Szczególne środki ostrożności
Należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach klinicznych.
Samobójstwo/myśli samobójcze lub kliniczne nasilenie choroby. Pacjenci z zachowaniami samobójczymi w wywiadzie, powinni przed rozpoczęciem leczenia oraz w trakcie terapii być ściśle monitorowani, ze względu na podwyższone ryzyko samobójstwa. Również przy zmniejszeniu dawki, pacjenci Ci powinni się znaleźć pod ścisłą kontrolą lekarską.
Stosowanie jednocześnie leków działających serotoninergicznie. Ze względu na ryzyko wystąpienia, zespołu serotoninowego, nie należy stosować jednocześnie leków zwiększających ilość serotoniny, do których należą: tryptany, inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (ang. SSRI), inhibitory zwrotnego wychwytu noradrenaliny i serotoniny (ang. SNRI), pochodne amfetaminy, lit, sybutramina, ziele dziurawca zwyczajnego, opioidy, takie jak buprenorfina, fentanyl oraz jego odpowiedniki, tramadol, dekstrometorfan, tapentadol, petydyna, metadon i pentazocyna], z produktami leczniczymi zaburzającymi metabolizm serotoniny (takimi jak IMAO), suplementy tryptofanu) lub z lekami przeciwpsychotycznymi, lub innymi antagonistami dopaminy. Objawy zespołu serotoninowego obejmują: zawroty głowy, zaburzenia czucia, w tym parestezje, zaburzenia snu, pobudzenie, lek, nudności, wymioty, drżenie, pocenie się, ból głowy, biegunka, kołatanie serca, chwiejność emocjonalna). Zaburzenie to jest potencjalnym stanem zagrożenia życia.
Podwyższone ciśnienie śródgałkowe lub zwiększone ryzyko wystąpienia ostrej jaskry z wąskim kątem przesączania. Należy monitorować takich pacjentów, ponieważ wenlafaksyna może powodować rozszerzenie źrenic.
Niestabilna choroba wieńcowa serca lub ze stabilna choroba serca. Lek Velaxin może nasilić ryzyko występowania arytmii komorowych.
Choroby, w których zwiększone ciśnienie krwi może powodować ich destabilizację. Wenlafkasyna może zwiększać ciśnienie tętnicze krwi. Z tego względu należy zachować ostrożność, jeżeli pacjent ma choroby współistniejące, które mogą się nasilić w wyniku zwiększonego ciśnienia krwi.
Napady drgawek w wywiadzie. Wenlafkasyna może zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek. Po wystąpieniu napadu, należy przerwać leczenie wenlafaksyną.
Osoby w podeszłym wieku. W tej grupie pacjentów może dochodzić do hiponatremii, czyli zmniejszenia jonów sodu we krwi, szczególnie w sytuacji, gdy pacjent przyjmuje leki moczopędne lub ma zmniejszoną objętość krwi krążącej z innych przyczyn.
Skłonność do krwawień. Należy zachować ostrożność w przypadku osób, u których jest zwiększone ryzyko krwawień, a należą do nich: osoby w podeszłym wieku, z predyspozycjami do krwawień lub przyjmujące inne leki zwiększające ryzyko krwawień np. antykoagulanty i inhibitory płytek.
Choroba afektywna dwubiegunowa w wywiadzie lub w wywiadzie rodzinnym. Podczas stosowania leku Velaxin istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia epizodu manii lub hipomanii.
Cukrzyca. Stosowanie preparatu wpływa na kontrolę glikemii, może być konieczne dostosowanie dawki doustnych leków przeciwcukrzycowych i/lub insuliny.
Zachowania agresywne w wywiadzie. Stosowanie wyrobu medycznego Velaxin może przyczyniać się do epizodów agresji, szczególnie na początku i po przerwaniu leczenia.
Suchość w jamie ustnej. W trakcie terapii wenlafaksyną może wystąpić suchość w jamie ustnej, co może zwiększać ryzyko wystąpienia próchnicy, dlatego należy szczególnie dbać o higienę jamy ustnej.