Venlafaxine Bluefish XL E-recepta- recepta online z konsultacją | cena, dawkowanie, przeciwwskazania

Podstawowe informacje o leku Venlafaxine Bluefish XL

Substancja czynna: wenlafaksyna w postaci chlorowodorku wenlafaksyny,

Wskazania: leczenie ciężkich epizodów depresji, zapobieganie nawrotom ciężkich epizodów depresji, w leczeniu uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej, leczenie lęku napadowego z lub bez towarzyszącej agorafobii,

Zastosowanie: doustne,

Dawkowanie: ciężkie epizody depresji- zalecana dawka początkowa wynosi 75 mg na dobę. W przypadku braku reakcji dawkę należy stopniowo zwiększyć (w odstępach 2 tygodni lub dłuższych) do maksymalnej- 375 mg na dobę. Wenlafaksynę należy stosować w najmniejszej skutecznej dawce przez okres minimum 6 miesięcy od czasu osiągnięcia remisji. Jeśli od podjęcia leczenia stan pacjenta nie ulega poprawie, należy rozważyć zmianę preparatu leczniczego; Leczenie uogólnionych zaburzeń lękowych- aby nastąpiła poprawa ważne jest by leczenie zaburzeń lękowych przebiegało we właściwy sposób. Zalecana dawka początkowa to 75 mg na dobę. Dawkę można zwiększyć w odstępach 2 tygodni lub dłuższych po dokonaniu oceny klinicznej. Leczenie zaburzeń lękowych fobii społecznej (lęk, unikanie sytuacji społecznych)- zalecana dawka wynosi 75 mg. Dawkę można zwiększyć w odstępach 2 tygodni lub dłuższych po dokonaniu oceny klinicznej; Lęk napadowy (napad paniki)- zalecana dawka wynosi 37,5 mg na dobę przez 7 dni, następnie należy zwiększyć do 75 mg. Dawkę można zwiększyć w odstępach 2 tygodni lub dłuższych po dokonaniu oceny klinicznej do maksymalnie 225 mg na dobę; Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku- należy zachować ostrożność podczas leczenia osób w wieku podeszłym z uwagi na możliwe zaburzenia czynności nerek, oraz zmiany wrażliwości oraz powinowactwa neuroprzekaźników; Stosowanie u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat - nie jest zalecane stosowanie preparatu u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia; Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby- należy rozważyć zmniejszenie dawki o 50% lub dobrać ją indywidualnie ze względu na zmienność osobniczą klirensu; Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek- u pacjentów wymagających hemodializ oraz w przypadku ciężkich zaburzeń czynności nerek (GFR powyżej 30 ml/min), dawkę należy zmniejszyć o 50% lub dobrać indywidualnie ze względu na zmienność osobniczą klirensu.

Główne przeciwwskazania: nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą, stosowanie nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO),

Główne działania niepożądane: suchość w ustach, nudności, ból głowy, pocenie się (w tym nocne), zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi, spadek masy ciała, niezwykłe sny, zmniejszone libido, zawroty głowy, zwiększone napięcia mięśniowego, bezsenność, nerwowość, parestezje, uspokojenie polekowe, drżenie, stan splątania, depersonalizacja, zaburzenie akomodacji, rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, nadciśnienie tętnicze, rozszerzenie naczyń, kołatanie serca, zmniejszenie łaknienia, zaparcia, wymioty, dreszcze, zaburzenia oddawania moczu, zaburzenia ejakulacji, brak orgazmu, zaburzenia erekcji, zaburzenia krwawienia miesiączkowego, astenia.

Ile kosztuje lek Venlafaxine Bluefish XL?

• Lek Venlafaxine Bluefish XL 150 mg, opakowanie 28 tabletek kosztuje około 25 złotych.
• Lek Venlafaxine Bluefish XL 75 mg, opakowanie 28 tabletek kosztuje około 13 złotych.

Lek podlega refundacji z odpłatnością 30%.

Jak działa lek Venlafaxine Bluefish XL?

Mechanizm działania leków przeciwdepresyjnych nie jest w pełni poznany. Wenlafaksyna oraz jej aktywny metabolit (O- demetylowenlafaksyna) to inhibitory zwrotnego wychwytu noradrenaliny i serotoniny, które działają poprzez wzmacnianie aktywności neuroprzekaźników w obrębie ośrodkowego układu nerwowego. Ponadto lek ten jest również słabym inhibitorem dopaminy.

Skład leku Venlafaxine Bluefish XL

Substancja czynna: 150 mg wenlafaksyny w postaci chlorowodorku wenlafaksyny.

Substancje pomocnicze:

Rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, powidon K 90, talk, krzemionka koloidalna bezwodna, stearynian magnezu,

Otoczka tabletki: etyloceluloza, kopowidon,

Kapsułka: czerwień allura (E129), żółcień pomarańczowa (E110), błękit brylantowy (E133), dwutlenek tytanu (E171), żelatyna,

Tusz drukarski: szelak, dwutlenek tytanu (E171).

Lek zawiera barwniki (czerwień allura, żółcień pomarańczowa), które mogą powodować reakcje alergiczne.

Skutki uboczne leku Venlafaxine Bluefish XL

Do najczęstszych działań niepożądanych należą: suchość w ustach, nudności, ból głowy, pocenie się (w tym nocne), zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi, zmniejszenie masy ciała, niezwykłe sny, zmniejszenie popędu płciowego, zawroty głowy, objawy grypopodobne, zwiększenie napięcia mięśniowego, urywane ruchy mięśni, uczucie odseparowania, sztywność mięśni, bezsenność, nerwowość, parestezje, uspokojenie polekowe, drżenie, stan splątania, depersonalizacja, zaburzenie akomodacji, rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, zwiększenie ciśnienia krwi, rozszerzenie naczyń, kołatanie serca, zmniejszenie łaknienia, zaparcia, wymioty, dreszcze, zaburzenia oddawania moczu (np. zwiększona częstość oddawania moczu), zaburzenia ejakulacji, brak orgazmu, zaburzenia erekcji, zaburzenia krwawienia miesiączkowego (np. częstsze nieregularne krwawienie, nasilone krwawienie), astenia.

Rzadziej występujące działania niepożądane: wybroczyny, krwawienie z przewodu pokarmowego, reakcje nadwrażliwości na światło, zwiększenie masy ciała, apatia, omamy, skurcze miokloniczne mięśni, niekontrolowane ruchy mięśni, uczucie nadmiernego pobudzenia, zaburzenia koordynacji i równowagi, szum w uszach, hipotonia ortostatyczna, omdlenia, tachykardia, zaburzenia smaku, bruksizm, biegunka, łysienie, wysypka, zatrzymanie moczu, zaburzenia orgazmu (kobiety), niepokój psychoruchowy, uczucie nadmiernego pobudzenia, drgawki, reakcje maniakalne.

Reakcje niepożądane o nieznanej częstości: krwawienie z błon śluzowych, wydłużony czas krwawienia, trombocytopenia (prowadzi do zwiększonego ryzyka siniaków), nieprawidłowy skład krwi (m.in. zmniejszenie stężenia sodu), anafilaksja, nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby, hiponatremia, zapalenie wątroby, zespół niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego, zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi (nieprawidłowe wydzielanie mleka u kobiet), złośliwy zespół neuroleptyczny, zespół serotoninowy, majaczenie, reakcje pozapiramidowe, dyskineza późna, myśli i zachowania samobójcze, jaskra z zamkniętym kątem przesączania, niedociśnienie tętnicze, wydłużenie odstępu QT, migotanie komór, częstoskurcz komorowy, eozynofilia płucna, zapalenie trzustki, rumień wielopostaciowy, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zespół Stevensa- Johnsona, świąd, pokrzywka, rabdomioliza.

Należy poinformować lekarza prowadzącego o wszystkich przyjmowanych lekach oraz suplementach (wziąć pod uwagę również leki pochodzenia naturalnego).

Ostrzeżenia dotyczące stosowania leku

• samobójstwo/myśli samobójcze lub kliniczne nasilenie choroby - ryzyko samobójstwa zwiększa się we wczesnym etapie powrotu do zdrowia;

• stosowanie u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia - lek nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia, z wyjątkiem indywidualnych wskazań klinicznych;

• zespół serotoninowy - obejmuje zmiany stanu psychicznego (pobudzenie, omamy, śpiączka), chwiejność autonomiczną (tachykardia, labilne ciśnienie krwi, hipertermia), aberracje neuromięśniowe (hiperrefleksja, brak koordynacji ruchów), objawy żołądkowo- jelitowe (nudności, wymioty, biegunka);

• jaskra z wąskim kątem przesączania - zalecane monitorowanie pacjentów z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym oraz ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia jaskry;

• ciśnienie tętnicze krwi - zalecane monitorowanie ciśnienia krwi, ze względu na ryzyko wzrostu, który wymaga natychmiastowego leczenia;

• częstość serca - zachować ostrożność u pacjentów ze współistniejącymi chorobami, które mogą ulec pogorszeniu w następstwie przyśpieszenia akcji serca;

• choroby serca oraz ryzyko arytmii - brak oceny na temat stosowania leku u osób ze świeżym zawałem serca lub niestabilną chorobą wieńcową;

• drgawki - należy zachować ostrożność, podczas stosowania leku u pacjentów z drgawkami w wywiadzie;

• hiponatremia - zachować ostrożność u pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej, odwodnionych, w podeszłym wieku, przyjmujących leki moczopędne;

• nieprawidłowe krwawienia - zachować ostrożność u osób z predyspozycjami do krwawień, przyjmujących antykoagulanty, inhibitory płytek;

• cholesterol w surowicy - należy okresowo dokonywać pomiarów stężenia cholesterolu we krwi w przypadku terapii długoterminowej;

• jednoczesne podawanie z produktami zmniejszającymi masę ciała - nie ustalono bezpieczeństwa podczas stosowania leków w skojarzeniu;

• mania/ hipomania - zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi (również w wywiadzie rodzinnym);

• zachowania agresywne - zachować ostrożność szczególnie w początkowych etapach leczenia, zmianie dawki lub odstawieniu leku;

• przerwanie leczenia - do najczęstszych objawów odstawienia należą- zawroty głowy, zaburzenia czucia, zaburzenia snu, pobudzenie, lęk, nudności, wymioty, drżenie, ból głowy. Zazwyczaj ustępują samoistnie w ciągu 2 tygodni;

• akatyzja/niepokój psychoruchowy - u pacjentów, u których występuje niepokój oraz silna potrzeba ruchu, zwiększenie dawki może być szkodliwe;

• suchość w ustach - może zwiększyć ryzyko wystąpienia próchnicy.

W przypadku przedawkowania wenlafaksyny do najczęstszych objawów niepożądanych należą: tachykardia lub bradykardia, zaburzenia świadomości, rozszerzenie źrenic, drgawki, wymioty, niedociśnienie, zawroty głowy, zgon. Brak swoistego antidotum dla wenlafaksyny - zalecane leczenie objawowe.

Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO)

• nieodwracalne, nieselektywne IMAO - nie stosować wenlafaksyny przez co najmniej 14 dni od zakończenia podawania nieodwracalnych IMAO. Stosowanie IMAO można rozpocząć po upływie minimum 7 dni od zakończenia leczenia wenlafaksyną;

• odwracalne, selektywne inhibitory MAO-A (moklobemid) - ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, nie stosować wenlafaksyny przez co najmniej 14 dni od zakończenia podawania odwracalnych IMAO. Leki zawierające odwracalny IMAO można włączyć po upływie minimum 7 dni od zakończenia leczenia wenlafaksyną;

• odwracalne, nieselektywne inhibitory MAO (linezolid).

Zespół serotoninowy

Podobnie, jak w przypadku innych leków oddziałujących na system serotoninowych neuroprzekaźników, wenlafaksyna może powodować zespół serotoninergiczny (szczególnie, jeśli pacjent stosuje tryptany, inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny, inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny, lit, sybutramina, tramadol, ziele dziurawca zwyczajnego, z produktami leczniczymi osłabiającymi metabolizm serotoniny, prekursorami serotoniny).

Zalecane obserwowanie pacjenta szczególnie na początku leczenia oraz podczas zwiększania dawki.

Substancje oddziałujące na OUN

Zaleca się zachowanie ostrożności podczas stosowania wenkafaksyny w skojarzeniu z innymi substancjami oddziałującymi na OUN np. leki zawierające tryptofan

Etanol

Lek nie nasila zanurzeń funkcji motorycznych i umysłowych, jednak jak w przypadku wszystkich substancji oddziaływających na OUN należy zachować ostrożność.

Ketokonazol (Inhibitor CYP3A4)

Jednoczesne stosowanie wenlafaksyny i inhibitorów CYP3A4 (m.in. atazanawir, klarytromycyna, indynawir, rytonawir) może zwiększyć stężenie wenlafaksyny i O- demetylowenlafaksyny.

Lit

Lit w połączeniu z wenlafaksyną może wywołać zespół serotoninergiczny.

Diazepam

Diazepam i wenlafaksyna nie wchodzą w interakcję. Brak danych na temat interakcji wenlafaksyny z innymi benzodiazepinami.

Imipramina

Zauważono zwiększenie wartości AUC 2-hydroksydezypraminy podczas stosowania wenlafaksyny w dawce od 75 do 50 mg na dobę, jednak nie jest znane kliniczne znaczenie tej interakcji.

Haloperydol

Stosowanie wenlafaksyny z haloperydolem prowadzi do zmniejszenia całkowitego doustnego klirensu o 42%, zwiększenie wartości AUC o 70% oraz zwiększenia wartości stężenia maksymalnego o 88 %. Nie zaobserwowano zmiany okresu półtrwania haloperydolu.

Rysperydon

Wenlafaksyna powoduje zwiększenie AUC rysperydonu o 50% i nieznacznie oddziaływuje na profil farmakokinetyczny.

Metoprolol

Jednoczesne stosowanie wenlafaksyny i metoprololu wykazało zwiększenie stężenia metoprololu w osoczu o około 30-40%.

Indynawir

Zauważono zmniejszenie wartości AUC o 28% oraz zmniejszenie wartości stężenia maksymalnego o 36 % dla indynawiru.

Dla kogo jest lek Venlafaxine Bluefish XL?

Wskazania do stosowania leku Venlafaxine Bluefish XL:

• leczenie ciężkich epizodów depresji,

• zapobieganie nawrotom ciężkich epizodów depresji,

• w leczeniu uogólnionych zaburzeń lękowych,

• leczenie fobii społecznej,

• leczenie lęku napadowego z lub bez towarzyszącej agorafobii.

Venlafaxine Bluefish XL to lek dla osób powyżej 18. roku życia. Jeśli istnieją wskazania kliniczne, lekarz prowadzący może zadecydować o włączeniu preparatu u osób niepełnoletnich- tacy pacjenci powinni zostać poddani szczególnej obserwacji ze względu na zwiększone ryzyko zachowań samobójczych.

Dawkowanie

Lek Venlafaxine Bluefish XL występujący w formie kapsułek należy przyjmować o stałej porze dnia w trakcie posiłku. Kapsułki należy połykać w całości, popijając wodą. Nie należy otwierać, żuć, rozpuszczać kapsułek, ani dokonywać innych działań, które mogą powodować uszkodzenie otoczki tabletek, co zmienia uwalnianie leku.

• ciężkie epizody depresji - zalecana dawka początkowa wynosi 75 mg na dobę. W przypadku braku reakcji dawkę należy stopniowo zwiększyć (w odstępach 2 tygodni lub dłuższych) do maksymalnej - 375 mg na dobę. Wenlafaksynę należy stosować w najmniejszej skutecznej dawce przez okres minimum 6 miesięcy od czasu osiągnięcia remisji. Jeśli od podjęcia leczenia stan pacjenta nie ulega poprawie, należy rozważyć zmianę preparatu leczniczego.

• leczenie uogólnionych zaburzeń lękowych - aby nastąpiła poprawa ważne jest by leczenie zaburzeń lękowych przebiegało we właściwy sposób. Zalecana dawka początkowa to 75 mg na dobę. Dawkę można zwiększyć w odstępach 2 tygodni lub dłuższych po dokonaniu oceny klinicznej.

• leczenie zaburzeń lękowych fobii społecznej (lęk, unikanie sytuacji społecznych) - zalecana dawka wynosi 75 mg. Dawkę można zwiększyć w odstępach 2 tygodni lub dłuższych po dokonaniu oceny klinicznej.

• lęk napadowy (napad paniki) - zalecana dawka wynosi 37,5 mg na dobę przez 7 dni, następnie należy zwiększyć do 75 mg. Dawkę można zwiększyć w odstępach 2 tygodni lub dłuższych po dokonaniu oceny klinicznej do maksymalnie 225 mg na dobę.

• stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku - należy zachować ostrożność podczas leczenia osób w wieku podeszłym z uwagi na możliwe zaburzenia czynności nerek, oraz zmiany wrażliwości oraz powinowactwa neuroprzekaźników.

• stosowanie u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat - nie jest zalecane stosowanie preparatu u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia.

• stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby - należy rozważyć zmniejszenie dawki o 50 % lub dobrać ją indywidualnie ze względu na zmienność osobniczą klirensu.

• stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek - u pacjentów wymagających hemodializ oraz w przypadku ciężkich zaburzeń czynności nerek (GFR

  Podczas odstawiania leku zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki przez okres co najmniej od 1 do 2 tygodni. Zmniejsza to ryzyko wystąpienia reakcji odstawienia.

Venlafaxine Bluefish XL a ciąża i karmienie piersią

Brak wystarczających danych na temat stosowania leku Venlafaxine Bluefish XL w ciąży.

SSRI i SNRI stosowane pod koniec ciąży mogą powodować u noworodka następujące objawy: drażliwość, drżenie, hipotonia, nieustający płacz, trudności ze ssaniem oraz spaniem. Dodatkowo w badaniach epidemiologicznych wykazano, że stosowanie selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny w późnym okresie ciąży może zwiększyć ryzyko występowania zespołu przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka.

Produkt leczniczy przenika do mleka matki. Nie należy stosować leku Venlafaxine Bluefish XL podczas karmienia piersią, z wyjątkiem, jeśli korzyści ze stosowania leku przez matkę przewyższają potencjalne ryzyko działań niepożądanych u dziecka.

Venlafaxine Bluefish XL a prowadzenie pojazdów

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn do czasu poznania wpływu leku na organizm pacjenta. Lek nie nasila zanurzeń funkcji motorycznych i umysłowych, jednak jak w przypadku wszystkich substancji oddziaływających na OUN należy zachować ostrożność.

Venlafaxine Bluefish XL a alkohol

Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku Venlafaxine Bluefish XL.

Bibliografia

Serwis MP, [online] [dostęp 19.03.2024] dostępny w internecie:

https://indeks.mp.pl/desc.php?id=824

Charakterystyka produktu leczniczego Venlafaxine Bluefish XL , [dostęp online marzec 2024], dostępna w internecie:

http://chpl.com.pl/#detail=9929753!1285

Wenlafaksyna XR, zastosowanie kliniczne większych dawek (> 150 mg)

https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&ved=2ahUKEwjU__3N5YCFAxWtX_EDHU03DWIQFnoECC8QAQ&url=https%3A%2F%2Fjournals.viamedica.pl%2Fpsychiatria%2Farticle%2Fdownload%2FPSYCH.2020.0014%2F51004&usg=AOvVaw0p4soBFzVqxWKlU6aprLw7&opi=89978449