Opublikowano 02.11.2021
Belara jest doustnym, dwuskładnikowym lekiem antykoncepcyjnym. Substancje aktywne zawarte w tym wyrobie medycznym to etynyloestradiol oraz octan chlormadynonu.
Belara jest środkiem złożonej antykoncepcji hormonalnej w formie tabletek powlekanych. Jest to jedna z najpowszechniej stosowanych form antykoncepcji ze względu na łatwość dawkowania oraz dostępność. Cena preparatu może się różnić w zależności od apteki, zazwyczaj oscyluje w granicach 27-50 zł. Blister zawiera 21 niewielkich, około 6mm dwuwypukłych tabletek w kolorze różowym.
Dwuskładnikowa antykoncepcja hormonalna przeznaczona jest dla kobiet powyżej 18 roku życia i nie jest odpowiedni do stosowania przed wystąpieniem pierwszej miesiączki. Decyzja o rozpoczęciu przyjmowania doustnej antykoncepcji powinna być podjęta po konsultacji z lekarzem, ocenie indywidualnych czynników ryzyka zakrzepowo-zatorowego i badaniu fizykalnym. Produkt wydawany jest na receptę lub ereceptę. Pacjentka powinna mieć na uwadze, że stosowanie tabletek antykoncepcyjnych Belara nie chroni przed zakażeniem wirusem HIV czy przed zakażeniem innymi chorobami wenerycznymi.
Działanie preparatu opiera się na wielu mechanizmach związanych z działaniem substancji czynnych, z których najważniejsze jest hamowanie owulacji oraz zmiana gęstości śluzu pochwowego tak, by był on trudniejszy do pokonania przez plemniki.
Jedna tabletka zawiera w swoim składzie 0,03mg etynyloestradiolu oraz 2mg chlormadynonu octanu. Pozostałe składniki tabletek to m.in.: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, powidon K-30, magnezu stearynian.
Preparat należy przyjmować codziennie, o tej samej porze przez 21 dni, zgodnie z oznaczeniem strzałek na blistrze. Dopuszczalne jest 12 godzinne opóźnienie od standardowej godziny przyjęcia tabletki. Po zakończeniu opakowania należy zrobić 7 dniową przerwę w przyjmowaniu tabletek antykoncepcyjnych. W tym czasie powinno pojawić się tak zwane krwawienie z odstawienia, podobne do krwawienia miesiączkowego. Niezależnie od krwawienia (jego obecności i nasilenia) po 7 dniach przerwy należy wznowić przyjmowanie produktu Belara. Produkt może być stosowany tak długo, jak hormonalna ochrona antykoncepcyjna jest pożądana i nie stanowi zagrożenia dla życia lub zdrowia pacjentki.
Możliwe jest przesunięcie rozpoczęcia krwawienia z odstawienia na inny dzień tygodnia niż ten, w którym pojawia się dotychczas. W tym celu należy skrócić przerwę między opakowaniami o określoną liczbę dni. Trzeba pamiętać, że przerwę tę można jedynie skracać, nie należy jej wydłużać, gdyż wpłynie to negatywnie na skuteczność ochrony antykoncepcyjnej.
Aby opóźnić krwawienie z odstawienia można rozpocząć kolejne opakowanie leku z pominięciem 7 dniowej przerwy. Nie jest to jednak zalecane postępowanie. W obu przypadkach - opóźnienia czy przesunięcia, pojawić się może krwawienie śródcykliczne lub plamienie.
Leki na potencje, leki stałe, antykoncepcja stała, przedłużenie terapii w chorobach przewlekłych.
Czas realizacji do 1 godziny roboczej*
Tabletka 'po', tabletka dzień po, tabletka do 72h, pigułka po.
Czas realizacji do 1 godziny roboczej*
Bardzo ważnym aspektem terapii tabletkami antykoncepcyjnymi Belara jest przyjmowanie preparatu o stałej porze każdego dnia. W przypadku pominięcia dawki, jeżeli od stałej pory przyjmowania minęło mniej niż 12h, należy jak najszybciej przyjąć pominiętą dawkę, a następnie kontynuować terapię jak dotychczas. Nie jest konieczne w tym czasie stosowanie dodatkowych środków antykoncepcyjnych.
Jeżeli natomiast od przyjęcia ostatniej dawki preparatu Belara minęło ponad 12h, skuteczność ochrony antykoncepcyjnej może być zmniejszona, toteż zaleca się stosowanie dodatkowych środków ochrony antykoncepcyjnej np. prezerwatyw przez kolejne 7 dni. Pominiętą dawkę należy przyjąć jak najszybciej (nawet jeżeli oznacza to zażycie równoczasowo 2 tabletek - aktualnej i pominiętej z dnia poprzedniego). Jeśli w opakowaniu pozostało mniej niż 7 tabletek, należy rozpocząć kolejne opakowanie bez robienia 7 dniowej przerwy. Może wiązać się to z brakiem krwawienia z odstawienia lub niewielkim krwawieniem śródcyklicznym w czasie przyjmowania tabletek.
By zapewnić pełną ochronę antykoncepcyjną, niezbędne jest przyjmowanie farmaceutyku Belara przez 7 dni bez jakiejkolwiek przerwy, a przerwa między kolejnymi opakowaniami nie może przekraczać 7 dni.
W przypadku wystąpienia wymiotów lub biegunki do 4h od przyjęciu leku należy mieć na uwadze, że ochrona antykoncepcyjna mogła ulec zmniejszeniu, konieczne może być zastosowanie dodatkowych środków antykoncepcyjnych.
Stosowanie tabletek antykoncepcyjnych Belara może wiązać się z wystąpieniem działań niepożądanych. Do najczęstszych skutków ubocznych należą: nudności, wymioty, upławy, bolesne miesiączki lub ich brak.
Nieco rzadziej występują rozdrażnienie i nerwowość, obniżenie nastroju, migreny, zawroty głowy czy zaburzenia widzenia. Możliwe jest również wystąpienie trądziku, zmniejszenie masy ciała, uczucie ciężkości, obrzęki jak również wzrost ciśnienia tętniczego czy ból w podbrzuszu.
Belara niezbyt często może powodować także: kandydozę pochwy, zmniejszenie libido, wzrost stężenia lipidów we krwi, nadwrażliwość na lek, mlekotok, zaburzenia pracy mięśni, bóle pleców, suchość skóry lub nadmierną potliwość, zmiany pigmentacji, bóle brzucha, gruczolakowłókniaki w piersiach.
Stosowanie tabletek Belara może wpłynąć na wyniki niektórych badań laboratoryjnych (wyniki najczęściej pozostają jednak w granicach normy): parametry czynności wątroby, nerek, nadnerczy, tarczycy, fibrynolizy i krzepnięcia krwi, stężenie białek nośnikowych, stężenie frakcji lipidów czy parametry metabolizmu węglowodanów we krwi).
Złożone hormonalne środki antykoncepcyjne, szczególnie u kobiet >35r.ż palących papierosy niesą za sobą również niebezpieczeństwo rozwoju nadciśnienia tętniczego, zaburzeń układu sercowo-naczyniowego m.in. zaburzenia krążenia mózgowego - udar mózgu, przemijający napad niedokrwienny, zawał mięśnia sercowego. Należy niezwłocznie poinformować lekarza, gdy pojawią się następujące objawy: drętwienie twarzy, rąk, nóg, szczególnie po jednej stronie ciała, trudności z chodzeniem, zawroty głowy, zaburzenia widzenia w jednym oku, utrata przytomności, ból w klatce piersiowej, uczucie ściskania w klatce piersiowej, przyspieszone lub nieregularne bicie serca.
Najbardziej niebezpiecznym powikłaniem stosowania złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych jest żylna choroba zatorowo-zakrzepowa, czyli zwiększone ryzyko zakrzepów krwi. Może ona przyjmować formę tj. zatorowość płucna lub zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych.
W niektórych badaniach obserwowano zwiększone ryzyko wystąpienia raka szyjki macicy u kobiet długotrwale (powyżej 5 lat) stosujących doustne, złożone tabletki antykoncepcyjne. Nie wiadomo jednak do jakiego stopnia na wyniki te wpływają leki oraz inne czynniki, takie jak zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV), który jest główną przyczyną rozwoju raka szyjki macicy. U kobiet stosujących doustne hormonalne środki antykoncepcyjne obserwuje się nieznacznie większe ryzyko rozpoznania raka piersi, jednak znika ono w ciągu 10 lat od zaprzestania stosowania leków hormonalnych. Zaobserwowano również występowanie łagodnych nowotworów wątroby, a jeszcze rzadziej nowotworów złośliwych.
Dotychczas nie opisano przypadków, w których donoszono o przedawkowania środków antykoncepcyjnych, w tym preparatu Belara. Podejrzewa się, że mogą wtedy występować następujące objawy: nudności, wymioty, ból brzucha, zaburzenia miesiączkowania, krwawienia z pochwy. Nie istnieje swoiste antidotum na substancje zawarte w leku, dlatego w takim przypadku zastosowane może być jedynie postępowanie objawowe. W przypadku przyjęcia zbyt dużej ilości tabletek preparatu, pamiętaj by skontaktować się z lekarzem!
W razie wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych, należy skontaktować się z lekarzem lub powiadomić o tym inny, wykwalifikowany personel medyczny. Skutki uboczne można także bezpośrednio zgłaszać do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Preparatów Biobójczych.
Belara przeciwwskazana jest bezwzględnie przy występowaniu nadwrażliwości na substancje czynne lub pomocnicze zawarte w preparacie.
Przyjmowanie preparatu Belara jest przeciwwskazane w przypadku obecnych lub występujących w przeszłości stanów tj.: żylna choroba zakrzepowo-zatorowa lub jej ryzyko (obecność przeciwciał antyfosfolipidowych - przeciwciała antykardiolipinowe, antykoagulant toczniowy, niedobory białek C i S, antytrombiny III czy obecność czynnika V Leiden). Tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe lub ich ryzyko (np. udar mózgu, zawał mięśnia sercowego, ale również objawy prodromalne - TIA czy dławica piersiowa, występowanie dziedzicznych lub nabytych skłonności do występowania zakrzepicy tętnic np. hiperhomocysteinemia)
Przeciwwskazaniami do stosowania farmaceutyku Belara są również: ciężka depresja, brak krwawienia miesięcznego lub krwawienie z dróg rodnych o nieznanej etiologii, nagłe zaburzenia ruchu, zaburzenia czucia, zaburzenia widzenia.
Produktu leczniczego Belara nie powinno się przyjmować w przypadku migren z objawami ogniskowymi, nieprawidłowo kontrolowanej cukrzycy lub występowaniu powikłań naczyniowych cukrzycy, źle kontrolowanego nadciśnienia tętniczego, ciężkich zaburzeń lipidowych, zapalenia trzustki obecnie lub w przeszłości czy występowania hormonozależnych nowotworów (takich jak nowotwory piersi lub macicy), zaburzeń czynności wątroby (lek można zacząć przyjmować po unormowaniu parametrów wątrobowych), żółtaczki, zapalenia wątroby, zastoju żółci (zwłaszcza jeżeli występował w ciąży lub w trakcie leczenia estrogenami), zespołu Dubina-Johnsona, zespołu Rotora, zaburzeń wydzielania żółci, występowania w przeszłości lub obecnie nowotworów wątroby, silnych bólów brzucha, powiększenia wątroby lub krwawienia do jamy brzusznej.
W przypadku pojawienia się wyżej wymienionych stanów, należy niezwłocznie odstawić lek Belara i skontaktować się z lekarzem celem podjęcia decyzji o dalszej terapii.
Palenie papierosów przy równoczesnym przyjmowaniu doustnej antykoncepcji za pomocą preparatu Belara znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych ze strony układu krążenia. Ryzyko to zwiększa się wraz z ilością wypalanych papierosów oraz wiekiem pacjentki. Z uwagi na szczególne niebezpieczeństwo powikłań naczyniowych, po 35 roku życia zaleca się stosowanie innych metod antykoncepcyjnych.
Lek Belara może osłabiać działanie takich preparatów jak: paracetamol, lamotrygina, lorazepam, klofibrat, morfina. Zwiększa natomiast działanie diazepamu, cyklosporyny, teofiliny czy prednizolonu.
Stosowanie tabletek antykoncepcyjnych Belara ma wpływ na metabolizm węglowodanów, u chorych na cukrzycę może to skutkować zwiększeniem zapotrzebowania na insulinę czy doustne leki przeciwcukrzycowe.
Nie są dostępne informacje wskazujące na wystąpienie interakcji między lekiem Belara, a żywnością lub napojami - w tym alkoholem. Nie zmienia to faktu, że nie zaleca się łączenia alkoholu oraz wyrobów medycznych.
Produkt nie jest przeznaczony do stosowania w ciąży. Przed rozpoczęciem przyjmowania tabletek Belara należy wykluczyć obecność ciąży. Jeżeli podczas terapii pacjentka zajdzie w ciążę, należy natychmiast przerwać stosowanie leku Belara. Rozległe badania epidemiologiczne nie potwierdzają teratogennego lub toksycznego wpływu na płód w trakcie nieświadomego przyjmowania tabletek we wczesnej ciąży.
Estrogeny zawarte w produkcie mogą wpływać na laktację i powodować zmniejszenie ilości i zmianę składu pokarmu kobiecego. Nie zaleca się więc jego stosowania do moment całkowitego odstawienia dziecka od piersi.
U kobiet stosujących złożone preparaty antykoncepcyjne takie jak Belara, nie obserwowano żadnych działań niepożądanych wpływających na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn.
Należy pamiętać iż stosowanie leku Belara, podobnie jak innych doustnych środków antykoncepcyjnych, nie chroni przed zakażeniem wirusem HIV oraz innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową.
Przed użyciem leku należy zapoznać się z treścią ulotki dołączonej do opakowania lub skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, ponieważ każdy lek niewłaściwie stosowany może zagrażać życiu lub zdrowiu. Dokładne informacje dotyczące charakterystyki produktu znajdują się w ulotce dołączonej do opakowania preparatu.
Dane zamieszczone w artykule mają charakter jedynie informacyjny, nie zastępują przepisów prawnych i nie mogą zostać podstawą do jakichkolwiek roszczeń.
Substancja czynna: Etynyloestradiol i octan chlormadynonu
Wskazania: Ochrona przed ciążą
Zastosowanie: Doustne
Dawkowanie: Jedna tabletka raz dziennie
Główne przeciwwskazania: żylna choroba zakrzepowo-zatorowa lub jej ryzyko, tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe lub ich ryzyko, ciężka depresja, brak krwawienia miesięcznego lub krwawienie z dróg rodnych o nieznanej etiologii, nagłe zaburzenia ruchu, zaburzenia czucia, widzenia, migreny z objawami ogniskowymi, nieprawidłowo kontrolowana cukrzyca lub występowania powikłań naczyniowych cukrzycy, źle kontrolowane nadciśnienie tętnicze, ciężkie zaburzenia lipidowe, zapalenie trzustki, hormonozależne nowotwory (piersi lub macicy), zaburzenia czynności wątroby, nowotwory wątroby
Główne działania niepożądane: Nudności, wymioty, upławy, bolesne miesiączki lub ich brak, rozdrażnienie i nerwowość, obniżenie nastroju, migreny, zawroty głowy, zaburzenia widzenia
Ginoring jest hormonalnym środkiem antykoncepcyjnym w postaci dopochwowego systemu terapeutycznego. Produkt ma postać krążka, który po umieszczeniu w pochwie przez 3 tygodnie wydziela hormony- etonogestrel i etynyloestradiol, co zapewnia działanie antykoncepcyjne mi.in. poprzez zahamowanie owulacji. Skuteczność antykoncepcyjna systemu terapeutycznego Ginoring jest co najmniej taka sama jak złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych, wskaźnik Pearla wynosi 0,96. Preparat przeznaczony jest dla kobiet w wieku rozrodczym- od 18 do 40 roku życia. Przed rozpoczęciem stosowania Ginoringu oraz gdy istnieje ryzyko zmniejszenia skuteczności preparatu należy wykluczyć ciążę u pacjentki. Niezbędna jest także ocena indywidualnego ryzyka zakrzepowo- zatorowego. Stosowanie dopochwowego systemu terapeutycznego Ginoring nie chroni przed zakażeniem chorobami przenoszonymi drogą płciową. W tym celu należy stosować dodatkowe barierowe środki antykoncepcyjne.
Charakterystyka produktów leczniczychGrypa jest chorobą wirusową, która towarzyszyła ludzkości już od czasów starożytności. Po raz pierwszy została opisana przez Hipokratesa w 412 roku p.n.e. Od XVI wieku pojawiały się kolejne fale pandemii grypy, z których najbardziej niebezpieczną była pandemia „hiszpanki” w 1918 roku. Do ograniczenia rozwoju grypy w latach późniejszych przyczyniły się szczepienia ochronne, które wyprzedziły rozwój leków przeciwko grypie. Ostatnia pandemia grypy wybuchła w latach 2009-2010 i spowodowana była przez szczep H1N1. Aktualnie szacuje się, że na świecie rocznie dochodzi do 1 miliarda zachorowań na grypę rocznie a powikłania dotyczą nawet 3-5 milionów chorych. Sezon zachorowań na grypę na półkuli północnej zazwyczaj rozpoczyna się w październiku i trwa aż do kwietnia kolejnego roku. Szczepienie warto wykonać przed rozpoczęciem sezonu zachorowań, lecz nie ma przeciwskazań, by zaszczepić się także podczas jego trwania. Aktualnie najpopularniejszymi szczepionkami ‘’martwymi’’ na polskim rynku są: Vaxigrip tetra oraz Influvac tetra. Dostępna jest również szczepionka ‘’żywa’’ podawana donosowo – Fluenz Tetra, jednak jest ona zarejestrowana jedynie do stosowania u dzieci. Liczby zachorowań w czasie sezonów grypowych jest bardzo zmienna. W krajach rozwiniętych corocznie choruje na grypę 5-10% dorosłych oraz 20-30% dzieci. W sezonie 2016/17 w Polsce zgłoszono ponad 3,8 mln zachorowań. W sezonie 2020/21 odnotowano łącznie ok 2,2 mln zachorowań. Taki spadek związany jest między innymi z m.in.: obostrzeniami sanitarnymi związanymi z epidemią COVID-19 oraz mniejszą zgłaszalnością chorych do lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej związaną z obawą przed zarażeniem SARS CoV-2.
Artykuł