Preparat leczniczy Mirtor jest lekiem stosowanym w leczeniu depresji u dorosłych. Dostępny jest w postaci tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej. Istnieją 3 różne dawki substancji czynnej w tabletce.
Opublikowano 15.02.2024
Autor Redakcja Erecept.pl
Preparat leczniczy Mirtor jest lekiem stosowanym w leczeniu depresji u dorosłych. Dostępny jest w postaci tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej. Istnieją 3 różne dawki substancji czynnej w tabletce.
Otrzymaj konsultację lekarską na ten lek bez wychodzenia z domu.
Nazwa preparatu | Mirtor |
Substancje czynne | Mirtazapinum |
Dostępność | Na receptę |
Postać |
|
Dawki |
|
Substancja czynna: mirtazapina
Wskazania: epizod dużej depresji
Zastosowanie: doustne
Dawkowanie: od 15 do 45 mg na dobę
Główne przeciwwskazania: nadwrażliwość na którykolwiek składnik leku, stosowanie inhibitorów MAO
Główne działania niepożądane: zwiększony apetyt, wzrost masy ciała, senność, uspokojenie, ból głowy, bóle stawów
Leki na potencje, leki stałe, antykoncepcja stała, przedłużenie terapii w chorobach przewlekłych.
Czas realizacji do 1 godziny roboczej*
Tabletka 'po', tabletka dzień po, tabletka do 72h, pigułka po.
Czas realizacji do 1 godziny roboczej*
Cena opakowania leku Mirtor różni się w zależności od dawki substancji czynnej:
Mirtor to lek wskazany do włączenia w leczeniu epizodów dużej depresji u dorosłych pacjentów. Jego substancją czynną jest mirtazapina. Zaliczany jest do grupy leków przeciwdepresyjnych. Lek ma na celu poprawę nastroju i ogólnego samopoczucia. Preparat leczniczy jest przeznaczony do stosowania doustnego.
Mirtazapina działa ośrodkowo jako antagonista presynaptycznych receptorów alfa2, co prowadzi do zwiększenia ilości neuroprzekaźników noradrenergicznych i serotoninergicznych w mózgu. Przede wszystkim mirtazapina działa na receptory 5-HT1, pobudzając układ serotoninergiczny, natomiast receptory 5-HT2 i 5-HT3 są blokowane przez ten lek. Działanie przeciwdepresyjne mirtazapiny wynika z obu enancjomerów: enancjomer S(+) blokuje receptory alfa2 i 5-HT2, a enancjomer R(-) blokuje receptory 5-HT3.
Mirtazapina wykazuje właściwości uspokajające, które wynikają z jej działania jako antagonista receptora histaminowego H1. Lek praktycznie nie wywiera działania przeciwcholinergicznego, co oznacza, że w dawkach terapeutycznych wywiera tylko niewielki wpływ (np. na ciśnienie krwi na układ sercowo-naczyniowy.
Substancją czynną leku Mirtor jest mirtazapina . Wśród substancji pomocniczych znajdują się: krospowidon, mannitol, celuloza mikrokrystaliczna, aspartam, aromat truskawkowo-guaranowy, aromat miętowy, krzemionka koloidalna bezwodna oraz stearynian magnezu.
Tabletki Mirtor należy przyjmować doustnie. Tabletki szybko ulegają rozpadowi i mogą być połknięte bez picia wody.
Mirtazapina posiada okres półtrwania wynoszący od 20 do 40 godzin, dlatego lek Mirtor można przyjmować raz dziennie, najlepiej wieczorem, przed snem.
Istnieje również opcja podziału dawki na dwie mniejsze -wówczas można stosować jedną rano oraz drugą, większą wieczorem.
Optymalna dawka dobowa mirtazapiny wynosi od 15 do 45 mg. Zalecana dawka początkowa wynosi 15 mg lub 30 mg. Zwykle efekt działania leku zaczyna być zauważalny po 1-2 tygodniach stosowania, a właściwa dawka powinna przynieść poprawę po 2-4 tygodniach. W przypadku braku reakcji na terapię, dawkę można zwiększyć do maksymalnej. Jeśli po kolejnych 2-4 tygodniach nie będzie widoczna poprawa kliniczna, należy przerwać stosowanie leku.
W przypadku pacjentów z depresją, terapia powinna trwać aż do całkowitego ustąpienia objawów, co zazwyczaj trwa co najmniej 6 miesięcy. Aby uniknąć objawów nagłego odstawienia leku, lek należy odstawiać stopniowo.
Nie należy stosować leku Mirtor u osób poniżej 18. roku życia.
Optymalna dawka dobowa mirtazapiny wynosi od 15 do 45 mg. Nie należy przekraczać zalecanej dawki samodzielnie. Jedynie lekarz może zalecić zwiększenie dawki. O ewentualnym przekroczeniu dawki maksymalnej może decydować jedynie lekarz.
Wśród działań niepożądanych, które mogą występować podczas stosowania leku, do występujących bardzo często (>1/10) i często (>1/100 do <1/10) należą: zwiększony apetyt, wzrost masy ciała, senność, uspokojenie, ból głowy, bóle stawów. Ponadto tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej Mirtor mogą powodować działania niepożądane jak: obrzęki obwodowe, niedociśnienie ortostatyczne, nudności, biegunka, zaparcia, wymioty, zawroty głowy, bezsenność i/lub nietypowe sny, dezorientacja oraz lęk.
Wśród rzadziej występujących działań niepożądanych, które może wywołać lek Mirtor wymienione zostały m.in: koszmary senne, mania, agitacja, halucynacje, niepokój psychoruchowy, zapalenie trzustki, parestezje, agresja, zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych oraz mioklonie.
Jeśli pacjent podejrzewa u siebie występowanie objawów niepożądanych preparatu powinien powiadomić o tym jak najszybciej wyspecjalizowany personel medyczny. Informacje o ewentualnych działaniach ubocznych są przekazywane do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.
Dotychczasowe obserwacje pokazują, że objawy przedawkowania samej mirtazapiny są zwykle łagodne. Może pojawić się osłabienie funkcji mózgu, co prowadzi do dezorientacji i wydłużonego czasu relaksacji (uspokojenia) po zażyciu leku, a także do tachykardii oraz łagodnego nadciśnienia lub niedociśnienia.
W przypadku dużych przedawkowań, szczególnie w przypadku mieszanych przedawkowań, istnieje ryzyko wystąpienia poważniejszych zdarzeń, w tym zgonów. W takich przypadkach zgłaszano wydłużenie odstępu QT oraz częstoskurcz komorowy typu torsade de pointes. W przypadku przedawkowania zaleca się stosowanie odpowiedniego leczenia objawowego i podtrzymującego funkcje życiowe, monitorowanie zapisu EKG oraz rozważenie podania węgla aktywowanego lub przeprowadzenie płukania żołądka.
Przeciwwskazaniami do przyjmowania leku mirtor jest nadwrażliwość na którykolwiek składnik leku ( substancję czynną i jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu) oraz równoczesne leczenie inhibitorami monoaminooksydazy (inhibitorami MAO). Leku Mirtor nie należy stosować równocześnie ani w ciągu dwóch tygodni od zaprzestania podawania inhibitorów MAO. W odwrotnej sytuacji powinno również upłynąć około dwóch tygodni zanim pacjenci przyjmujący mirtazapinę rozpoczną terapie? inhibitorami MAO
Mirtazapina nie powinna być stosowana jednocześnie z inhibitorami monoaminooksydazy (MAO), ani w ciągu dwóch tygodni po zaprzestaniu ich przyjmowania. W odwrotnej sytuacji należy odczekać około dwóch tygodni przed rozpoczęciem terapii inhibitorami MAO u pacjentów stosujących mirtazapinę.
Podobnie jak w przypadku leków selektywnie hamujących wychwyt zwrotny serotoniny (SSRI), stosowanie mirtazapiny w połączeniu z innymi lekami serotoninergicznymi (L-tryptofan, tryptany, tramadol, SSRI, wenlafaksyna) może prowadzić do objawów związanych z nadmiarem serotoniny (zespół serotoninowy). W przypadku jednoczesnego podawania mirtazapiny z tymi substancjami należy zachować ostrożność i starannie monitorować pacjenta.
Mirtazapina może nasilać działanie benzodiazepin i innych leków uspokajających (zwłaszcza większości leków przeciwpsychotycznych, antagonistów H1 przeciwhistaminowych i opioidów).
Przy dawce 30 mg na dobę, mirtazapina może powodować niewielkie (istotne statystycznie) zwiększenie wartości INR u pacjentów leczonych warfaryną. W przypadku zwiększenia dawki mirtazapiny nie można wykluczyć większego wpływu na wartości INR, dlatego zalecana jest ostrożna obserwacja pacjentów przyjmujących warfarynę i mirtazapinę.
Podczas równoczesnego stosowania produktów leczniczych wydłużających odstęp QT (np. niektórych leków przeciwpsychotycznych lub antybiotyków) istnieje większe ryzyko wydłużenia odstępu QT i/lub wystąpienia zaburzeń rytmu serca (np. częstoskurczu komorowego typu torsade de pointes).
Podczas stosowania mirtazapiny należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może on nasilać jej działanie uspokajające na ośrodkowy układ nerwowy. Z tego powodu podczas terapii najlepiej całkowicie zrezygnować ze spożywania alkoholu.
Dostępne dane dotyczące stosowania mirtazapiny u kobiet w ciąży są ograniczone i nie wykazują zwiększonego ryzyka wad wrodzonych. Badania przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały istotnego działania teratogennego, ale obserwowano zwiększenie toksyczności rozwojowej.
Dane epidemiologiczne sugerują, że stosowanie leków z grupy SSRI podczas ciąży, zwłaszcza pod jej koniec, może zwiększać ryzyko wystąpienia przetrwałego nadciśnienia płucnego u noworodka (PPHN). Chociaż nie badano związku między leczeniem mirtazapiną a przetrwałym nadciśnieniem płucnym u noworodków, nie można wykluczyć takiego ryzyka, biorąc pod uwagę powiązany mechanizm działania (wzrost stężenia serotoniny).
Należy zachować ostrożność w przypadku przepisywania mirtazapiny kobietom w ciąży. Jeżeli mirtazapina jest przyjmowana w czasie ciąży lub krótko przed porodem zaleca się obserwację noworodka ze względu na możliwość wystąpienia objawów odstawienia.
Badania przeprowadzone na zwierzętach oraz ograniczone badania u ludzi wykazują, że mirtazapina jest wydzielana do mleka matki jedynie w bardzo małych ilościach. Decyzja, czy kontynuować karmienie piersią lub zaprzestać go, a także czy kontynuować lub zaprzestać terapię mirtazapiną, powinna być podjęta indywidualnie, biorąc pod uwagę zarówno korzyści karmienia piersią dla dziecka, jak i korzyści terapii mirtazapiną dla kobiety.
Mirtazapina może mieć niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Lek ten może wpłynąć negatywnie na koncentrację i czujność, szczególnie na początku leczenia. Pacjenci przyjmujący te leki przeciwdepresyjne powinni unikać podejmowania działań wymagających skupienia uwagi i dobrych umiejętności manualnych, takich jak prowadzenie pojazdów mechanicznych czy obsługa maszyn.
Należy pamiętać, by przed użyciem leku zapoznać się z treścią ulotki dołączonej do opakowania lub skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, ponieważ każdy lek niewłaściwie stosowany może zagrażać życiu lub zdrowiu. Dokładne informacje dotyczące charakterystyki produktu znajdują się w ulotce dołączonej do opakowania preparatu.
Dane zamieszczone w artykule mają charakter jedynie informacyjny, nie zastępują przepisów prawnych i nie mogą zostać podstawą do jakichkolwiek roszczeń.
Medycyna Praktyczna, [online], [15.02.2024], dostępna pod adresem:
https://www.mp.pl/pacjent/leki/lek/63173,Mirtor-tabletki-ulegajace-rozpadowi-w-jamie-ustnej
Portal Rejestry medyczne, [online], [listopad 2023], dostępny w Internecie:
https://rejestrymedyczne.ezdrowie.gov.pl/api/rpl/medicinal-products/17335/characteristic
Hydroxyzinum Espefa jest produktem leczniczym, który dostępny jest wyłącznie na podstawie recepty. Zawiera substancję czynną o nazwie chlorowodorek hydroksyzyny. Lek ten przejawia różnorodne właściwości, w tym przede wszystkim działanie przeciwhistaminowe. Cena produktu wynosi około 8-12 złotych.
Charakterystyka produktów leczniczychAciprex to lek stosowany w leczeniu niektórych chorób psychiatrycznych - między innymi depresji i zaburzeń lękowych. Zawiera escitalopram, substancję z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Terapia tym lekiem może być długotrwała i wymaga regularnej oceny pod względem stosowanej dawki, korzyści oraz ewentualnych działań niepożądanych.
Charakterystyka produktów leczniczychDepresja dwubiegunowa jest chorobą o podłożu psychicznym, w dzisiejszych czasach coraz częściej diagnozowaną. Jest wymieniana jako druga (co do częstości) przyczyna niezdolności do pracy z powodów psychiatrycznych. Jakie są przyczyny depresji dwubiegunowej? Jak wygląda jej diagnozowanie i leczenie?
Artykuł