Interakcje z innymi lekami
Przed rozpoczęciem stosowania leku Teenia, należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, ponieważ mogą one wchodzić w interakcje między sobą.
Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACEI), niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Nie wykazano istotnego wpływu na stężenie potasu w surowicy podczas jednoczesnego stosowania drospirenonu i tych grup leków, u kobiet bez niewydolności nerek.
Antagoniści aldosteronu oraz leki moczopędne oszczędzające potas. Nie przeprowadzono badań badających interakcje tych dwóch grup leków. W przypadku jednoczesnego stosowania leku Teenia oraz któregoś z tych grup leków, to podczas pierwszego cyklu stosowania leku należy oznaczyć stężenie potasu.
Leki przeciwwirusowe. W trakcie badań klinicznych wykazano, że pacjentki leczone z powodu wirusowego leczenia wątroby typu C oraz stosujące dwuskładnikowe tabletki antykoncepcyjne, miały zwiększoną aktywność transaminaz (AIAT) - nawet przekraczające pięciokrotnie górną granicę normy. Dotyczyło to jednoczesnego stosowania leku teenia oraz leków zawierających takie substancje czynne, jak: mbitaswir/parytaprewir/rytonawir i dazabuwir z rybawiryną lub bez, glekaprewirem/pibrentaswirem lub sofosbuwirem/welpataswirem/woksylaprewirem. Dlatego nie powinno się stosować doustnych, złożonych, hormonalnych środków antykoncepcyjnych, takich jak lek Teenia, u kobiet, które równocześnie otrzymują określone leczenie przeciwwirusowe.
Leki indukujące enzymy mikrosmalne
Jednoczesne stosowanie leków indukujących enzymy mikrosamalne oraz leku Teenia, może powodować zwiększenie klirensu hormonów płciowych, co w dalszej kolejności może przyczyniać się do pojawienia się krwiawienia śródcyklicznego oraz/lub braku skuteczności antykoncepcyjnej.
Jeżeli leczenie tymi lekami jest krótkotrwałe, to kobiety powinny stosować dodatkową metodą antykoncepcyjną lub zmienić lek Teenia na inny środek zapobiegający ciąży. Metodę mechaniczną należy stosować przez cały okres brania leku oraz 28 dni po zakończeniu terapii. Jeśli terapia ma być podtrzymana po zużyciu tabletek z obecnego blistra leku Teenia, nowy blister powinien zostać rozpoczęty od razu, bez standardowej przerwy.
W przypadku gdy leczenie jest długotrwałe, zalecana jest zmiana formy antykoncpecji, na inną skuteczną, niehormonalną metodę zapobiegania ciąży.
Substancje, które powodują zmniejszoną skuteczność złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych poprzez indukcję enzymatyczną. Są to m.in.: barbiturany, bosentan, karbamazepina, fenytoina, prymidon, ryfampicyna, rytonawir (lek stosowany w leczeniu HIV), newirapina i efawirenz oraz prawdopodobnie felbamat, gryzeofulwina, oksykarbamazepina, topiramat, a także produkty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego.
Leki, które wykazują zmienne działanie na klirens złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych. W trakcie równoczesnego przyjmowania złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych i niektórych leków przeciwko HIV, w tym inhibitorów proteazy oraz nienukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy, również tych wykorzystywanych w terapii HCV, może dojść do wzrostu lub spadku poziomu estrogenu lub progestagenów we krwi. Takie zmiany mogą być czasami istotne z punktu widzenia klinicznego.
Z tego powodu ważne jest, aby zapoznać się z charakterystyką stosowanych równolegle leków przeciwwirusowych, aby zrozumieć możliwe interakcje i zalecenia z nimi związane. W razie jakichkolwiek niejasności, kobiety leczone inhibitorami proteazy lub nienukleozydowymi inhibitorami odwrotnej transkryptazy powinny zastosować dodatkową metodę antykoncepcji mechanicznej.
Substancje zmniejszające klirens złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych (inhibitory enzymatyczne). Kliniczne znaczenie potencjalnych interakcji pomiędzy inhibitorami enzymatycznymi a złożonymi hormonalnymi tabletkami antykoncepcyjnymi jest nie do końca poznane. Przy jednoczesnym stosowaniu silnych inhibitorów CYP3A4 i dwuskładnikowych tabletek antykoncepcyjnych osoczowe stężenie estrogenu i progestagenu może ulec zwiększeniu.