Ostrze偶enia dotycz膮ce stosowania leku
Peryndopryl i amlodypina są to leki przeciwnadciśnieniowe. Stosując je, należy pamiętać, że u niektórych pacjentów może ona wywoływać niedociśnienie.
Inhibitory ACE, czyli leki rozszerzające naczynia krwionośne (takie jak peryndopryl) mogą prowadzić do obniżenia ciśnienia krwi. Symptomatyczne niedociśnienie występuje u osób z deficytem płynów, który zażywają leki moczopędne, mają dietę niskosodową, są na dializoterapii, oraz u tych, którzy doświadczyli biegunki lub wymiotów, a także u pacjentów z ciężkim nadciśnieniem zależnym od reniny.
W przypadku pacjentów z wysokim ryzykiem symptomatycznego niedociśnienia, przy stosowaniu Amlessy należy starannie monitorować ciśnienie krwi, funkcję nerek i poziom potasu w surowicy krwi.
W leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego w zależności od jego etiologii możemy spożywać większą ilość płynów, większą ilość soli w diecie, a przy znacznej hipotensji lekarz może włączyć leki takie jak np. midodrynę.
Podobne zasady dotyczą pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub chorobą naczyniową mózgu, gdzie zbyt duże obniżenie ciśnienia krwi może prowadzić do zawału serca lub udaru mózgu.
Tak jak w przypadku innych inhibitorów ACE, przy stosowaniu peryndoprylu należy zachować ostrożność u osób ze zwężeniem zastawki mitralnej oraz u tych z ograniczonym odpływem z lewej komory serca, na przykład z powodu stenozy zastawki aortalnej lub kardiomiopatii przerostowej.
U pacjentów z obniżoną funkcją nerek (klirens kreatyniny poniżej 60 ml/min) zaleca się indywidualne dostosowanie dawek poszczególnych składników leku.
W sytuacji współistnienia nadciśnienia naczyniowo-nerkowego, istnieje zwiększone ryzyko ciężkiego niedociśnienia i niewydolności nerek.
U niektórych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, którzy nie mieli wcześniej choroby naczyniowo-nerkowej, obserwowano także, zwykle niewielkie i przemijające, zwiększenie stężenia kreatyniny i stężenia mocznika w surowicy, szczególnie przy jednoczesnym stosowaniu peryndoprylu i leku moczopędnego. Ryzyko to jest wyższe u pacjentów, którzy już wcześniej mieli zaburzenia czynności nerek.
Podczas stosowania inhibitorów ACE, choć rzadko, odnotowano przypadki zespołu zaczynającego się od żółtaczki cholestatycznej, który może ewoluować do szybko postępującej martwicy wątroby, a czasem nawet śmierci. Mechanizm tej reakcji nie jest jeszcze w pełni zrozumiały.
Pacjenci zażywający inhibitory ACE, u których pojawiła się żółtaczka lub którzy zauważyli znaczny wzrost aktywności enzymów wątrobowych, powinni niezwłocznie zaprzestać stosowania inhibitorów ACE i skonsultować się z lekarzem.
U pacjentów pochodzenia afrykańskiego w porównaniu z osobami innych ras częściej występuje obrzęk naczynioruchowy przy stosowaniu inhibitorów konwertazy angiotensyny.
Podczas terapii inhibitorami ACE odnotowano przypadki kaszlu. Zazwyczaj charakteryzuje się on jako suchy i uporczywy, ustępujący po odstawieniu leku. W procesie diagnozowania przyczyn kaszlu konieczne jest rozważenie możliwości, że może być on wywołany przez stosowanie inhibitora ACE.
W przypadku pacjentów, którzy przechodzą duże operacje lub otrzymują znieczulenie wywołujące niedociśnienie, Amlessa może hamować tworzenie angiotensyny II, będącego efektem kompensacyjnego wydzielania reniny.
Zaleca się przerwanie stosowania tego leku na dzień przed zabiegiem chirurgicznym. Jeżeli dojdzie do niedociśnienia spowodowanego tym mechanizmem, możliwe jest jego wyrównanie poprzez zwiększenie ilości podawanych płynów. Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych mogą również powodować niedociśnienie u pacjentów.
Leki obniżające ciśnienie tętnicze takie jak inhibitory konwertazy angiotensyny mogą zwiększać stężenie potasu we krwi.
Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Amlessa oraz litu, leków moczopędnych oszczędzających potas (stosowanych np. w leczeniu niewydolności serca) lub suplementów potasu jest nie zalecane z uwagi na stężenie potasu we krwi. Niesteroidowe leki przeciwzapalne w połączeniu z Amlessą mogą osłabiać działanie leku oraz powodować działania niepożądane takie jak ostra niewydolność nerek.
Nie zaleca się również łączenia Amlessy z beta blokerami (lekami stosowanymi np. w leczeniu zaburzeń rytmu serca), ponieważ również jest ryzyko niedociśnienia.
U osób cierpiących na cukrzycę i przyjmujących leki przeciwcukrzycowe doustne lub insulinę, zaleca się dokładne śledzenie poziomu cukru we krwi przez pierwszy miesiąc stosowania inhibitora ACE.
Przeprowadzono również badania nad połączeniem leku Amlessa z cyklosporyną stosowaną w leczeniu zaburzeń autoimmunologicznych (np. reumatoidalnego zapalenia stawów), które nie wykazały wpływu Amlessy na farmakodynamikę leku.