Jak dawkować lek u dorosłych?
Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę wenlafaksyny oraz regularnie dokonywać oceny leczenia, podchodząc indywidualnie do każdego pacjenta. Zwiększanie dawki należy przeprowadzać tylko po dokonaniu oceny klinicznej.
Leczenie epizodów dużej depresji
W leczeniu epizodów dużej depresji zalecana dawka początkowa wynosi 75 mg na dobę. W przypadku braku satysfakcjonującej odpowiedzi na leczenie, dawkowanie należy zwiększać stopniowo, w odstępie 2 tygodniowych lub dłuższych, do dawki maksymalnej równej 375 mg na dobę.
W przypadkach uzasadnionych klinicznie wynikających z ciężkości objawów, zwiększanie dawki może być przeprowadzone w krótszych odstępach czasu, jednak nie krótszych niż 4 dni.
W większości przypadków dawka zalecana w zapobieganiu nawrotom epizodów dużej depresji jest taka sama, jak dawka stosowana w leczeniu zaburzeń depresyjnych.
Leczenie uogólnionych zaburzeń lękowych
Zalecana dawka początkowa w leczeniu zaburzeń lękowych uogólnionych wynosi 75 mg na dobę. Jeśli pacjent nie odpowiada na leczenie, zwiększanie dawki należy przeprowadzać stopniowo do dawki maksymalnej wynoszącej 225 mg na dobę.
Leczenie fobii społecznej
W terapii fobii społecznej zaczynamy od dawki 75 mg na dobę. Nie ma dowodów na to, że zwiększenie dawki przynosi dodatkowe korzyści, ale w przypadku pacjentów nie reagujących na leczenie można rozważyć zwiększenie dawki do maksymalnie 225 mg na dobę.
Leczenie lęku napadowego
Zalecane dawkowanie wenlafaksyny o przedłużonym uwalnianiu rozpoczyna się od 37,5 mg na dobę przez pierwsze 7 dni, po czym zaleca się zwiększenie dawki do 75 mg na dobę. W przypadku pacjentów, którzy nie odpowiadają na leczenie, można rozważyć zwiększenie dawki do maksymalnej, która wynosi 225 mg dziennie.
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie ma konieczności modyfikowania dawki wenlafaksyny tylko ze względu na wiek pacjenta.
Niemniej jednak, należy być szczególnie ostrożnym podczas leczenia osób starszych, ze względu na potencjalne problemy z funkcjonowaniem nerek, zmienne reakcje organizmu oraz naturalne zmiany w działaniu przekaźników nerwowych związane z procesem starzenia się.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
U osób z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby warto rozważyć obniżenie standardowej dawki leku Efectin ER 150 mg, zazwyczaj o połowę. Może być konieczne indywidualne dostosowanie dawkowania.
W przypadku pacjentów cierpiących na poważne zaburzenia czynności wątroby, dostępne dane są ograniczone, dlatego konieczne jest zachowanie ostrożności i rozważenie konieczności znacznego zmniejszenia standardowej dawki, o więcej niż 50%. Należy również uwzględnić ewentualne korzyści wynikające z leczenia tej grupy pacjentów w kontekście ryzyka.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Nie ma konieczności zmiany dawkowania u osób ze współczynnikiem filtracji kłębuszkowej od 30 do 70 ml/min, jednak należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania wenkafaksyny w tej grupie pacjentów.
W przypadku pacjentów wymagających hemodializ oraz tych z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR zmniejszenie dawki o 50%. Może być konieczne indywidualne dostosowanie dawkowania.