Ostrzeżenia dotyczące stosowania leku Velbienne mini
Stosowanie leku Velbienne mini jest przeciwwskazane w przypadkach:
nadwrażliwość na którąkolwiek z substancji tabletek;
dziedziczna nietolerancja galaktozy, brak laktazy, zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy (produkt zawiera laktozę);
nowotwór piersi (podejrzenie, rozpoznanie);
nowotwór złośliwy wrażliwy na estrogen; m.in. nowotwór błony śluzowej macicy (podejrzenie, rozpoznanie);
krwawienia z dróg rodnych bez ustalonej przyczyny;
przerost błony śluzowej macicy (hiperplazja nieleczona);
żylna choroba zakrzepowo-zatorowa; zakrzepica żył głębokich, zator tętnicy płucnej (aktualna, w wywiadzie);
zaburzenia krzepnięcia krwi (np. niedobór białka C, białka S, antytrombiny);
aktywne lub niedawne zaburzenia tętnicze zakrzepowo-zatorowe (na przykład zawał mięśnia sercowego);
ostra choroba wątroby, jeśli pacjentka miała w przeszłości chorobę wątroby, do czasu unormowania wskaźników wątrobowych;
występujące dziedziczne schorzenie krwi — porfiria.
Terapia symptomów pomenopauzalnych HTZ powinna być stosowana w kontroli objawów obniżających jakość życia. Konieczne jest minimum raz do roku ocenić stosunek ryzyka do korzyści i zaprzestać leczenia, gdy ryzyko przerośnie korzyści.
Początkowo, przed stosowaniem leku Velbienne mini należy przeprowadzić badanie podmiotowe i przedmiotowe. Systematyczne badania kontrolne, w tym przesiewowe, powinny być wykonywane zgodnie z zaleceniami lekarza.
Velbienne mini może powodować wystąpienie lub pogorszenie objawów m.in. mięśniaków macicy, endometriozy, czynników ryzyka nowotworów zależnych od estrogenu, incydentów zakrzepowo-zatorowych, nadciśnienia, niewydolności nerek, serca (przez uogólnione zatrzymanie płynów), chorobę wątroby (w tym HCV), hipertriglicerydemii, cukrzycy i powikłań naczyniowych, kamicy żółciowej, migreny, tocznia rumieniowatego układowego, hiperplazji błony śluzowej macicy, padaczki, astmy, otosklerozy; stąd, jeżeli pacjentka choruje na któreś z powyższych schorzeń, koniecznie jest szczególne monitorowanie.
Przyjmowanie hormonalnej terapii zastępczej wpływa na zwiększenie gęstości obrazów w mammografii.
Jeżeli u pacjentki pojawią się takie stany jak żółtaczka, znaczące podwyższenie ciśnienia, bóle głowy migrenowe lub ciąża, należy przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem w przypadku jakichkolwiek wątpliwości.
Przyjmowanie leku Velbienne mini wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia:
żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (szczególnie zwiększenie tego ryzyka ze współistniejącymi czynnikami: predyspozycje do trombofilii, starszy wiek, obszerne operacje, unieruchomienie, nadmierna masa ciała (BMI>30), ciąża i połóg, toczeń rumieniowaty układowy, nowotwór);
niedokrwiennego udaru mózgu;
hiperplazji i raka trzonu macicy (u pacjentek z zachowaną macicą, podczas nieprzerwanej terapii estrogenami bez progestagenów);
raka piersi (zależne od długości leczenia);
raka jajnika (nieznacznie).
Wielokrotne przyjęcie dużej dawki leku Velbienne mini nie powinno wiązać się ze znaczną toksycznością; jednak mogą pojawić się takie objawy jak nudności, wymioty, krwawienie z odstawienia.
Interakcje leku Velbienne mini
Leki podwyższające klirens hormonów (ograniczenie ich skuteczności) — metabolizowanie estrogenu i dienogestu jest nasilone przy jednoczasowej terapii z m.in. lekami przeciwdrgawkowymi (np. barbiturany, karbamazepina), ryfampicyną, ryfabutyną, newirapiną, a także możliwie z felbamatem, gryzeofulwiną, okskarbazepiną, zielem dziurawca zwyczajnego.
Preparatami używane w leczeniu zakażenia HIV i HCV — inhibitorami proteazy HIV i nienukleozydowymi inhibitorami odwrotnej tranksryptazy, także z inhibitorami HCV — zmiana stężenia hormonów oraz przy przyjmowaniu ombitaswiru, parytaprewiru lub rytonawiru (także z dasabuwirem) zwiększenie poziomu transaminazy alaninowej.
Leki zwiększające poziom hormonów we krwi — azole (np. flukonazol, ketokonazol, itrakonazol), werapamil, makrolidy (np. klarytromycyna, erytromycyna), dilitiazem, sok grejpfrutowy
Lamotrygina — estrogeny osłabiają działanie lamotryginy, co może pogarszać kontrolę napadów drgawek.
Jeżeli działania niepożądane nie ustępują lub nasilają się w miarę trwania leczenia łączonego, w razie wątpliwości, należy zwrócić się do lekarza i ocenić dotychczasowe leczenie.