Hydroksyzyna wykazuje właściwości przeciwhistaminowe (m.in. przeciwświądowe), przeciwlękowe oraz uspokajające. Substancją aktywną preparatu jest chlorowodorek hydroksyzyny.
Opublikowano 22.04.2024
Autor Redakcja Erecept.pl
Hydroksyzyna wykazuje właściwości przeciwhistaminowe (m.in. przeciwświądowe), przeciwlękowe oraz uspokajające. Substancją aktywną preparatu jest chlorowodorek hydroksyzyny.
Otrzymaj konsultacj臋 lekarsk膮 na ten lek bez wychodzenia z domu.
Nazwa preparatu | Hydroxyzinum VP |
Substancje czynne | Hydroxyzini hydrochloridum |
Dost臋pno艣膰 | Na recept臋 |
Posta膰 |
|
Dawki |
|
Substancja czynna: Chlorowodorek hydroksyzyny
Wskazania: Leczenie lęku; Leczenie świądu; Premedykacja przed zabiegami
Zastosowanie: Doustne; Iniekcje domięśniowe
Dawkowanie: W leczeniu lęku 50 mg na dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych. W leczeniu świądu rozpoczyna się od 25 mg przed snem, w późniejszym okresie można zwiększyć dawkę do 25 mg 3-4 razy na dobę. Dobowa dawka maksymalna 100 mg
Główne przeciwwskazania: Porfiria, nadwrażliwość na substancję czynną, cetyryzynę, fizostygminę, pochodne piperazyny, aminofilinę, etylenodiaminę, nabyte lub wrodzone wydłużenie odstępu QT, równoczesne przyjmowanie leków wydłużających odstęp QT, znaczące zaburzenia elektrolitowe tj. hipokaliemia czy hipomagnezemia, znaczna bradykardia, ciąża i okres karmienia piersią
Główne objawy niepożądane: Senność, ból głowy, zmęczenie, suchość w jamie ustnej, mała liczba płytek krwi, agresywność, depresja, tiki, biegunka, trudności w oddawaniu moczu, bezwiedne oddawanie moczu, złe samopoczucie, obrzęki, bóle głowy, nadmierne pocenie, obrzęk naczynioruchowy, zaburzenia widzenia, zawroty głowy, niedrożność jelit, zwiększenie masy ciała
Leki na potencje, leki sta艂e, antykoncepcja sta艂a, przed艂u偶enie terapii w chorobach przewlek艂ych.
Czas realizacji do 1 godziny roboczej*
Tabletka 'po', tabletka dzie艅 po, tabletka do 72h, pigu艂ka po.
Czas realizacji do 1 godziny roboczej*
Preparat Hydroxyzinum VP nie jest refundowany, a jego cena zależy od rozmiaru opakowania.
Ceny podane są jedynie orientacyjne i mogą zostać zmienione w przyszłości.
Hydroksyzyna to lek przeciwhistaminowy najstarszej generacji, wskazany w leczeniu lęku, objawowym leczeniu świądu oraz jako premedykacja przed zabiegami chirurgicznymi.
Hydroksyzyna to produkt o bardzo szerokim spektrum działania. Jego działanie przeciwhistaminowe (łagodzące objawy uczulenia), rozszerzające oskrzela, przeciwwymiotne oraz uspokajające zostało udowodnione i potwierdzone klinicznie.
W badaniach farmakologicznych, które oceniały bezpieczeństwo leku nie ujawniono istotnego zagrożenia związanego z zażywaniem hydroksyzyny.
Hydroksyzyna dzięki zdolności do blokowania receptorów histaminowych udaremnia efekt histaminy tzn. łagodzi świąd, redukuje rozmiar bąbli pokrzywkowych, działa przeciwwymiotnie, rozszerza oskrzela i zmniejsza ilość produkowanej w drogach oddechowych wydzieliny.
Z uwagi na swój nieselektywny charakter stosowanie hydroksyzyny hamuje również aktywność poszczególnych obszarów podkorowych ośrodkowego układu nerwowego. Proces ten obniża wewnętrzne napięcie lękowe, minimalizuje uczucie niepokoju oraz zmniejsza napięcie mięśniowe. Hydroksyzyna nie ma zdolności do hamowania funkcji samej kory mózgowej.
Dodatkowo lek wykazuje również właściwości cholinolityczne, przeciwbólowe oraz wpływa na ilość i jakość snu - skraca czas zasypiania, zmniejsza ilość przebudzeń w nocy i wydłuża całkowity czas snu.
Hydroksyzyna jest dostępna w 3 postaciach: tabletek, syropu oraz w postaci do wstrzykiwania.
Możemy spotkać się również z różnymi dawkami tego leku: 10 mg, 25 mg w przypadku produktów doustnych oraz 2 mg/ml w postaci roztworu do wstrzykiwań.
Hydroksyzynę w postaci tabletek należy przyjmować doustnie, w całości, popijając dużą ilością wody. Lek należy stosować po posiłkach.
Działanie przeciwświądowe rozpoczyna się po około jednej godzinie od doustnego przyjęcia hydroksyzyny, działanie uspokajające po ok 5-10 minutach po spożyciu leku w postaci syropu oraz 30-45 minutach po przyjęciu leku w postaci tabletek.
Hydroksyzyna szybko wchłania się z przewodu pokarmowego i swoje maksymalne stężenie osiąga po około dwóch godzinach od doustnego przyjęcia leku.
Dawkowanie hydroksyzyny zawsze powinno odbywać się pod czujnym okiem lekarza. Hydroksyzynę należy stosować w najmniejszej skutecznej dawce, a czas leczenia powinien być możliwie jak najkrótszy.
W objawowym leczeniu lęku podstawowa dawka wynosi 50 mg na dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych. W ciężkich przypadkach dawkę można zwiększyć do maksymalnie 100 mg dziennie.
Podczas objawowego leczenia świądu terapię rozpoczyna się od dawki 25 mg przed snem. W późniejszym okresie można zwiększyć dawkę do 25 mg 3-4 razy na dobę. Nie należy przekraczać dobowej dawki 100 mg hydroksyzyny.
Po 4 tygodniach leczenia pacjentów używających hydroksyzyny w celu zmniejszenia lęku, nie zaobserwowano objawów odstawienia.
Trzeba podkreślić, że dawkowanie leku zależne jest zawsze od przyczyny, dla której lek został przepisany.
U dzieci ważących więcej niż 40 kg sposób dawkowania jest identyczny jak u dorosłych.
U dzieci ważących mniej niż 40 kg maksymalna dobowa dawka hydroksyzyny wynosi 2 mg na każdy kilogram masy ciała. W przypadku leczenia świądu stosuje się hydroksyzynę w dawce od 1 do 2 mg na kilogram w dawkach podzielonych.Małe dzieci są bardziej narażone na działania niepożądane występujące ze strony ośrodkowego układu nerwowego
Preferowaną postacią leku u dzieci od 12 miesiąca życia do 6 roku życia jest hydroksyzyna w postaci syropu doustnego.
U osób w podeszłym wieku leczenie należy rozpocząć stosując połowę dawki zalecanej dla osób dorosłych.
Maksymalna dawka dobowa dla dorosłych i dzieci o masie ciała powyżej 40 kg wynosi 100 mg. U dzieci o masie ciała poniżej 40 kg to 2 mg/kg mc/dobę.
Szczególną grupą pacjentów są osoby w podeszłym wieku - u nich dawka dobowa nie powinna przekraczać 50 mg.
Chorzy z umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek należy stosować mniejsze dawki dobowe. U pacjentów z niewydolnością wątroby zaleca się zmniejszenie dobowej dawki hydroksyzyny o 33%.
Działania niepożądane związane z przyjmowaniem leków zawierających hydroksyzynę, dotyczą najczęściej jej depresyjnego wpływu na ośrodkowy układ nerwowy. Niebezpieczne jest także jej paradoksalne działanie pobudzające, przeciwcholinergiczne lub ewentualne reakcje nadwrażliwości.
Najczęstsze działania niepożądane leku to: senność, ból głowy, zmęczenie, suchość w jamie ustnej, mała liczba płytek krwi, agresywność, depresja, tiki, biegunka, trudności w oddawaniu moczu, bezwiedne oddawanie moczu, złe samopoczucie, obrzęki, bóle głowy, nadmierne pocenie się, zawroty głowy , zwiększenie masy ciała.
Leczenie hydroksyzyną należy przerwać na co najmniej 5 dni przed planowanym wykonaniem testów na alergię i testu prowokacji oskrzelowej z metacholiną, ponieważ hydroksyzyna może wpłynąć na wyniki tych badań.
Do rzadszych powikłań związanych ze stosowaniem hydroksyzyny należą: reakcje nadwrażliwości, wstrząs anafilaktyczny, omamy, drgawki, dyskinezy, zaburzenia akomodacji, niewyraźne widzenie, tachykardia, zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie tętnicze, skurcz oskrzeli, nudności, wysypka rumieniona, zapalenie skóry, zatrzymanie moczu.
Wykazano, że stosowanie hydroksyzyny w prawidłowych dawkach nie zwiększa wydzielania kwasu solnego w żołądku, nie zmienia jego kwasowości i w większości przypadków wykazuje nawet niewielkie działanie przeciwwydzielnicze.
U osób, które zastosowały hydroksyzynę w dawce znacznie przekraczającej dobową dawkę maksymalną, zauważono pojawienie się objawów przedawkowania m.in.: nudności, wymioty, przyspieszone bicie serca, gorączkę, senność, drżenia, splątanie, omamy, obniżenie poziomu świadomości, niewydolność oddechową, drgawki, zbyt niskie ciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca, śpiączkę oraz zapaść krążeniowo-oddechową.
Nie istnieje specyficzna odtrutka na hydroksyzynę. W przypadku przedawkowania pozostaje jedynie leczenie objawowe.
Hydroksyzyna przeciwwskazana jest w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną preparatu - chlorowodorek hydroksyzyny lub substancje pomocnicze - laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, celuloza mikrokrystaliczna, powidon K 25, talk, magnezu stearynian.
Osoby, które przeszły w przeszłości wstrząs anafilaktyczny po zażyciu preparatów zawierających hydroksyzynę nie powinny przyjmować ponownie tego leku.
Należy unikać jednoczesnego stosowania hydroksyzyny z lekami, które mogą powodować zaburzenia elektrolitowe, takimi jak tiazydowe leki moczopędne, ponieważ mogą one zwiększać ryzyko wystąpienia opornych na leczenie zaburzeń rytmu serca. Lek przeciwwskazany jest również przy nadwrażliwości na cetyryzynę, fizostygminę, pochodne piperazyny, aminofilinę lub etylenodiaminę.
Hydroksyzyna przeciwwskazana jest dla osób z: porfirią, nabytym lub wrodzonym wydłużeniem odstępu QT, znaczącymi zaburzeniami elektrolitowymi takimi jak hipokaliemia czy hipomagnezemia, znaczną bradykardią.
Nie można stosować hydroksyzyny przy jednoczesnej terapii za pomocą leków, o których wiadomo, że wydłużają odstęp QT lub wywołują zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes.
Szczególną ostrożność podczas stosowania preparatów zawierających hydroksyzynę powinny zachować osoby ze zwiększoną skłonnością do drgawek.
W związku z potencjalnym efektem przeciwcholinergicznym osoby z jaskrą, utrudnionym odpływem moczu z pęcherza moczowego, osłabioną perystaltyką przewodu pokarmowego, otępieniem i miastenią oraz osoby stosujące leki o działaniu depresyjnym na ośrodkowy układ nerwowy powinny zachować ostrożność podczas stosowania hydroksyzyny. U tych pacjentów konieczne może być indywidualne dostosowywanie dawki leku.
Hydroksyzyna z uwagi na zawartość w niej laktozy produktu tego powinny unikać osoby z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy.
Leki których nie powinno się przyjmować razem z preparatami zawierającymi hydroksyzynę to m.in.: leki przeciwarytmiczne klasy IA (np. chinidyna), klasy III (np. amiodaron, sotalol), niektóre leki przeciwhistaminowe (np. cymetydyna), leki przeciwpsychotyczne (np. haloperidol), leki przeciwdepresyjne (np. citalopram, escitalopram), leki przeciwmalaryczne (np. meflochina), niektóre antybiotyki (np. erytromycyna, lewofloksacyna), niektóre leki przeciwgrzybicze (np. pentamidyna), niektóre leki stosowane w chorobach przewodu pokarmowego (np. prukalopryd), niektóre leki stosowane w leczeniu nowotworów (np. toremifen, wandetanib), inhibitory MAO, metadon, barbiturany.
Hydroksyzyna może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych, dlatego by uniknąć niekontrolowanych krwawień, należy dostosować dawkę leku.
Podczas przyjmowania hydroksyzyny należy unikać spożywania alkoholu. W przypadku jednoczesnego stosowania alkoholu razem z lekiem mogą on nasilać działanie leku.
Nie należy przyjmować preparatów zawierających hydroksyzynę w okresie ciąży. Hydroksyzyna ma zdolność przenikania przez łożysko. Gdy dostanie się do organizmu płodu, osiąga tam stężenie hydroksyzyny jest większe niż w organizmie matki.
U noworodków, których matki stosowały hydroksyzynę w okresie ciąży, bezpośrednio oraz kilka godzin po urodzeniu można było zaobserwować m.in.: zmniejszenie napięcia mięśniowego, zaburzenia ruchowe, niewydolność ośrodkowego układu nerwowego, niedotlenienie lub zatrzymanie moczu.
Metabolity hydroksyzyny mają zdolność przechodzenia do mleka matki, dlatego lek ten przeciwwskazany jest w okresie karmienia piersią.
Jeśli konieczne będzie zastosowanie preparatu leczniczego zawierającego hydroksyzynę podczas karmienia piersią, lek należy przyjąć po zakończonym karmieniu, a następną porcją mleka odrzucić.
Badania naukowe przeprowadzone z użyciem leków zawierających hydroksyzynę wykazały negatywny wpływ na płodność krótko po zażyciu leku.
Leki zawierające hydroksyzynę mogą negatywnie wpływać na koncentrację i zdolność reakcji, dlatego po zażyciu leku nie należy prowadzić samochodu oraz prowadzić innych pojazdów mechanicznych.
Należy pamiętać, by przed użyciem leku zapoznać się z treścią ulotki dołączonej do opakowania lub skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, ponieważ każdy lek niewłaściwie stosowany może zagrażać życiu lub zdrowiu. Dokładne informacje dotyczące charakterystyki produktu znajdują się w ulotce dołączonej do opakowania preparatu.
Dane zamieszczone w artykule mają charakter jedynie informacyjny, nie zastępują przepisów prawnych i nie mogą zostać podstawą do jakichkolwiek roszczeń.
Charakterystyka produktu leczniczego Hydroxyzinum VP, [online], [dostęp 20.08.2021], dostępne pod adresem: https://rejestry.ezdrowie.gov.pl/api/rpl/medicinal-products/3000/characteristic
Lek Citabax 40 nale偶y do grupy lek贸w przeciwdepresyjnych. Stosowany jest w depresji oraz w zespole l臋ku napadowego. Czy Citabax 40 mo偶e powodowa膰 dzia艂ania niepo偶膮dane? Jaki jest mechanizm jego dzia艂ania?
Charakterystyka produkt贸w leczniczychTr膮dzik to jeden z najbardziej powszechnych problem贸w dermatologicznych, kt贸ry dotyczy pacjent贸w g贸wnie w wieku 15-19 lat, jednak w ostatnich latach obserwuje si臋 znaczny wzrost zachorowa艅 w艣r贸d pacjent贸w doros艂ych.Jest to dolegliwo艣膰聽uci膮偶liwa zar贸wno pod wzgl臋dem dermatologicznym, jak i estetycznym, co cz臋sto stanowi ogromne obci膮偶enie psychiczne dla pacjent贸w, negatywnie wp艂ywaj膮c na ich samoocen臋, samopoczucie i nastr贸j.Bardzo wa偶ne jest, aby odpowiednio leczy膰 tr膮dzik i unika膰 powstawania komplikacji, takich jak blizny potr膮dzikowe, kt贸re dodatkowo obci膮偶aj膮聽pacjenta.
Artyku艂Contrahist jest produktem leczniczym zawieraj膮cym lewocetyryzyn臋, lek przeciwalergiczny b臋d膮cy antagonist膮 receptora dla histaminy (H1). Stosowany jest w leczeniu objaw贸w alergicznego zapalenia b艂ony 艣luzowej nosa i pokrzywki. Wyst臋puje w r贸偶nych formach (roztw贸r doustny, tabletki powlekane), wi臋kszo艣膰 dost臋pna wy艂膮cznie na recept臋. Wyj膮tkiem jest preparat Contrahist allergy, kt贸ry mo偶na zakupi膰 bez recepty.聽
Charakterystyka produkt贸w leczniczych