Konsultacja z E-receptą 49.99 zł już w 15 minut!
Czy "testy na depresję" do samodzielnego wypełnienia są wiarygodne?
W dobie rosnącej świadomości na temat zdrowia psychicznego wiele osób szuka narzędzi i sposobów, by zrozumieć swoje emocje i samopoczucie. Wśród dostępnych online narzędzi, "testy na depresję" stały się popularnym sposobem na ocenę własnego stanu psychicznego.
Ich celem jest szybkie i łatwe rozpoznanie objawów depresji. Czy można na nich polegać? Jaka jest ich wiarygodność?
Autor: Redakcja Erecept.pl
Dodano: 18.04.2025 10:41
Czym jest depresja?
Depresja należy do tzw. zaburzeń afektywnych, czyli dotyczących nastroju. Obejmuje grupę zaburzeń psychicznych, którą cechuje przede wszystkim obniżenie nastroju.
Jeżeli określone objawy depresji utrzymują się co najmniej 2 tygodnie, mówimy o epizodzie depresyjnym. Przy powtarzaniu się epizodów depresyjnych mamy do czynienia z zaburzeniami depresyjnymi nawracającymi (inaczej choroba afektywna jednobiegunowa).
Epizody depresji występują także w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej. O dystymii mówimy, kiedy objawy depresji mają mniejsze nasilenie, ale trwają znacznie dłużej.
Na depresję cierpi około 5% dorosłych, a w ciągu całego życia nawet około 1/5 osób. Dwa razy częściej dotyka kobiet niż mężczyzn. Jest to najczęściej występujące zaburzenie psychiczne na świecie.
Przyczyny depresji są złożone. W jej rozwoju znaczenie ma wiele elementów wzajemnie się uzupełniających. Rolę odgrywają zaburzenia neuroprzekaźnictwa, zaburzenia hormonalne, zmiany strukturalne w mózgu, czynniki psychologiczne, genetyczne, osobowościowe, społeczne, zewnętrzne stresory i inne.
e-Recepta Express
Do 1 godziny roboczej* Antykoncepcja stała, leki stałe, przedłużenie terapii w chorobach przewlekłych, leki na potencję.
59.99 zł
Rozpocznij konsultację
Antykoncepcja awaryjna
Do 1 godziny roboczej* Tabletka 'po', tabletka dzień po, tabletka do 72h, pigułka po.
59.99 zł
Rozpocznij konsultację
Jakie są objawy depresji?
W leczeniu depresji zastosowanie znajdują metody farmakologiczne i niefarmakologiczne. Najpowszechniej stosowane leki przeciwdepresyjne to te z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Leki dostępne są na receptę.
Najważniejszą z metod niefarmakologicznych jest psychoterapia.
Jak rozpoznać depresję?
Rozpoznanie depresji stawia lekarz, typowo jest to lekarz psychiatra. Odbywa się to na podstawie szczegółowego wywiadu. Istotne jest również wykluczenie schorzeń somatycznych, które mogą być przyczyną objawów depresji lub z nią współwystępować (np. niedoczynność tarczycy).
W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić także inne zaburzenia psychiczne, np. zaburzenie afektywne dwubiegunowe.
Kryterium czasowym koniecznym do diagnozy epizodu depresyjnego jest utrzymywanie się objawów przez co najmniej 2 tygodnie. O zaburzeniach depresyjnych nawracających mówimy, jeżeli wystąpiły co najmniej 2 epizody depresji i nie występowały epizody manii lub hipomanii (podwyższonego nastroju).
Dystymię rozpoznaje się w przypadku utrzymywania się stosunkowo łagodnych objawów depresyjnych przez co najmniej 2 lata.
W diagnostyce wykorzystuje się również przeznaczone do tego testy i kwestionariusze, ale nie stanowią one samodzielnego narzędzia do stawiania rozpoznania depresji.
Jakie testy na depresję stosowane są przez specjalistów?
We wstępnej diagnostyce depresji przydatne są specjalne narzędzia przesiewowe w postaci skali i kwestionariuszy. Najczęściej stosowane w populacji dorosłych są m.in. skala depresji Hamiltona, inwentarz depresji Becka, skala Montgomery-Åsberg, PHQ-9, WHO-5.
Skala depresji Hamiltona
Najpopularniejsza wersja skali depresji Hamiltona zawiera 17 elementów, które ocenia się w skali od 0 do 4. Oceny dokonuje klinicysta na podstawie wywiadu, nie sam pacjent. Zajmuje ona około 15-20 minut.
Inwentarz depresji Becka
Inwentarz depresji Becka, nazywany też skalą depresji Becka, składa się z 21 pytań dotyczących samopoczucia, a odpowiedzi mieszczą się w skali od 0 do 3. Formularz wypełniany jest przez pacjenta i zajmuje około 10 minut. Pozwala on na ilościową oceną stopnia nasilenia depresji. Może być wykorzystywana u pacjentów w wieku od 13 do 80 lat.
Skala Montgomery-Åsberg (MADRS)
Skala Montgomery-Åsberg (MADRS) opiera się na ocenie 10 elementów na skali siedmiostopniowej, dokonywanej przez lekarza. Jest modyfikacją skali depresji Hamiltona i lepiej odzwierciedla zmiany stanu pacjenta w czasie, co może być przydatne w monitorowaniu efektów leczenia (np. po zaordynowaniu leków przeciwdepresyjnych). Ocena zajmuje ok. 20-30 minut.
Kwestionariusz Zdrowia Pacjenta-9 (PHQ-9)
PHQ-9 składa się z 9 pytań odpowiadających objawom depresji, a odpowiedzi mieszczą się w skali 0-3 w zależności od częstości występowania danego objawu. Wypełniany jest przez pacjenta i zajmuje do 5 minut.
Wskaźnik Dobrego Samopoczucia (WHO-5)
WHO-5 to formularz do samodzielnego wypełnienia przez pacjenta składający się z 5 pytań, na które odpowiedzi odpowiadają wartościom od 0 do 5. Służy on do oceny jakości życia, a wynik wskazujący na złe samopoczucie powinien skłonić do diagnostyki w kierunku depresji.
Jak korzystać z testów na depresję?
Powyższe skale zazwyczaj pełnią rolę pomocniczą we wstępnej diagnostyce i nie stanowią kompletnego badania wystarczającego do rozpoznania depresji. Są natomiast przydatne w selekcji osób, u których występują objawy depresji i które mogą skorzystać na pogłębieniu diagnostyki. Pełnią również funkcję pomocową w monitorowaniu zmian stanu pacjenta.
Warto zwrócić uwagę na to, które kwestionariusze są przeznaczone do samodzielnego wypełnienia przez pacjenta, a które musi wypełnić specjalista. Istotne jest również to, że poszczególne skale mogą być dedykowane różnym grupom wiekowym, a po stronie lekarza leży wybór odpowiedniej.
Czy warto wykonywać testy samodzielnie?
Depresja należy do tzw. zaburzeń afektywnych, czyli dotyczących nastroju. Obejmuje grupę zaburzeń psychicznych, którą cechuje przede wszystkim obniżenie nastroju.
Jeżeli określone objawy depresji utrzymują się co najmniej 2 tygodnie, mówimy o epizodzie depresyjnym. Przy powtarzaniu się epizodów depresyjnych mamy do czynienia z zaburzeniami depresyjnymi nawracającymi (inaczej choroba afektywna jednobiegunowa).
Epizody depresji występują także w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej. O dystymii mówimy, kiedy objawy depresji mają mniejsze nasilenie, ale trwają znacznie dłużej.
Na depresję cierpi około 5% dorosłych, a w ciągu całego życia nawet około 1/5 osób. Dwa razy częściej dotyka kobiet niż mężczyzn. Jest to najczęściej występujące zaburzenie psychiczne na świecie.
Przyczyny depresji są złożone. W jej rozwoju znaczenie ma wiele elementów wzajemnie się uzupełniających. Rolę odgrywają zaburzenia neuproprzekaźnictwa, zaburzenia hormonalne, zmiany strukturalne w mózgu, czynniki psychologiczne, genetyczne, osobowościowe, społeczne, zewnętrzne stresory i inne.
Jak wygląda leczenie depresji?
W leczeniu depresji zastosowanie znajdują metody farmakologiczne i niefarmakologiczne. Najpowszechniej stosowane leki przeciwdepresyjne to te z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Najważniejszą z metod niefarmakologicznych jest psychoterapia.
Podejrzewam depresję - co zrobić?
Jeśli podejrzewasz u siebie depresję, skontaktuj się z lekarzem. Na wizytę u psychiatry nie potrzebujesz skierowania. Możesz skorzystać też z pomocy dostępnej przez telefon:
Antydepresyjny Telefon Forum Przeciw Depresji (środa, czwartek 17:00-19:00) tel. 22 594 91 00, koszt zgodnie ze stawką operatora,
Telefon zaufania dla osób dorosłych w kryzysie emocjonalnym (poniedziałek-piątek, 14:00-22:00) tel. 116 123, bezpłatny,
Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży (czynny 24 h) tel. 116 111.
