Jakie są objawy choroby afektywnej dwubiegunowej? Co oznaczają sformułowania epizod hipomanii/ manii/ depresji?
W przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej wyróżnić możemy następujące okresy:
Epizod depresji
Charakteryzuje się stopniowo obniżającym się nastrojem. Chory odczuwa coraz mniejszą radość, ma mniej energii i motywacji. Objawy depresyjne mogą obejmować: poczucie pustki, przygnębienia, zmiany w apetycie, zmęczenie, problemy ze snem, poczucie winy, spowolnienie psychomotoryczne lub nadmierne pobudzenie.
Depresja może również powodować zachowania autodestrukcyjne, tendencje i myśli samobójcze, a także depresyjne urojenia. W fazie depresji kluczowa jest pomoc lekarza psychiatry i psychoterapeuty.
Epizod depresji w ChAD może trwać przez okres kilku tygodni lub nawet kilku miesięcy. Po epizodzie depresji często następuje okres remisji, ale również może pojawić się epizod manii lub hipomanii.
Epizod manii
W trakcie manii osoba może doświadczać euforii, nadmiernej aktywności, impulsywności, zaburzeń myślenia, nadmiernej pewności siebie, podwyższonej aktywności seksualnej.
Chorzy w okresie manii mogą podejmować ryzykowne decyzje, prowadzące do problemów w życiu zawodowym, społecznym i osobistym. Czasami w trakcie manii mogą pojawić się tzw. urojenia wielkościowe, podczas których chory jest przekonany o swojej wyższości nad innymi ludźmi czy posiadaniu wyjątkowych zdolności.
Typowe jest również zmniejszone zapotrzebowanie na sen.
Często współpraca z osobą w manii jest utrudniona. Ważna jest wówczas pomoc najbliższych, w celu namawiania pacjenta do kontynuowania terapii.
Epizod hipomanii
Hipomania jest często nazywana łagodniejszą formą manii. Trwa zwykle krócej. Chory ma podczas niej więcej energii, zmniejszoną potrzebę snu i większą motywację.
W odróżnieniu od manii, nie występują tutaj objawy psychotyczne, ale ten epizod choroby także stanowi zagrożenie dla pacjenta i powinien być leczony przez specjalistów.
Okres remisji
W okresie remisji choroby osoba dotknięta tym zaburzeniem nie doświadcza epizodów manii, hipomanii ani depresji. Oznacza to, że nastroje osoby są stabilne i znajdują się w normalnym zakresie.
Czas trwania remisji może się różnić w zależności od konkretnej osoby i historii jej choroby. Niektórzy pacjenci mogą mieć długie okresy remisji, podczas gdy inni mogą doświadczać krótszych okresów stabilności.
Remisje są ważnym celem leczenia ChAD, ponieważ pozwalają osobie na poprawę jakości życia i działania na rzecz zapobiegania nawrotom epizodów manii lub depresji. Współpraca z lekarzem psychiatrą oraz stosowanie się do zaleceń terapeutycznych są kluczowe, aby osiągnąć i utrzymać stabilność nastroju podczas remisji.
W trakcie remisji ważne jest, aby osoba kontynuowała leczenie zalecane przez psychiatrę. Leki stabilizujące nastrój, które są często przepisywane osobom z ChAD, mogą pomóc w utrzymaniu stabilności nastroju i zmniejszeniu ryzyka nawrotów choroby.
Warto również korzystać z psychoterapii, która może pomóc osobie radzić sobie z przeszłymi doświadczeniami związanymi z ChAD, rozwijać umiejętności radzenia sobie ze stresem i trudnościami oraz monitorować swoje nastroje, aby szybko wykryć ewentualne zmiany.