Przedwczesny wytrysk - przyczyny i leczenie

Czym jest wytrysk?

Wytrysk jest to gwałtowny wyrzut nasienia przez cewkę moczową na skutek stymulacji seksualnej. W większości przypadków przebiega on razem z orgazmem.

Proces wytrysku reguluje współpraca ośrodków czuciowych i ruchowych mózgu oraz neuroprzekaźników - przede wszystkim serotoniny, ale też dopaminy i oksytocyny.

Etapy procesu ejakulacji

Pod wpływem impulsacji układu współczulnego dochodzi do skurczu mięśni gładkich wewnętrznych narządów płciowych. Umożliwia to przesunięcie elementów płynnych spermy wyprodukowanych przez prostatę i pęcherzyki nasienne oraz plemników do cewki moczowej.

W drugim etapie ejakulacji kurczą się mięśnie dna miednicy, mięsień opuszkowo-gąbczasty i kulszowo-jamisty, zwieracz cewki moczowej oraz opuszki prącia, a sperma uwalnia się na zewnątrz.

Ile powinien trwać prawidłowy stosunek?

Prawidłowy czas trwania penetracji trwa od kilku do kilkunastu minut, średnio jest to 3-7 minut.

Mężczyzna na kilka sekund przed wytryskiem jest zazwyczaj świadomy jego bliskiego nadejścia. Jest to ostatni moment, by powstrzymać ejakulację. Po przekroczeniu progu wrażliwości układu nerwowego i rozpoczęciu ejakulacji nie ma drogi odwrotu, nie jest możliwe powstrzymanie wytrysku nawet po zaprzestaniu stymulacji seksualnej.

Czym jest przedwczesny wytrysk?

Przedwczesny wytrysk jest to ejakulacja po minimalnej stymulacji seksualnej - przed rozpoczęciem penetracji lub do 2 minut od wprowadzenia członka do pochwy. Czas trwania aktu seksualnego nie satysfakcjonuje partnerów, jest źródłem frustracji i napięcia. Zjawisko spowodowane jest brakiem możliwości kontroli lub opóźnienia wytrysku.

Przedwczesny wytrysk jest problemem powszechnym, dotyczącym około 30% mężczyzn, szczególnie młodych i niedoświadczonych seksualnie. Najczęściej przybiera on formę naturalnie zmiennego wytrysku przedwczesnego, czyli epizodycznego skrócenia czasu potrzebnego do ejakulacji, występującego pod wpływem czynników wewnętrznych lub zewnętrznych.

Pozostałe przypadki obejmują zaburzania trwające całe życie lub mające charakter wtórny tzn. pojawiające się u dotychczas prawidłowo funkcjonującego mężczyzny.

Typy przedwczesnego wytrysku

W klasyfikacji wyróżnia się wytrysk zbyt przedwczesny (pojawia się przed rozpoczęciem lub na początku gry wstępnej), przedwczesny (pojawia się przed stosunkiem lub podczas wprowadzania penisa do pochwy) lub zbyt wczesny (występuje po wykonaniu kilku ruchów frykcyjnych w pochwie, jednak czas ten jest niewystarczający).

Często opisuje się także zjawisko wytrysku przedwczesnego rzekomego, czyli przekonania mężczyzny o występowaniu zaburzeń seksualnych przy ich obiektywnej nieobecności. Jest ono spowodowane brakiem wiedzy dotyczącej prawidłowego czasu trwania stosunku seksualnego oraz wygórowanych wymagań dotyczących własnej sprawności.

@erecept.pl Nie wstydź się jeśli dotyczy to ciebie! Są sposoby aby temu zapobiec! Jeśli masz więcej pytań- zdaj je w komentarzu👇 #przedwczesnywytrysk #meskiesprawy #edukacjaseksualna #erecept ♬ Inspiration - WavebeatsMusic

Jakie są przyczyny przedwczesnego wytrysku?

Seks jest jedną z kluczowych dziedzin życia - działa ochronnie na serce, redukuje stres, poprawia nastrój, odporność, oraz sprzyja utracie masy ciała. Przedwczesny wytrysk komplikuje sytuację. Utrudnia on czerpanie przyjemności z bliskości, często również jest źródłem wstydu i prowadzi do rozpadu relacji.

Dysfunkcje seksualne to bardzo poważny problem, z którym nie trzeba żyć w samotności, istnieją ćwiczenia i terapie, które mają za zadanie ułatwić kontrolę nad wytryskiem. Jeśli dysfunkcja ma podłoże somatyczne, konieczne jest leczenie choroby podstawowej.

Warto uzmysłowić sobie także, że seks to nie tylko penetracja. Równie wielką przyjemność można czerpać z samej gry wstępnej lub poprzez dołączenie do codziennych praktyk gadżetów erotycznych.

Zmień styl życia

Podstawą walki z przedwczesnym wytryskiem jest zmiana stylu życia: odpowiednia dieta, odstawienie używek, regularna aktywność fizyczna - zwłaszcza joga i rozciąganie, techniki relaksacyjne i oddechowe.

Szczególnie pomocne mogą być także ćwiczenia wzmacniające mięśnie Kegla. Aby je zlokalizować należy spróbować wyczuć, które mięśnie odpowiadają za przerywanie strumienia moczu lub powstrzymywanie oddawania gazów. Siedząc, stojąc lub leżąc należy zaciskać mięśnie przez 3 sekundy, następnie przez 3 sekundy je rozluźniać. Zaleca się powtarzanie tego procesu dziesięciokrotnie, 3 razy dziennie.

Silne mięśnie dna miednicy umożliwiają opóźnienie momentu szczytowania. Ułatwiają również osiągnięcie wzwodu, a w przyszłości również redukują ryzyko nietrzymania moczu.

Zwiększ częstotliwość stosunków

Paradoksalnie, czas trwania stosunku można wydłużyć poprzez zwiększenie częstotliwości uprawiania seksu lub masturbacji. Pomaga to rozładować napięcie, podwyższa próg pobudliwości oraz umożliwia zyskanie nowego doświadczenia, tak ważnego w nauce kontroli własnego organizmu.

Zaleca się także unikanie długotrwałych okresów abstynencji seksualnej.

Kontroluj poziom podniecenia podczas stosunku

Panowie mający problem z przedwczesnym wytryskiem muszą pamiętać, by każdy element aktu seksualnego był łagodny i spokojny, pozbawiony nagłych ruchów.

By zmniejszyć intensywność odczuć i tym samym wydłużyć stosunek, warto wybierać pozycje seksualne, w których ogranicza się bodźce wzrokowe oraz czuciowe (penis płytko penetruje pochwę) np. na łyżeczkę lub na siedząco, gdzie kobieta odwrócona jest tyłem do mężczyzny.

Ciekawym sposobem na uzyskanie kontroli nad własnymi reakcjami jest zastosowanie taoistycznej metody 9 pchnięć. Metoda ta, pochodząca z dalekiego wschodu, poleca wykonywanie 9 płytkich pchnięć w pochwie kobiety na 1 głębokie pchnięcie. W następnym cyklach należy zmniejszać o 1 ilość płytkich pchnięć i zwiększać o 1 ilość głębokich, aż do momentu gdy osiągnie się 1 płytkie na 9 głębokich pchnięć. Taka sama proporcja dotyczy ruchów wolnych i szybkich.

Poziom podniecenia podczas seksu można kontrolować także za pomocą technik oddechowych. Należy robić głębokie wdechy nosem, trwające 5 sekund, chwilę zatrzymać powietrze w płucach, następnie zrobić długi wydech ustami. Sztuka polega na tym żeby nie zgubić rytmu.

W momencie napływu fali pożądania i przyjemności można się na chwilę zatrzymać, uspokoić. By powstrzymać nadchodzący wytrysk zaleca się wycofanie penisa z pochwy i pozostanie w bezruchu przez kilka sekund. Mięśnie brzucha powinny być zaciśnięte, a oddech pochodzić z przepony. Tak samo pomocne jest uciskanie trzema palcami miejsca między moszną a odbytem przez 3-4 minuty połączone z głębokimi oddechami.

Zastosuj terapię behawioralną

"Trening czyni mistrza" - najlepszym sposobem, aby zwiększyć tolerancję na bodźce i nauczyć się opóźniać orgazm jest terapia behawioralna. Polega ona na wielokrotnym powtarzaniu ćwiczeń, które mają za zadanie zaznajomienie się z własnymi odczuciami i modyfikację wyuczonych zachowań.

Najczęściej stosowana jest metoda Stop-Start. Polega ona na masturbacji lub penetracji do momentu bliskiego wytryskowi. Kiedy mężczyzna zbliża się do szczytowania, aktywność należy przerwać i poczekać aż emocje opadną. Po uzyskaniu kontroli można wznowić ruch. Proces powtarza się 3 razy, za 4 razem stosunek można zakończyć wytryskiem. Zaleca się wykonywanie tego ćwiczenia 3 razy w tygodniu.

Drugą metodą jest metoda ściskania. Po doprowadzeniu mężczyzny do stanu bliskiego orgazmowi należy przerwać stymulację i mocno objąć żołądź prącia, by doszło do częściowego zmniejszenia erekcji. Po pół minuty można wznowić stosunek.

Zastosuj metodę APE

Coraz popularniejsze stają się także ćwiczenia APE (Anti Premature Ejaculation) dla mężczyzn. Polegają one na regularnym, codziennym masażu punktu znajdującego się w połowie mostka, na wysokości brodawek sutkowych lub na tylnej powierzchni lewego uda, na 4 palce od zgięcia kolanowego. Taki masaż nie powinien trwać dłużej niż 5 minut. Jego celem jest rozładowanie napięcia gromadzącego się w organizmie.

Zabieg można połączyć z metodą sterowanego wyobrażenia. Mężczyzna układa się wygodnie, głęboko oddycha i wizualizuje sobie szczegółowy akt seksualny, w którym posiada pełną kontrolę nad swoim penisem. Wyobrażeniu powinny towarzyszyć wszystkie emocje i odczucia związane ze stosunkiem.

A może psychoterapia?

Niekiedy, do walki z głęboko zakorzenionymi lękami, traumą, niepewnością konieczna okazać się może psychoterapia. Przy zaburzeniach relacji partnerskich szczególnie polecana jest terapia dla dwojga.

Terapia pomaga zrozumieć własne emocje, przepracować problem, zwiększyć pewność seksualną i zdolność zrozumienia partnera. Wspomaga działanie farmakoterapii oraz umożliwia stosowanie mniejszych dawek leków.

Jak wydłużyć czas trwania stosunku?

Seks jest jedną z kluczowych dziedzin życia - działa ochronnie na serce, redukuje stres, poprawia nastrój, odporność, oraz sprzyja utracie masy ciała. Przedwczesny wytrysk komplikuje sytuację. Utrudnia on czerpanie przyjemności z bliskości, często również jest źródłem wstydu i prowadzi do rozpadu relacji.

Dysfunkcje seksualne to bardzo poważny problem, z którym nie trzeba żyć w samotności, istnieją ćwiczenia i terapie, które mają za zadanie ułatwić kontrolę nad wytryskiem. Jeśli dysfunkcja ma podłoże somatyczne, konieczne jest leczenie choroby podstawowej.

Warto uzmysłowić sobie także, że seks to nie tylko penetracja. Równie wielką przyjemność można czerpać z samej gry wstępnej lub poprzez dołączenie do codziennych praktyk gadżetów erotycznych.

Zmień styl życia

Podstawą walki z przedwczesnym wytryskiem jest zmiana stylu życia: odpowiednia dieta, odstawienie używek, regularna aktywność fizyczna - zwłaszcza joga i rozciąganie, techniki relaksacyjne i oddechowe.

Szczególnie pomocne mogą być także ćwiczenia wzmacniające mięśnie Kegla. Aby je zlokalizować należy spróbować wyczuć, które mięśnie odpowiadają za przerywanie strumienia moczu lub powstrzymywanie oddawania gazów. Siedząc, stojąc lub leżąc należy zaciskać mięśnie przez 3 sekundy, następnie przez 3 sekundy je rozluźniać. Zaleca się powtarzanie tego procesu dziesięciokrotnie, 3 razy dziennie.

Silne mięśnie dna miednicy umożliwiają opóźnienie momentu szczytowania. Ułatwiają również osiągnięcie wzwodu, a w przyszłości również redukują ryzyko nietrzymania moczu.

Zwiększ częstotliwość stosunków

Paradoksalnie, czas trwania stosunku można wydłużyć poprzez zwiększenie częstotliwości uprawiania seksu lub masturbacji. Pomaga to rozładować napięcie, podwyższa próg pobudliwości oraz umożliwia zyskanie nowego doświadczenia, tak ważnego w nauce kontroli własnego organizmu.

Zaleca się także unikanie długotrwałych okresów abstynencji seksualnej.

Kontroluj poziom podniecenia podczas stosunku

Panowie mający problem z przedwczesnym wytryskiem muszą pamiętać, by każdy element aktu seksualnego był łagodny i spokojny, pozbawiony nagłych ruchów.

By zmniejszyć intensywność odczuć i tym samym wydłużyć stosunek, warto wybierać pozycje seksualne, w których ogranicza się bodźce wzrokowe oraz czuciowe (penis płytko penetruje pochwę) np. na łyżeczkę lub na siedząco, gdzie kobieta odwrócona jest tyłem do mężczyzny.

Ciekawym sposobem na uzyskanie kontroli nad własnymi reakcjami jest zastosowanie taoistycznej metody 9 pchnięć. Metoda ta, pochodząca z dalekiego wschodu, poleca wykonywanie 9 płytkich pchnięć w pochwie kobiety na 1 głębokie pchnięcie. W następnym cyklach należy zmniejszać o 1 ilość płytkich pchnięć i zwiększać o 1 ilość głębokich, aż do momentu gdy osiągnie się 1 płytkie na 9 głębokich pchnięć. Taka sama proporcja dotyczy ruchów wolnych i szybkich.

Poziom podniecenia podczas seksu można kontrolować także za pomocą technik oddechowych. Należy robić głębokie wdechy nosem, trwające 5 sekund, chwilę zatrzymać powietrze w płucach, następnie zrobić długi wydech ustami. Sztuka polega na tym żeby nie zgubić rytmu.

W momencie napływu fali pożądania i przyjemności można się na chwilę zatrzymać, uspokoić. By powstrzymać nadchodzący wytrysk zaleca się wycofanie penisa z pochwy i pozostanie w bezruchu przez kilka sekund. Mięśnie brzucha powinny być zaciśnięte, a oddech pochodzić z przepony. Tak samo pomocne jest uciskanie trzema palcami miejsca między moszną a odbytem przez 3-4 minuty połączone z głębokimi oddechami.

Zastosuj terapię behawioralną

?Trening czyni mistrza? - najlepszym sposobem, aby zwiększyć tolerancję na bodźce i nauczyć się opóźniać orgazm jest terapia behawioralna. Polega ona na wielokrotnym powtarzaniu ćwiczeń, które mają za zadanie zaznajomienie się z własnymi odczuciami i modyfikację wyuczonych zachowań.

Najczęściej stosowana jest metoda Stop-Start. Polega ona na masturbacji lub penetracji do momentu bliskiego wytryskowi. Kiedy mężczyzna zbliża się do szczytowania, aktywność należy przerwać i poczekać aż emocje opadną. Po uzyskaniu kontroli można wznowić ruch. Proces powtarza się 3 razy, za 4 razem stosunek można zakończyć wytryskiem. Zaleca się wykonywanie tego ćwiczenia 3 razy w tygodniu.

Drugą metodą jest metoda ściskania. Po doprowadzeniu mężczyzny do stanu bliskiego orgazmowi należy przerwać stymulację i mocno objąć żołądź prącia, by doszło do częściowego zmniejszenia erekcji. Po pół minuty można wznowić stosunek.

Zastosuj metodę APE

Coraz popularniejsze stają się także ćwiczenia APE (Anti Premature Ejaculation) dla mężczyzn. Polegają one na regularnym, codziennym masażu punktu znajdującego się w połowie mostka, na wysokości brodawek sutkowych lub na tylnej powierzchni lewego uda, na 4 palce od zgięcia kolanowego. Taki masaż nie powinien trwać dłużej niż 5 minut. Jego celem jest rozładowanie napięcia gromadzącego się w organizmie.

Zabieg można połączyć z metodą sterowanego wyobrażenia. Mężczyzna układa się wygodnie, głęboko oddycha i wizualizuje sobie szczegółowy akt seksualny, w którym posiada pełną kontrolę nad swoim penisem. Wyobrażeniu powinny towarzyszyć wszystkie emocje i odczucia związane ze stosunkiem.

A może psychoterapia?

Niekiedy, do walki z głęboko zakorzenionymi lękami, traumą, niepewnością konieczna okazać się może psychoterapia. Przy zaburzeniach relacji partnerskich szczególnie polecana jest terapia dla dwojga.

Terapia pomaga zrozumieć własne emocje, przepracować problem, zwiększyć pewność seksualną i zdolność zrozumienia partnera. Wspomaga działanie farmakoterapii oraz umożliwia stosowanie mniejszych dawek leków.

Farmakologiczne leczenie przedwczesnego wytrysku

Zdarza się niekiedy, że do osiągnięcia długotrwałej poprawy kontroli ejakulacji nie wystarczy odpowiednia mechanika stosunku i terapia poznawczo-behawioralna. W takim wypadku konieczne może okazać się leczenie farmakologiczne.

Leki przeciwdepresyjne z grupy SSRI - metoda pierwszego rzutu

Pierwszym wyborem w terapii przedwczesnego wytrysku są leki przeciwdepresyjne z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny(SSRI). Ich stosowanie jest szczególnie wskazane dla mężczyzn borykających się z problemem przedwczesnego wytrysku trwającym całe życie, z zaburzeniami nastroju lub nerwicą.

Głównymi przedstawicielami SSRI są: paroksetyna (ParoGen, Paxtin), sertralina (Asentra, Zoloft) i fluoksetyna (Seronil, Bioxetin). Są to preparaty dostępne wyłącznie na receptę, przepisywane przez psychiatrów.

Wśród najczęstszych działań niepożądanych SSRI wyróżniamy: zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, bóle brzucha, niestrawność), wzrost masy ciała, niepokój ruchowy, zaburzenia snu, bóle i zawroty głowy. Niestety leki te mogą negatywnie wpływać także na libido i funkcje seksualne.

Najnowszym produktem, zarejestrowanym wyłącznie we wskazaniach natury seksualnej jest także dapoksetyna (Priligy). W odróżnieniu od pozostałych substancji nie jest przeznaczona do regularnej terapii, stosuje się ją doraźnie, na krótko przed planowanym stosunkiem. Preparat powoduje mniej objawów niepożądanych i jest skuteczniejszy, a efekt widoczny jest już po pierwszej dawce.

Inhibitory 5 fosfodiesterazy - przy zaburzeniach erekcji

Dla pacjentów, u których przedwczesny wytrysk jest konsekwencją zaburzeń erekcji, pomocne może okazać się przyjmowanie leków z grupy inhibitorów 5-fosfodiesterazy. Głównymi przedstawicielami są tu: sildenafil (Viagra, Inventum), tadalafil (Cialis) i avanafil (Spedra).

Nie są to preparaty zarejestrowane do leczenia problemów z wytryskiem. W odróżnieniu od SSRI, nie ma także jednoznacznych dowodów na ich skuteczność. Istnieją jednak badania wskazujące, że terapia polepsza zdolność kontroli wytrysku, skraca okres refrakcji - czas potrzebny do osiągnięcia kolejnej erekcji po orgazmie, zwiększa pewność siebie i ogólną satysfakcję seksualną.

Lek przeciwbólowy jako sposób na kontrolę wytrysku

W świetle nowych badań, w leczeniu przedwczesnego wytrysku pomóc może także znany od lat opioidowy lek przeciwbólowy - tramadol (Zentare). Oprócz wpływu na receptory opioidowe substancja ta dodatkowo hamuje wychwyt serotoniny i noradrenaliny, co wzmaga działanie przeciwbólowe i osłabia intensywność odbieranych bodźców czuciowych.

Lek ten niestety ma potencjał uzależniający oraz działa ośrodkowo, co przy przedawkowaniu daje ryzyko wystąpienia zaburzeń oddechu.

Firma farmaceutyczna produkująca Zentare w ostatnim czasie opatentowała produkt łączący tramadol oraz lek z grupy inhibitorów 5-fosfodiesterazy, skuteczny w jednoczesnym leczeniu przedwczesnego wytrysku i zaburzeń erekcji.

Produkty o działaniu miejscowym

Jako dodatek do leczenia przewlekłego mężczyźni często sięgają po doraźnie działające produkty stosowane miejscowo. Substancje w nich zawarte mają funkcję przeciwbólową i odrętwiającą - zmniejszają wrażliwość prącia na bodźce czuciowe. Najczęściej jest to lidokaina lub połączenie lidokainy z prylokainą, jednak podobne właściwości ma także mentol.

Różnorodność form miejscowych preparatów na przedwczesny wytrysk jest ogromna, dostępne są kremy (EMLA), żele (Sensuva ON Bold gel, Orgasm Stop gel), areozole (Bravera Control), a nawet chusteczki (Orgasm Control Wipes) przedłużające długość stosunku. Spray Bravera Control jest jedynym produktem opóźniającym wytrysk dostępnym bez recepty.

Preparaty należy nakładać na żołądź prącia na 15-20 minut przed planowanym stosunkiem. Jeśli substancja będzie miała zbyt długi kontakt z ciałem, może to doprowadzić do zmniejszenia lub zniknięcia erekcji.

Ważne jest żeby podczas stosunku używać prezerwatyw lub zmyć produkt z penisa, gdyż preparat może doprowadzić do drętwienia pochwy partnerki. Nie należy dopuścić do kontaktu z oczami, błoną śluzową jamy ustnej, gardła lub nosa - wyjątek stanowią preparaty zawierające mentol, bezpieczne podczas seksu oralnego.

Przeciwwskazaniem do stosowania produktów o działaniu miejscowym jest ciąża u partnerki pacjenta.

W aptekach dostępne są także prezerwatywy fabrycznie nasączone benzokainą lub lidokainą (Durex Performa, Unimil MaxLove, Pastante Delay/Infinity). Istotny jest fakt, że prezerwatywy pokryte są substancją wyłącznie po wewnętrznej stronie, co niweluje ryzyko wystąpienia zaburzeń czucia u partnerki.