Parogen to lek wskazany w terapii zaburzeń depresyjnych i lękowych. Substancją czynną zawartą w preparacie jest paroksetyna, należąca do selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI).
Opublikowano 26.01.2022
Parogen to lek wskazany w terapii zaburzeń depresyjnych i lękowych. Substancją czynną zawartą w preparacie jest paroksetyna, należąca do selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI).
Parogen to doustny lek stosowany do leczenia epizodów dużej depresji oraz zaburzeń lękowych pod postacią zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, zespołu lęku napadowego, społecznego, uogólnionego oraz zespołu stresu pourazowego.
Substancją czynną leku jest paroksetyna, która należy do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI).
Parogen dostępny jest pod postacią tabletek powlekanych w tylko jednej dawce - 20 mg paroksetyny. Tabletka ma kolor biały, jest okrągła, wypukła z rowkiem dzielącym na pół.
Do substancji pomocniczych użytych podczas produkcji należą m.in.: bezwodny wodorofosforan wapnia, karboksymetyloskrobia sodowa typu A, bezwodna krzemionka koloidalna oraz magnezu stearynian.
Parogen przyjmuje się doustnie, raz dziennie w godzinach porannych. Tabletkę należy połknąć w całości, podczas posiłku.
Lek należy odstawiać powoli, zmniejszając dawkę o 10 mg w tygodniowych odstępach. Nagłe zakończenie terapii zwiększa ryzyko pojawienia się objawów odstawiennych tj.: bóle i zawroty głowy, parestezje, szum w uszach, intensywne sny, pobudzenie, niepokój lub rozdrażnienie, nudności, biegunki, drżenie, splątanie czy kołatania serca. Takie dolegliwości utrzymują się zazwyczaj do 2 tygodni, jednak mogą trwać nawet 2-3 miesiące.
W przypadku epizodu depresyjnego zaleca się stosowanie 20 mg paroksetyny na dobę. Poprawę można zaobserwować najczęściej w 1-2 tygodniu leczenia, a terapia powinna trwać co najmniej 6 miesięcy. Jeśli efekt jest niewystarczający, a pacjent wykazuje odpowiednią tolerancję na lek, można zwiększyć dawkę do maksymalnie 50 mg na dobę
Do leczenia zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych zaleca się dawkę 40 mg na dobę. Terapię należy rozpocząć od 20 mg dziennie, a następnie stopniowo zwiększać o 10 mg do maksymalnie 60 mg na dobę. Leczenie powinno trwać kilka miesięcy.
W zespole lęku napadowego zalecana dawka to 40 mg paroksetyny. Leczenie rozpoczyna się od 10 mg na dobę i, zależnie od reakcji pacjenta, należy ją stopniowo zwiększać o 10 mg do maksymalnie 60 mg dziennie. Takie powolne podnoszenie dawki zmniejsza ryzyko paradoksalnego wzrostu poziomu lęku, które może wystąpić w początkowym okresie leczenia.
Do leczenia fobii społecznej, zespołu lęku uogólnionego oraz zespołu stresu pourazowego zaleca się przyjmowanie preparatu Parogen w dawce 20 mg na dobę. W razie potrzeby dawkę można stopniowo zwiększać, maksymalnie do 50 mg dziennie.
Leki na potencje, leki stałe, antykoncepcja stała, przedłużenie terapii w chorobach przewlekłych.
Czas realizacji do 1 godziny roboczej*
Tabletka 'po', tabletka dzień po, tabletka do 72h, pigułka po.
Czas realizacji do 1 godziny roboczej*
Produkt leczniczy ParoGen znajduje się na liście leków refundowanych, a jego cena jest uzależniona od wielkości opakowania.
Ceny podane są jedynie orientacyjne i mogą zostać zmienione w przyszłości.
Większość działań niepożądanych podczas terapii lekiem Parogen występuje na początku leczenia, a ich natężenie zmniejsza się z upływem czasu.
Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych (występujących u około 1% pacjentów) należą: zmniejszenie apetytu, wzrost stężenia cholesterolu, nadmierna senność lub problemy z zasypianiem, pobudzenie, nietypowe sny i koszmary.
Pojawić się mogą również problemy z koncentracją, drżenia mięśniowe, zawroty głowy, nieostre widzenie lub częste ziewanie. Pacjenci skarżą się także na objawy ze strony przewodu pokarmowego tj. nudności i wymioty, biegunka lub zaparcia oraz uczucie suchości w jamie ustnej. Może dojść do wzrostu potliwości, osłabienia, wzrostu masy ciała oraz zaburzeń seksualnych.
Do rzadziej występujących działań niepożądanych zaliczamy m.in.: splątanie, niepokój psychoruchowy, lęki, napady agresji lub paniki, wysypkę i świąd skóry, bóle mięśni lub stawów, nietrzymanie lub zatrzymanie moczu, krwawienia (np. z dróg rodnych lub przewodu pokarmowego), zaburzenia miesiączkowania, obrzęki, trombocytopenię (małopłytkowość), gwałtowne reakcje alergiczne, zmniejszoną kontrolę cukrzycy, obniżenie stężenia sodu, wzrost aktywności enzymów wątrobowych czy hiperprolaktynemię.
Stosowanie paroksetyny, zwłaszcza z innymi lekami zwiększającymi stężenie serotoniny w organizmie, wiąże się z ryzykiem rozwoju zespołu serotoninergicznego. Jest to zespół objawów będący skutkiem nadmiaru serotoniny w układzie nerwowym. Do objawów zespołu należą: bóle lub zawroty głowy, halucynacje, wzrost temperatury ciała, sztywność lub drżenia mięśni, bezsenność, przyspieszenie toku myślenia, splątanie, rozdrażnienie, pobudzenie, wzrost potliwości, tachykardia, wzrost ciśnienia, nudności i wymioty, biegunka, drgawki miokloniczne, niepokój, zaczerwienienie skóry, rozszerzenie źrenic.
Podczas stosowania preparatu Parogen należy monitorować samopoczucie pacjenta ze względu na zwiększone ryzyko myśli i zachowań samobójczych w pierwszych tygodniach leczenia. Szczególnej obserwacji należy poddać osoby, które miały w przeszłości skłonności suicydalne oraz pacjentów po zwiększeniu dawki leku.
Jeśli pacjent podejrzewa u siebie występowanie objawów niepożądanych preparatu, powinien powiadomić o tym jak najszybciej wyspecjalizowany personel medyczny. Informacje o ewentualnych działaniach ubocznych są przekazywane do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.
Parogen przeciwwskazany jest w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik preparatu.
Należy zachować ostrożność stosując lek Parogen u chorych na padaczkę, cukrzycę, jaskrę, choroby serca oraz u pacjentów z zaburzeniami funkcji nerek lub wątroby.
Parogen trzeba stosować ostrożnie u pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową. Jeśli pacjent wchodzi w fazę manii, należy natychmiast zaprzestać przyjmowania leku.
Leku Parogen nie należy stosować równocześnie z inhibitorami monoaminooksydazy (MAO). Wykazują one działanie synergistyczne, co zwiększa niebezpieczeństwo wystąpienia skutków ubocznych, takich jak nagły wzrost ciśnienia krwi lub zespół serotoninergiczny. By wdrożyć leczenie Parogenem, należy odczekać minimum 14 dni od zakończenia terapii za pomocą nieodwracalnych inhibitorów MAO. By rozpocząć leczenie inhibitorami monoaminooksydazy, należy odczekać minimum 7 dni od zakończenia stosowania leku Parogen.
Należy zachować szczególną ostrożność podczas jednoczesnego leczenia preparatem Parogen oraz lekami zwiększającymi stężenie serotoniny w organizmie (np. tryptany, tryptofan, linezolid, inne SSRI, tramadol, lit, petydyna, preparaty dziurawca). Ich połączenie zwiększa ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego - stanu zagrożenia życia.
Paroksetyna hamuje działanie enzymu wątrobowego CYP450 2D6, tym samym zwiększając stężenia leków tj. tiorydazyna, pimozyd i metoprolol.
Paroksetyna może powodować spadek aktywności cholinesterazy osoczowej, tym samym wydłużając działanie miwakurium i susametonium.
Nie należy stosować preparatu Parogen podczas leczenia tamoksyfenem.
Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania paroksetyny razem z doustnymi lekami przeciwkrzepliwymi, niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi, procyklidyną i parwastatyną.
Nie należy spożywać alkoholu podczas leczenia preparatem Parogen.
Parogen przeciwwskazany jest w okresie ciąży, można stosować go wyłącznie wtedy gdy istnieją ścisłe ku temu wskazania.
Lek stosowany na wczesnym etapie ciąży zwiększa ryzyko wad wrodzonych u płodu, zwłaszcza układu sercowo-naczyniowego. Terapia prowadzona w 3. trymestrze ciąży predysponuje do rozwoju zespołu przewlekłego nadciśnienia płucnego noworodka oraz objawów tj. zaburzenia oddychania, drgawki, wahania temperatury ciała, trudności ze ssaniem, hipoglikemia czy hipotonia.
Niewielkie ilości paroksetyny mogą przenikać do mleka kobiecego, jednak u dzieci karmionych piersią nie zaobserwowano efektów działania leku. Z tego względu podczas stosowania leku Parogen dozwolone jest karmienie piersią.
Należy pamiętać, by przed użyciem leku zapoznać się z treścią ulotki dołączonej do opakowania lub skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, ponieważ każdy lek niewłaściwie stosowany może zagrażać życiu lub zdrowiu. Dokładne informacje dotyczące charakterystyki produktu znajdują się w ulotce dołączonej do opakowania preparatu.
Dane zamieszczone w artykule mają charakter jedynie informacyjny, nie zastępują przepisów prawnych i nie mogą zostać podstawą do jakichkolwiek roszczeń.
Substancja czynna: Paroksetyna
Wskazania: Leczenie dużej depresji oraz zaburzeń lękowych pod postacią zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, zespołu lęku napadowego, społecznego, uogólnionego oraz zespołu stresu pourazowego
Stosowanie: Doustne
Dawkowanie: W przypadku depresji, fobii społecznej, stresu pourazowego oraz lęku uogólnionego 20 mg dziennie, w przypadku zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych i lęku napadowego 40 mg dziennie
Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na składniki preparatu, jednoczesne stosowanie leków z grupy inhibitorów MAO, padaczka, choroba afektywna dwubiegunowa
Główne działania niepożądane: Zmniejszenie apetytu, wzrost masy ciała, wzrost stężenia cholesterolu, nadmierna senność lub problemy z zasypianiem, pobudzenie, nietypowe sny i koszmary, zaburzenia funkcji seksualnych
Efectin ER 150 to lek o znaczeniu kluczowym w terapii różnych zaburzeń psychicznych, takich jak depresja , zaburzenia lękowe, czy fobie społeczne. Głównym składnikiem aktywnym tego produktu jest wenlafaksyna, która wpływa na neuroprzekaźniki w mózgu, pomagając w poprawie samopoczucia i funkcjonowaniu pacjentów. Produkt ten jest dostępny w formie tabletek o przedłużonym uwalnianiu, co umożliwia dłuższe działanie składników aktywnych i utrzymanie stałego stężenia leku we krwi.W tym artykule przyjrzymy się bliżej Efectin ER, jego mechanizmowi działania oraz zastosowaniom klinicznym, aby zrozumieć, dlaczego jest to ważny lek w terapii wielu schorzeń psychiatrycznych.
Charakterystyka produktów leczniczychSympramol zawiera 50 mg dichlorowodorku opipramolu w jednej tabletce. Lek stosuje się w leczeniu niektórych zaburzeń psychicznych. Jakie są możliwe działania niepożądane? Z jakimi lekami nie można stosować leku Sympramol?
Charakterystyka produktów leczniczychW dzisiejszym zabieganym świecie coraz więcej osób boryka się z problemami związanych z depresją, lękiem i zaburzeniami snu. W takich przypadkach istnieje potrzeba skutecznych farmakologicznych rozwiązań, które mogą przynieść ulgę i poprawić jakość życia. Trittico CR jest jednym z leków, które oferują wsparcie w leczeniu tych dolegliwości.Trittico CR w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu znalazł zastosowanie w leczeniu depresji o różnym nasileniu oraz w terapii zaburzeń snu, takich jak bezsenność.Działanie leku polega na regulacji neuroprzekaźników i przywracaniu równowagi w mózgu, co przyczynia się do redukcji objawów depresji, lęku i poprawy jakości snu. Trittico CR jest również doceniany za brak działań pozapiramidowych, które mogą występować przy stosowaniu niektórych innych leków przeciwdepresyjnych.O różnicy pomiędzy Trittico CR, a Trittico XR możesz przeczytać TUTAJ
Charakterystyka produktów leczniczych