Jakie są sposoby leczenia depresji endogennej?
Leczenie depresji jest złożonym procesem, który może obejmować różne strategie terapeutyczne, w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta i nasilenia jego objawów. Dwa główne filary leczenia tej choroby to leczenie farmakologiczne oraz psychoterapia.
Leki przeciwdepresyjne to różnorodna grupa leków stosowanych w leczeniu depresji i innych zaburzeń psychicznych. Działają one na różne mechanizmy w mózgu oraz układzie nerwowym, aby złagodzić objawy depresji. Poniżej przedstawiamy kilka głównych rodzajów leków przeciwdepresyjnych i ich mechanizmy działania.
Selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI)
Inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny zwiększają dostępność serotoniny w mózgu, blokując proces zwrotnego wychwytu tej substancji chemicznej przez neurony. W efekcie zwiększa się ilość serotoniny w przestrzeni międzykomórkowej, co może poprawić nastrój i zmniejszyć objawy depresji. Leki dostępne są na receptę.
Lekami z tej grupy są m.in. fluoksetyna, sertralina, paroksetyna, citalopram oraz escitalopram.
Inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI)
SNRI działają podobnie do SSRI, ale dodatkowo wpływają na poziomy noradrenaliny w mózgu. Zwiększają dostępność zarówno serotoniny, jak i noradrenaliny w synapsach nerwowych. Leki należące do wspomnianej grupy to m.in. wenlafaksyna, duloksetyna i deswenlafaksyna.
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TLPD)
Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne wpływają na poziomy serotoniny i noradrenaliny w mózgu, podobnie jak SNRI, ale mają również inne efekty farmakologiczne, gdyż działają także na różne inne receptory w mózgu, dzięki czemu mogą wywoływać m.in. efekt antyhistaminowy czy antycholinergiczny.
Są stosowane rzadziej ze względu na potencjalne działania uboczne, takie jak nadmierna senność, problemy z koncentracją czy suchość w ustach.
Do trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych należą m.in. amitryptylina, imipramina i nortryptylina.
Inhibitory monoaminooksydazy (MAOI):
MAOI hamują enzym monoaminooksydazę, który odpowiada za rozkład neurotransmiterów, takich jak serotonina, noradrenalina i dopamina, w konsekwencji czego w szczelinie synaptycznej jest większe stężenie wspomnianych substancji. Jednak MAOI są stosowane rzadko ze względu na ryzyko interakcji z żywnością i innymi lekami.
Do tej grupy należą przykładowo fenelzyna i tranylcypromina.
Jak wygląda leczenie lekami przeciwdepresyjnymi?
Wybór odpowiedniego leku przeciwdepresyjnego zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta, nasilenia objawów i ewentualnych efektów ubocznych. Leki przeciwdepresyjne często wymagają monitorowania i dostosowywania dawki pod nadzorem lekarza.
Należy także pamiętać, że aby lek przeciwdepresyjny zaczął działać, od początku terapii musi minąć około 4 tygodni.
Ważne jest również, żeby w dodatku do leczenia farmakologicznego pacjenci regularnie uczestniczyli w terapii psychoterapeutycznej, aby skuteczniej radzić sobie z depresją.
Zobacz także: Depresja – jakie są dostępne formy leczenia?