Opublikowano 24.11.2023
Saxenda to wyrób leczniczy stosowany w celu redukcji masy ciała wykorzystywany w leczeniu otyłości oraz nadwagi. Substancją czynną leku jest liraglutyd będący analogiem naturalnie występującego hormonu w organizmie ludzkim GLP-1. Saxenda występuje pod postacią roztworu do wstrzykiwań i dostępna jest wyłącznie po okazaniu recepty lekarskiej.
| Nazwa preparatu | Saxenda |
| Substancje czynne | Liraglutidum |
| Dost臋pno艣膰 | Na recept臋 |
| Posta膰 |
|
| Dawki |
|
Lek Saxenda to roztwór do wstrzykiwań zawierający substancję czynną liraglutyd, który jest analogiem ludzkiego hormonu GLP-1 . GLP-1, czyli peptyd glukagonopodobny-1, to substancja wydzielana w jelitach po spożyciu pokarmu. Działa na organizm poprzez obniżenie łaknienia oraz stymulacje wydzielania insuliny i redukcję uwalniania glukagonu.
Działanie leku Saxenda ułatwia redukcję masy ciała wśród osób z nadwagą i otyłością. Preparat stanowi uzupełnienie zdrowego odżywiania oraz regularnego wysiłku fizycznego.
Preparat nie jest refundowany i wydawany jest jedynie po okazaniu recepty. W każdym opakowaniu produktu zawarte są trzy wstrzykiwacze, a w każdym z nich znajdują się 3 ml leku.
Leki na potencje, leki sta艂e, antykoncepcja sta艂a, przed艂u偶enie terapii w chorobach przewlek艂ych.
Czas realizacji do 1 godziny roboczej*
Tabletka 'po', tabletka dzie艅 po, tabletka do 72h, pigu艂ka po.
Czas realizacji do 1 godziny roboczej*
Saxenda nie jest objęty refundacją leków i jego cena może się różnić w zależności od wielkości opakowania.
Ceny podane są jedynie orientacyjne i mogą zostać zmienione w przyszłości.
Saxenda zawiera w swoim składzie substancję czynną liraglutyd - analog glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1). Liraglutyd łączy się z receptorami GLP-1 znajdującymi się w mózgowiu prowadząc do ich aktywacji. W efekcie jego działania łaknienie ulega zmniejszeniu prowadząc do obniżenia podaży przyjmowanych kalorii, co prowadzi do redukcji masy ciała. Saxenda wpływa głównie na utratę trzewnej tkanki tłuszczowej, a w mniejszym stopniu redukuje podskórną tkankę tłuszczową. Kontrola łaknienia pod wpływem liraglutydu odbywa się poprzez zwiększenie uczucia sytości i redukcję uczucia głodu. Liraglutyd zwiększa wydzielanie insuliny oraz hamuje uwalnianie glukagonu.
Receptory glukagonopodobnego peptydu-1 znajdują się także w tętnicach, żyłach, sercu, nerkach oraz w układzie immunologicznym. W badaniach przeprowadzonych na myszach wykazano, że liraglutyd korzystnie wpływa na profil lipidowy, zmniejsza stany zapalne oraz zapobiega tworzeniu blaszek miażdżycowych.
Lek Saxenda należy zastosować wśród osób których wskaźnik masy ciała BMI wynosi >30 kg/m2, czyli u osób z otyłością. Połączenie preparatu wraz z dietą i zwiększonym poziomem wysiłku fizycznego umożliwi odpowiednią kontrolę masy ciała oraz poprawę ogólnego stanu zdrowia.
U osób u których BMI mieści się w przedziale 27-30 kg/m2 i występuje schorzenie współistniejące związane z nadmiarem tkanki tłuszczowej (cukrzyca typu II, dysplipidemia, nadciśnienie tętnicze, stan przedcukrzycowy, bezdech senny) również można włączyć leczenie preparatem Saxenda.
W 1 ml roztworu preparatu Saxenda zawarte jest 6 mg substancji czynnej - liraglutydu. W opakowaniu zawarte są 3 wstrzykiwacze, każdy z nich ma objętość 3 ml, a więc w jednym wstrzykiwaczu znajduje się 18 mg liraglutydu.
Substancjami pomocniczymi preparatu Saxenda jest: fosforan disodowy, fenol, woda do wstrzykiwań, wodorotlenek sodu, glikol propylenowy oraz kwas chlorowodorowy.
Lek Saxenda powinien być podawany wyłącznie podskórnie w dawce początkowej 0,6 mg raz dziennie. W okresie pierwszych czterech tygodni należy zwiększyć dawkę preparatu o 0,6 mg na tydzień aż do osiągnięcia dawki podtrzymującej wynoszącej 3 mg raz na dobę.
Nie zaleca się stosowania większej dawki dobowej niż 3 mg. W wypadku gdy po zwiększeniu ilości podawanego preparatu jest on źle tolerowany, powinno się zgłosić tę informację lekarzowi i rozważyć zakończenie podaży leku Saxenda.
U osób cierpiących na cukrzycę typu II nie należy łączyć wyrobu medycznego Saxenda z innym typem agonisty receptora GLP-1. U osób z cukrzycą stosujących insulinę bądź preparaty pobudzające sekrecję insuliny, przed dołączeniem preparatu Saxenda należy rozważyć obniżenie dawki leków przeciwcukrzycowych w celu prewencji stanu hipoglikemii.
Lek Saxenda powinien być stosowany raz na dobę, o wybranej porze i niezależnie od konsumowanych posiłków. Podskórna podaż leku Saxenda powinna być wykonana w udo, ramię bądź w okolice brzucha. Mimo że pora podania leku jest dowolna, najlepiej wybrać dogodną porę i mniej więcej każdego dnia podawać preparat o podobnej godzinie.
Osoby powyżej 65 roku życia powinny stosować preparat w taki sam sposób jak osoby młodsze. Osoby starsze które przekroczyły 75 rok życia nie powinny stosować preparatu, co jest spowodowane zbyt małą ilością dostępnych danych dotyczących działania leku Saxenda wśród tej grupy osób.
Niewielka ilość dostępnych informacji i badań na temat stosowania preparatu wśród osób poniżej 18 roku życia powoduje że preparat nie jest zalecany do stosowania wśród dzieci i młodzieży.
Gdy doszło do pominięcia dawki leku i minęło mniej niż 12 godzin od zwykłej pory podaży preparatu, to należy zażyć wyrób medyczny Saxenda tak szybko jak to możliwe.
W wypadku gdy do pory podaży kolejnej dawki zostało mniej niż 12 godzin, to powinno się opuścić pominiętą dawkę leku i przyjąć kolejną dawkę o typowej dla danej osoby porze.
Nie jest zalecane podwojenie dawki w celu uzupełnienia zapomnianej podaży preparatu.
Do najczęstszych działań niepożądanych leku Saxenda zalicza się dolegliwości ze strony układu przewodu pokarmowego: wymioty, nudności, mdłości, zaparcia oraz biegunki.
Innymi częstymi dolegliwościami podczas stosowania leku Saxenda są takie objawy jak: uczucie suchości w jamie ustnej, zaburzenia smaku, osłabienie, zmęczenie, bezsenność , hipoglikemia, zawroty głowy, kamienie żółciowe, objawy żołądkowo-jelitowe - zgaga, wzdęcia, odbijania, gazy, ból górnej części jamy brzusznej, zapalenie błony śluzowej żołądka, niestrawność.
W miejscu podaży leku może dojść do pojawienia się zmian w miejscu iniekcji takich jak : ból podrażnienie, zasinienie, wysypka i swędzenie tej okolicy.
Kolejnym częstym działaniem niepożądanym leku Saxenda jest hipoglikemia. Stan niedocukrzenia może objawiać się: zimnymi potami, bólem głowy, uczuciem kołatania serca, uczuciem głodu, sennością, osłabieniem, nerwowością, drżeniami, zaburzeniem widzenia i stanem splątania.
Do rzadszych działań niepożądanych preparatu Saxenda zalicza się takie objawy jak: zapalenie pęcherzyka żółciowego, odwodnienie, wysypki skórne, reakcje alergiczne , tachykardię, złe samopoczucie, metaliczny posmak w ustach, łatwe siniaczenie, obniżona ilość wydalanego moczu, ostra niewydolność nerek i upośledzenie ich czynności.
Jeśli pacjent podejrzewa u siebie występowanie objawów niepożądanych preparatu powinien powiadomić o tym jak najszybciej wyspecjalizowany personel medyczny. Informacje o ewentualnych działaniach ubocznych są przekazywane do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.
Dotychczas zgłaszane objawy związane z przyjęciem większej niż dopuszczalna dawka leku były związane z wystąpieniem dolegliwości takich jak ciężkie wymioty i nudności. Nie zaobserwowano stanów hipoglikemii w okresie przedawkowania, jednakże u osób które spożyły preparat Saxenda w nadmiarze należy monitorować stężenie glukozy oraz poziom potencjalnego odwodnienia.
Przeciwwskazaniem do zastosowania preparatu jest nadwrażliwość na którąkolwiek substancję preparatu Saxenda.
Nie należy stosować leku Saxenda wśród dzieci, młodzieży oraz u osób które przekroczyły 75 rok życia a także u kobiet w ciąży i karmiących piersią.
Należy zachować ostrożność u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby , z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, z chorobami tarczycy, chorobami trzustki oraz wśród osób dializowanych przed zastosowaniem preparatu Saxenda. Najlepiej skonsultować się i postępować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Zanim rozpocznie się stosowanie leku Saxenda należy skonsultować się z lekarzem i poinformować o wszystkich stosowanych lekach.
Lek Saxenda może wejść w interakcję z preparatami stosowanymi w leczeniu cukrzycy takimi jak pochodne sulfonylomocznia czy insulina a także z warfaryną oraz innymi doustnymi preparatami przeciwzakrzepowymi.
Saxenda nie powinna być stosowana z innymi lekami wpływającymi na receptory GLP-1.
Brak dostępnych danych na temat jednoczesnego spożywania alkoholu i przyjmowania wyrobu medycznego Saxenda. Mimo to zaleca się nie spożywanie alkoholu podczas kuracji lekiem, gdyż alkohol zwiększa ryzyko hipoglikemii.
Saxenda nie powinna być stosowana w okresie ciąży. Jeżeli kobieta jest w ciąży bądź planuje rozpoczęcie starań o dziecko, to należy przerwać leczenie preparatem Saxenda. Przeprowadzone badania wśród zwierząt ukazały szkodliwy wpływ na zdolności reprodukcyjne.
Podczas badania na zwierzętach wykazano niewielkie przenikanie liraglutydu do mleka ssaków. Z uwagi na brak informacji o potencjalnym wpływie preparatu na jakość mleka kobiecego, nie zaleca się stosowania preparatu wśród kobiet karmiących piersią.
Wyrób medyczny Saxenda nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługę maszyn.
Należy pamiętać, by przed użyciem leku zapoznać się z treścią ulotki dołączonej do opakowania lub skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, ponieważ każdy lek niewłaściwie stosowany może zagrażać życiu lub zdrowiu. Dokładne informacje dotyczące charakterystyki produktu znajdują się w ulotce dołączonej do opakowania preparatu.
Dane zamieszczone w artykule mają charakter jedynie informacyjny, nie zastępują przepisów prawnych i nie mogą zostać podstawą do jakichkolwiek roszczeń.
Lekiem z tą samą substancją czynną co Saxenda jest Victoza.
Substancja czynna: liraglutyd
Wskazania: BMI >30kg/m2 lub 27-30 kg/m2 + choroba współistniejąca związana z nadmierną masą ciała
Zastosowanie: podskórnie w udo, ramię bądź brzuch
Dawkowanie: początkowo 0,6 mg 1 x dziennie, co tydzień należy zwiększać dawkę o 0,6 mg, aż do osiągnięcia 3 mg na dobę w piątym tygodniu kuracji i podtrzymanie tej dawki przez cały okres leczenia
Główne przeciwwskazania: uczulenie na jakikolwiek składnik preparatu, ciąża, karmienie piersią
Główne działania niepożądane: biegunka, zaparcia, wymioty, dolegliwości żołądkowe
Mysimba to o艣rodkowo dzia艂aj膮cy preparat wspomagaj膮cy odchudzanie. Substancjami aktywnymi zawartymi w produkcie jest chlorowodorek naltreksonu oraz chlorowodorek bupropionu.聽
Charakterystyka produkt贸w leczniczych
Oty艂o艣膰 to choroba przewlek艂a, w kt贸rej dochodzi do nadmiernego gromadzenia si臋 tkanki t艂uszczowej, co niesie ze sob膮 negatywne konsekwencje - ryzyko przedwczesnego wyst臋powania problem贸w zdrowotnych oraz zwi臋kszonej umieralno艣ci.Ze wzgl臋du na ogromne rozpowszechnienie tego zjawiska (w Polsce na oty艂o艣膰 choruje a偶 25% m臋偶czyzn i 23% kobiet powy偶ej 20. roku 偶ycia) oraz liczne zagro偶enia medyczne, w dzisiejszych czasach k艂adzie si臋 coraz wi臋kszy nacisk na leczenie oty艂o艣ci, a na rynku pojawiaj膮 si臋 coraz to nowsze lekarstwa oraz metody jej leczenia.
Artyku艂
Leki inkretynowe聽to jedna z najnowocze艣niejszych metod聽w leczeniu oty艂o艣ci聽cia艂a i聽leczeniu聽cukrzycy typu 2. Najbardziej rozpowszechnione w艣r贸d lek贸w z grupy inkretynowych s膮 analogi naturalnego hormonu GLP-1 dost臋pne wy艂膮cznie na recept臋 (recepta online).
Artyku艂