Emanera to preparat leczniczy hamujący sekrecję kwasu solnego przez komórki okładzinowe żołądka. Lek zawiera ezomeprazol - substancję czynną z grupy inhibitorów pompy protonowej. Emanerę stosuje się wyłącznie u osób powyżej 12 roku życia.
Opublikowano 14.02.2024
Autor Redakcja Erecept.pl
Emanera to preparat leczniczy hamujący sekrecję kwasu solnego przez komórki okładzinowe żołądka. Lek zawiera ezomeprazol - substancję czynną z grupy inhibitorów pompy protonowej. Emanerę stosuje się wyłącznie u osób powyżej 12 roku życia.
Otrzymaj konsultacj臋 lekarsk膮 na ten lek bez wychodzenia z domu.
Nazwa preparatu | Emanera |
Substancje czynne | Esomeprazolum magnesicum Esomeprazolum |
Dost臋pno艣膰 | Na recept臋 |
Posta膰 |
|
Dawki |
|
Substancja czynna: ezomeprazol
Wskazania: choroba refluksowa przełyku, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy
Stosowanie: doustne
Dawkowanie: u osób dorosłych: eradykacja H. pylori: 20 mg 2 x dziennie przez tydzień, choroba wrzodowa związana z NLPZ: 20 mg 1 x dziennie; u osób pomiędzy 12-18 r.ż.: zmiany zapalne w wyniku GERD: 40 mg 1 x dziennie przez 4-8 tyg.
Główne przeciwwskazania: uczulenie na którykolwiek składnik preparatu lub inny lek z grupy IPP, jednoczesna kuracja nelfinawirem
Główne działania niepożądane: dolegliwości żołądkowo-jelitowe, nudności, wymioty, bóle głowy, łagodne polipy w okolicy żołądka
Leki na potencje, leki sta艂e, antykoncepcja sta艂a, przed艂u偶enie terapii w chorobach przewlek艂ych.
Czas realizacji do 1 godziny roboczej*
Tabletka 'po', tabletka dzie艅 po, tabletka do 72h, pigu艂ka po.
Czas realizacji do 1 godziny roboczej*
Preparat Emanera jest refundowany, a jego cena zależy od rozmiaru opakowania.
Ceny podane są jedynie orientacyjne i mogą zostać zmienione w przyszłości.
Emanera jest lekiem przyjmowanym w celu obniżenia sekrecji kwasu żołądkowego, stosowanym w leczeniu choroby wrzodowej oraz w chorobie refluksowej przełyku. Substancją czynną preparatu jest ezomeprazol zaliczany do grupy inhibitorów pompy protonowej (IPP).
Osoby dorosłe mogą zażywać preparat podczas leczenia choroby wrzodowej dwunastnicy i żołądka. Emanera współuczestniczy w terapii owrzodzeń wywołanych infekcją Helicobacter pylori bądź nadmiernym stosowaniem leków z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Preparat zapobiega tworzeniu nowych owrzodzeń i nawrotom krwawienia ze zmian.
Emanera wskazana jest również w celu obniżania pH treści żołądkowej podczas kuracji zespołu Zollingera-Ellisona.
GERD - refluks przełyku, to częsta dolegliwość polegająca na cofaniu się kwasowej treści z żołądka do przełyku, co niesie ze sobą wiele negatywnych konsekwencji. Zastosowanie preparatu z grupy IPP zmniejsza nasilenie objawów, leczy stan zapalny przełyku i zmiany, które zaszły pod wpływem kontaktu z kwasem, a także zapobiega refluksowi.
U dzieci i młodzieży powyżej 12 roku życia Emanera wskazana jest wyłącznie w leczeniu choroby wrzodowej dwunastnicy i żołądka (związanej z infekcją Helicobacter pylori) oraz w leczeniu GERD.
Substancja aktywna zawarta w preparacie Emanera to ezomeprazol - lek z grupy IPP. Działa on poprzez zahamowanie ATP-azy wodorowo-potasowej (pompy protonowej) umiejscowionej w komórkach okładzinowych błony śluzowej żołądka.
Zablokowanie enzymu zaburza wymianę jonów, co skutkuje spadkiem produkcji kwasu solnego (HCl). W konsekwencji sok żołądkowy ma wyższe pH niż dotychczas - dochodzi do obniżenia jego kwasowości.
Preparat Emanera zawiera substancję aktywną ezomeprazol w dawce 20 mg lub 40 mg.
Pozostałe składniki preparatu to skrobia kukurydziana, sacharoza, powidon K30, dwutlenek tytanu - E171, makrogol 3000 i 6000, laurylosiarczan sodu, talk, alkohol poliwinylowy, kwas metakrylowy i etylu akrylanu kopolimer (1:1), węglan ciężki magnezu, dyspersja 30% a także polysorbat 80 w peletkach (w rdzeniu kapsułki) oraz żelatyna, dwutlenek tytanu - E 171 i tlenek czerwony żelaza - E 172 (w otoczce kapsułki).
W aptekach produkt Emanera dostępny jest w opakowaniach zawierających 7, 14, 28, 56, 60 lub 90 różowych tabletek z białymi peletkami umieszczonych w blistrach.
Tabletki Emanera należy stosować doustnie - połykać w całości popijając niewielką ilością wody. Z uwagi na peletki zawarte w pigułkach nie należy ich rozgryzać, żuć ani kruszyć. Kapsułki można zażywać wraz z pokarmem lub na czczo, o dowolnej porze.
Jeżeli istnieją trudności w połknięciu kapsułek, można otworzyć kapsułkę i wymieszać peletki w połowie szklanki wody niegazowanej. Roztwór należy wypić w przeciągu maksymalnie 30 minut od przygotowania. Nierozpuszczona część kapsułki zawiera lek i nie należy go uszkadzać mechanicznie.
Podczas kuracji zgagi spowodowanej chorobą refluksową
Przy towarzyszącym niewielkim uszkodzeniu tkanek przełyku - 40 mg 1 x dziennie przez okres 4 tygodni.
Gdy nie obserwuje się zmian i uszkodzeń przełyku - 20 mg 1 x na dzień. Jeśli zgaga nie będzie nawracać, można rozpocząć leczenie doraźne - 20 mg jednorazowo. W przypadku schorzeń wątroby lekarz może zmodyfikować dawkę zmniejszając ją.
Choroba wrzodowa z współistniejącym zakażeniem H. pylori - 20 mg 2 x dziennie przez tydzień.
Choroba wrzodowa wywołana nadużywaniem preparatów z grupy NLPZ - 20 mg 1 x dziennie przez 4 do 8 tygodni.
Profilaktyka wrzodów żołądka przy terapii NLPZ - 20 mg 1 x na dobę.
Zapobieganie nawrotom krwawień z wrzodów - 40 mg 1 x dziennie przez okres 4 tygodni.
Leczenie nadkwasoty żołądkowej towarzyszącej zespołowi Zollingera-Ellisona - 40 mg 2 x dziennie.
Maksymalna dawka preparatu Emanera to 80 mg 2 x dziennie.
Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci poniżej 12 r.ż.
Osoby w wieku 12-18 lat powinny dawkować lek Emanera w sposób zależny od dolegliwości:
GERD z niewielkim uszkodzeniem tkanek przełyku - 40 mg 1 x dziennie przez 4 tygodnie. Po udanej kuracji stosuje się 20 mg 1 x dziennie.
GERD bez uszkodzeń w obszarze przełyku - 20 mg 1 x dziennie. W przypadku schorzeń wątroby lekarz może zmodyfikować dawkę zmniejszając ją.
Choroba wrzodowa z współistniejącym zakażeniem H. pylori - 20 mg 2 x dziennie przez tydzień.W przypadku pominięcia kapsułki należy przyjąć ją jak najszybciej. Jednakże gdy pacjent przypomni sobie o tabletce w momencie gdy konieczne jest przyjęcie kolejnej dawki, zaległą tabletkę należy pominąć.
Do najczęstszych działań niepożądanych podczas terapii lekiem Emanera należą:
wymioty, nudności, bóle głowy , wystąpienie łagodnych polipów żołądka, bóle brzucha, biegunki, zaparcia oraz wzdęcia.
Rzadsze efekty uboczne stosowania wyrobu medycznego Emanera (objawy u 1/100 osób) to: bezsenność, nadmierna senność, obrzęki stóp oraz kostek, pokrzywka, wysypka skórna, świąd skórny, zawroty głowy, suchość śluzówek jamy ustnej. Przy długim stosowaniu preparatu może dojść do złamań (np. kości nadgarstka, kręgosłupa, kości biodrowej).
U 1/1000 osób może wystąpić: ból mięśni lub stawów, apatia, wzmożona potliwość, łysienie, zaburzenia widzenia, nieprawidłowości w morfologii, leukopenia, trombocytopenia (sprzyja to infekcjom, siniaczeniu i osłabieniu), obniżone stężenie sodu, stan zapalny jamy ustnej, zakażenia grzybicze, żółtaczka, wysypka po ekspozycji słonecznej, zaburzenia smaku, uczucie rozbicia, obniżony nastrój, skurcz oskrzeli (wywołuje uczucie duszności i zadyszkę).
U 1/10 000 osób może wystąpić: agranulocytoza (obniżenie ilości leukocytów we krwi), pancytopenia (obniżenie wszystkich elementów morfotycznych krwi), omamy, agresja, niewydolność wątroby , zapalenie mózgu, rumień wielopostaciowy, osłabienie mięśni, ginekomastia i ciężkie schorzenia nerek.
Jeśli podczas terapii pacjent zaobserwuje poniższe objawy, należy natychmiast zgłosić się do lekarza:
Objawy toksycznej nekrolizy naskórka (zespołu Lyella) lub zespołu Stevensa-Johnsona - łuszczenie skóry, zaczerwienienie powłok skórnych z pęcherzami lub krwawienia i zmiany pęcherzowe w okolicach nosa, narządów rozrodczych, warg, oczu a także jamy ustnej.
Objawy ciężkiej reakcji alergicznej - świsty, wysypka, obrzęk okolicy jamy ustnej, omdlenia bądź trudności w oddychaniu.
Objawy chorób wątroby - żółtaczka, zmęczenie oraz ciemna barwa moczu.
Jeśli pacjent podejrzewa u siebie występowanie objawów niepożądanych preparatu powinien powiadomić o tym jak najszybciej wyspecjalizowany personel medyczny. Informacje o ewentualnych działaniach ubocznych są przekazywane do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.
Dostęp do danych mówiących o efektach przedawkowania preparatu Emanera jest ograniczony. Jednorazowe przyjęcie 80 mg preparatu nie powoduje niepokojących objawów. Po przyjęciu 280 mg ezomeprazolu zaobserwowano osłabienie i objawy żołądkowo-jelitowe.
Podczas terapii nie należy spożywać alkoholu, gdyż może to doprowadzić do zaburzeń funkcji wątroby. Co więcej, jednoczesne stosowanie tych substancji może mieć wpływ na metabolizm innych zażywanych leków powodując implikacje kliniczne trudne do przewidzenia.
Charakterystyka produktu leczniczego Emanera, [online], [dostęp 12.2022], dostępne pod adresem: https://rejestry.ezdrowie.gov.pl/api/rpl/medicinal-products/22798/characteristic
Choroby w膮troby s膮 powa偶nymi dolegliwo艣ciami, kt贸re mog膮 istotnie wp艂yn膮膰 na procesy zachodz膮ce w organizmie cz艂owieka. Uszkodzenie struktury w膮troby, znane jako marsko艣膰 w膮troby, mo偶e by膰 wywo艂ane przez wirusowe zapalenie w膮troby typu B lub C, a tak偶e przez niealkoholowe lub alkoholowe st艂uszczenie w膮troby.Opr贸cz tego istnieje kilka innych czynnik贸w ryzyka, takich jak nara偶enie na toksyny, dieta obfita w t艂uszcze nasycone, dziedziczne sk艂onno艣ci genetyczne, zaburzenia autoimmunologiczne oraz nadmiar 偶elaza.
Artyku艂Zaparcia, potocznie nazywane zatwardzeniem, nale偶膮 do najcz臋艣ciej zg艂aszanych objaw贸w dotycz膮cych przewodu pokarmowego. Na zaparcia przewlek艂e cierpi co 贸smy Polak, a cz臋stotliwo艣膰 wyst臋powania zwi臋ksza si臋 wraz z wiekiem. Zatwardzenie objawia si臋 rzadkimi wypr贸偶nieniami, oddawaniem twardego stolca i wysi艂kiem podczas defekacji. Jakie s膮 domowe sposoby na zaparcia? Jakie leki zastosowa膰 przy tym problemie zdrowotnym?
Artyku艂Choroby w膮troby dotycz膮 bardzo du偶ej cz臋艣ci populacji. Cz臋艣膰 z nich to 艂agodne schorzenia, jednak inne mog膮 doprowadza膰 do znacznego pogorszenia jako艣ci 偶ycia, a nawet 艣mierci. Sk膮d bior膮 si臋 choroby w膮troby? Jakie s膮 objawy chorej w膮troby?
Artyku艂