mg do wielkości dawki zalecanej. Takie działanie ma na celu zmniejszenie ryzyka pogorszenia objawów lęku, które mogą pojawiać się przy rozpoczęciu leczenia. Maksymalna dawka dobowa to 60 mg.

Leczenie zaburzenia lękowego z napadami lęku powinno trwać przez wystarczająco długi czas (nawet powyżej kilku miesięcy) do ustąpienia symptomów.

W zespole lęku społecznego/fobii społecznej zaleca się dawkę 20 mg na dobę. W przypadku niewystarczającej odpowiedzi można zdecydować o stopniowym zwiększaniu dawki o 10 mg do 50 mg dziennie (maksymalnie).

Leczenie zaburzenia lękowego uogólnionego — zalecana dawka to 20 mg na dobę, jednak może nastąpić zwiększenie dawki leku Rexetin do maksymalnej dawki dobowej 50 mg, w przypadku kiedy efekty są niewystarczające.

W przypadku zaburzenia stresowego pourazowego leczenie rozpoczyna się od dawki początkowej zalecanej 20 mg na dobę. Jeżeli odpowiedź na terapię nie jest adekwatna, należy zwiększyć dawkowanie o 10 mg, aż do maksymalnie 50 mg na dzień.

Niezbędne jest regularne kontrolowanie pacjentów w trakcie długotrwałego leczenia.

Osoby w wieku podeszłym posiadają wyższe stężenia substancji czynnej leku Rexetin we krwi, jednak ich zakres jest podobny jak u populacji młodszej. Zalecana dawka początkowa wynosi tyle ile dawka u dorosłych, jednak maksymalna dawka to 40 mg na dobę.

W przypadku chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (z klirensem kreatyniny zaburzeniami czynności wątroby może wystąpić podwyższenie poziomu paroksetyny we krwi. U tych chorych należy stosować lek Rexetin w dolnych zakresach dawkowania.

Stosowanie u dzieci

Paroksetyny nie należy stosować w leczeniu dzieci i młodzieży do lat 17. Preparat nie jest przebadany w grupie dzieci do lat 7, a w badaniach w grupie wiekowej 7 do 17 lat nie miał oczekiwanej skuteczności; dodatkowo jego stosowanie powodowało m.in. zwiększoną częstość zachowań samobójczych.

Jeżeli zostanie włączone leczenie, należy obserwować pacjenta w kierunku objawów samobójczych.

Nie ma informacji z badań na temat bezpieczeństwa i długofalowych skutków stosowania leku na wzrost, dojrzewanie i rozwój dzieci i młodzieży.

Przedawkowanie

Paroksetyna ma szeroki margines bezpieczeństwa; nawet przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Rexetin nie powodowało poważnych następstw dla zdrowia. Do objawów przedawkowania, oprócz wskazanych w działaniach niepożądanych, obserwowano gorączkę i skurcze mięśni.

Zgony w wyniku przedawkowania obserwowano bardzo rzadko i podczas łączenia paroksetyny z innymi lekami o działaniu psychotropowym bądź też alkoholem.

Nie ma swoistego antidotum. Prowadzone leczenie jest objawowe z monitorowaniem chorego, jednak można rozważyć podanie węgla aktywowanego (20-30 g), jeśli minęło maksymalnie kilka godzin od przyjęcia zbyt dużej dawki.

Odstawienie leku Rexetin

Konieczne jest powolne przerwanie stosowania (zmniejszanie przyjmowanej przez pacjenta dawki leku Rexetin co np. tydzień o 10 mg). Ryzyko wystąpienia objawów odstawienia zależy m.in. od długości leczenia, dawki czy tempa. W przypadku gdy zmniejszanie dawki leku lub całkowite zaprzestanie terapii powoduje działania niepożądane, można powrócić do najniższej dobrze tolerowanej dawki. Można kontynuować zmniejszanie dawki leku, jednak należy przeprowadzić je wolniej, etapowo.

Do objawów występujących po odstawieniu paroksetyny (szczególnie nagle) należą zawroty i ból głowy, zaburzenia czucia (m.in. parestezje, szum uszny, uczucie wstrząsów elektrycznych), zaburzenia snu, lęk, drażliwość, chwiejność emocjonalna, splątanie, pobudzenie, nudności, biegunka, pocenie się, palpitacje, drżenie, zaburzenia widzenia.

U większości pacjentów objawy odstawienia są łagodne lub umiarkowane i ustępują samoistnie, jednak mogą przedłużać się lub mieć znaczne nasilenie, stąd należy zmniejszać dawkę leku Rexetin etapami. Występowanie tych objawów nie świadczy o uzależnieniu od preparatu.

W badaniach klinicznych u dzieci i młodzieży podczas zmniejszania dawki lub po zakończonym leczeniu zaobserwowano chwiejność emocjonalną (m.in. wahania nastroju, nerwowość, płaczliwość, zachowania samobójcze), zawroty głowy, nudności, ból brzucha.

Rexetin a ciąża

Niektóre dane dostępne z badań wskazują na zwiększenie ryzyka wad wrodzonych u płodów matek stosujących paroksetynę w pierwszym trymestrze.

Lek Rexetin może być stosowany w ciąży tylko, gdy jest to ściśle wskazane. Lekarz włączający leczenie powinien wybrać inny preparat zarówno u ciężarnych kobiet, jak i tych planujących ciążę. Nie należy przerywać nagle leczenia u kobiet w ciąży.

Ryzyko krwotoku poporodowego jest zwiększone w przypadku przyjmowania leków z grupy SSRI/SNRI w trakcie miesiąca przed rozwiązaniem ciąży.

Konieczne jest kontrolowanie noworodków matek leczonych paroksetyną (szczególnie w trzecim trymestrze) z powodu możliwości wystąpienia bezpośrednio lub do 24 godzin po porodzie m.in.: zespołu zaburzeń oddechowych, bezdechu, sinicy, drgawek, trudności w karmieniu, niskiego poziomu glukozy, nieprawidłowego napięcia mięśniowego, trudności ze snem, senności. Objawy te mogą być skutkiem efektu serotoninergicznego lub odstawienia.

Przyjmowanie leków należących do SSRI podczas ciąży może wpływać na podwyższenie ryzyka pojawienia się przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodków.

Nie ma obserwacji sugerujących wpływ leku Rexetin na płodność ludzi.

Rexetin a karmienie piersią

Niewielka ilość substancji czynnej leku przenika do mleka kobiecego, jednak stężenie paroksetyny we krwi dzieci karmionych piersią było bardzo małe lub niewykrywalne i nie zaobserwowano u nich objawów związanych z lekiem. Możliwe jest karmienie piersią, jeśli nie jest prawdopodobne wystąpienie objawów.

Rexetin a prowadzenie pojazdów

Przyjmowanie preparatu Rexetin nie wpływa na zdolności poznawcze lub psychomotoryczne, jednak pacjenci powinni zachowywać ostrożność podczas prowadzenia pojazdów.

Rexetin a alkohol

Lek Rexetin nie wzmaga zaburzeń sprawności spowodowanych przez alkohol, pomimo to nie należy spożywać alkoholu podczas terapii paroksetyną.

Jeśli podejrzewasz u siebie depresję, skontaktuj się z lekarzem. Na wizytę u psychiatry nie potrzebujesz skierowania. Możesz skorzystać też z pomocy dostępnej przez telefon:

• Antydepresyjny Telefon Forum Przeciw Depresji (środa, czwartek 17:00-19:00) tel. 22 594 91 00, koszt zgodnie ze stawką operatora,

• Telefon zaufania dla osób dorosłych w kryzysie emocjonalnym (poniedziałek-piątek, 14:00-22:00) tel. 116 123, bezpłatny,

• Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży (czynny 24 h/dobę) tel. 116 111.

Należy pamiętać, by przed użyciem leku zapoznać się z treścią ulotki dołączonej do opakowania lub skonsultować się z lekarzem, lub farmaceutą, ponieważ każdy lek niewłaściwie stosowany może zagrażać życiu lub zdrowiu. Dokładne informacje dotyczące charakterystyki produktu znajdują się w ulotce dołączonej do opakowania preparatu.

Dane zamieszczone w artykule mają charakter jedynie informacyjny, nie zastępują przepisów prawnych i nie mogą zostać podstawą do jakichkolwiek roszczeń.

Bibliografia

Charakterystyka Produktu Leczniczego Rexetin, [online] [dostęp 17.02.2024], dostępna online:

https://rejestrymedyczne.ezdrowie.gov.pl/api/rpl/medicinal-products/11477/characteristic

Portal Medycyna Praktyczna, [online] [dostęp 17.02.2024], dostępny online:

https://www.mp.pl/pacjent/leki/lek/56970,Rexetin-tabletki-powlekane

Portal Indeks leków mp.pl, [online] [dostęp 17.02.2024], dostępny online:

https://indeks.mp.pl/leki/desc.php?id=2789