Jakie środki ostrożności należy zachować podczas stosowania leku?
Zanim przystąpi się do stosowania produktu leczniczego Dexilant, konieczne jest wykluczenie obecności złośliwego nowotworu żołądka. Wynika to z faktu, że dekslanzoprazol może ukryć objawy tego nowotworu i opóźnić jego rozpoznanie.
Nie zaleca się stosowania dekslanzoprazolu, jeśli pacjent jednocześnie przyjmuje inhibitory proteazy wirusa HIV, takie jak atazanawir lub nelfinawir, których wchłanianie zależy od kwaśnego pH w żołądku. Kombinacja tych leków może istotnie obniżyć biodostępność inhibitorów proteazy.
Inhibitory pompy protonowej prowadzą do obniżenia kwaśności soku żołądkowego, co może prowadzić do wzrostu liczby bakterii w żołądku, normalnie występujących w przewodzie pokarmowym. Leczenie dekslanzoprazolem może nieznacznie zwiększyć ryzyko zakażenia przewodu pokarmowego takimi drobnoustrojami, jak: Salmonella, Campylobacter i Clostridium difficile.
W rzadkich przypadkach u pacjentów stosujących inhibitory pompy protonowej przez długi okres, odnotowano wystąpienie ciężkiej hipomagnezemii. Do jej objawów należy: zmęczenie, tężyczka, majaczenie, drgawki, zawroty głowy oraz arytmie komorowe. Często hipomagnezemia rozwija się stopniowo i może pozostać niezauważona i zazwyczaj ustępuje po odstawieniu leku. Dodatkowo, może ona prowadzić do zmniejszenia stężenia potasu oraz wapnia we krwi.
W przypadku pacjentów, u których przewiduje się długotrwałe leczenie inhibitorami pompy protonowej lub którzy jednocześnie przyjmują digoksynę lub diuretyki, warto rozważyć pomiar stężenia magnezu we krwi przed rozpoczęciem terapii oraz regularne monitorowanie podczas trwania leczenia.
Dekslanzoprazol może wpływać na zmniejszenie wchłaniania witaminy B12 (cyjanokobalaminy). Należy to uwzględnić w trakcie długotrwałego leczenia pacjentów z niedoborem witaminy B12 lub jeśli obecne są objawy kliniczne, bądź występują czynniki ryzyka wskazujące na możliwość zmniejszenia stężenia witaminy B12.
Stosowanie inhibitorów pompy protonowej, szczególnie w dużych dawkach i przez długi okres (powyżej 1 roku), może nieznacznie zwiększyć ryzyko złamań kości biodrowej, kości nadgarstka oraz kręgosłupa, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku lub z innymi czynnikami ryzyka.
U niektórych pacjentów zauważono, że jednoczesne stosowanie metotreksatu z inhibitorami pompy protonowej powodowało wzrost stężenia metotreksatu. Z tego powodu, u pacjentów, którzy przyjmują duże dawki metotreksatu, warto rozważyć tymczasowe przerwanie stosowania dekslanzoprazolu.
U pacjentów stosujących dekslanzoprazol zaobserwowano przypadki ostrego cewkowo-śródmiąższowego zapalenia nerek (CŚZN), które może wystąpić w dowolnym momencie leczenia i prowadzić do niewydolności nerek. Wówczas należy przerwać przyjmowanie leku Dexilant i rozpoczęcie odpowiedniego leczenia.
Osoby cierpiące na rzadkie dziedziczne zaburzenia, takie jak nietolerancja fruktozy, zespoły złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedobór sacharazy-izomaltazy, powinny unikać przyjmowania produktu leczniczego Dexilant.