Interakcje z innymi lekami
Należy pamiętać o konieczności poinformowania lekarza, jeżeli przyjmowane są na stałe inne leki.
Skojarzenie leczenia lekami z grupy SSRI oraz stosowanymi także w leczeniu depresji nieodwracalnymi nieselektywnymi inhibitorami MAO może spowodować wystąpienie u pacjenta ciężkich reakcji niepożądanych. Zatem takie leczenie skojarzone jest przeciwwskazane. Pacjent może otrzymać escitalopram dopiero po upływie 14 dni od zakończenia stosowania nieodwracalnego nieselektywnego inhibitora MAO. Natomiast czas między odstawieniem escitalopramu a włączeniem wspomnianego inhibitora MAO powinien wynosić min. 7 dni.
Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego jednoczesna terapia escitalopramem i stosowanym w leczeniu depresji odwracalnym selektywnym inhibitorem MAO-A, moklobemidem jest przeciwwskazana. Natomiast w przypadku konieczności zastosowania leczenia skojarzonego, zaleca się jego rozpoczęcie od najmniejszych możliwych dawek oraz ścisły nadzór lekarza.
Stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych antybiotyk linezolid, będący odwracalnym nieselektywnym inhibitorem MAO-A nie powinien być stosowany jednocześnie z escitalopramem. Jednak, jeśli takie leczenie skojarzone jest niezbędne, powinno być rozpoczęte od najmniejszym możliwych dawek oraz nadzorowane ściśle przez lekarza.
Selegilina stosowana w leczeniu choroby parkinsona i będąca nieselektywnym odwracalnym inhibitorem MAO-B może zwiększyć ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, jeśli podawana jest w skojarzeniu z escitalopramem.
Nie ma dostępnych badań na temat wpływu leków wydłużających odstęp QT na działanie escitalopramu, jednak nie można wykluczyć, że nasilają jego efekty działania. W związku z tym przeciwwskazane jest jednoczesne przyjmowanie leków, które wydłużają odstęp QT tj. leki przeciwarytmiczne klasy Ia i III, leki przeciwpsychotyczne (w tym atypowe leki przeciwpsychotyczne, pochodne fenotiazyny, haloperidol, pimozyd), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki stosowane w leczeniu malarii (halofantryna), niektóre leki przeciwhistaminowe.
Jednoczesne przyjmowanie escitalopramu z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi (stosowane w celu zmniejszenia ryzyka udaru mózgu) może mieć wpływ na ich działanie. Wymagana jest kontrola parametrów krzepnięcia krwi i odpowiednio dostosowana dawka leku przeciwzakrzepowego.
U pacjentów przyjmujących leki z grupy NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne) jak np. kwas acetylosalicylowy jednoczasowe przyjmowanie escitalopramu może zwiększać u tych osób skłonność do krwawień.
Ostrożność jest także wymagana przy stosowaniu escitalopramu równocześnie z lekami metabolizowanymi przez enzym CYP2D6 takimi jak np. metoprolol, propafenon (stosowane w chorobach układu krążenia), flekainid czy haloperidol.
Pacjent przyjmujący leki obniżające stężenie potasu i magnezu we krwi powinien zachować szczególną ostrożność z uwagi na zwiększone ryzyko wystąpienia złośliwych arytmii.
Ponadto, jeżeli pacjent przyjmuje leki obniżające próg drgawkowy tj. leki neuroleptyczne (stosowane w leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inne SSRI, bupropion (leczenie dużych epizodów depresji), tramadol (silny lek przeciwbólowy), powinien zachować ostrożność przy włączaniu leku Escitalopram aurovitas.