Dicloduo 75 mg jest lekiem stosowanym w chorobach reumatycznych, ale może być również używany przeciwbólowo. Jaką substancję czynną zawiera Dicloduo? Kiedy go przyjmować? Czy choroba zwyrodnieniowa stawów jest wskazaniem do przyjmowania Dicloduo?
Opublikowano 07.02.2023
Dicloduo 75 mg jest lekiem stosowanym w chorobach reumatycznych, ale może być również używany przeciwbólowo. Jaką substancję czynną zawiera Dicloduo? Kiedy go przyjmować? Czy choroba zwyrodnieniowa stawów jest wskazaniem do przyjmowania Dicloduo?
Tabletki Dicloduo zawierają 75 mg diklofenaku sodowego. Diklofenak należy do niesteroidowych leków przeciwzapalnych (podobnie jak np. ibuprofen), co wiąże się z jego działaniem przeciwbólowym oraz umożliwia wykorzystanie w przypadku występowania zapalnych postaci chorób reumatycznych.
Leki na potencje, leki stałe, antykoncepcja stała, przedłużenie terapii w chorobach przewlekłych.
Czas realizacji do 1 godziny roboczej*
Tabletka 'po', tabletka dzień po, tabletka do 72h, pigułka po.
Czas realizacji do 1 godziny roboczej*
Diklofenak dzięki swojemu wpływowi na cyklooksygenazy hamuje powstawanie prostaglandyn, które biorą udział w procesie zapalnym. Poza tym odwracalnie hamuje łączenie się (agregację) płytek krwi, współodpowiedzialne za proces krzepnięcia krwi.
Poza diklofenakiem Dicloduo zawiera celulozę mikrokrystaliczną, powidon K 25, krzemionkę koloidalną, kwas metakrylowy i kopolimer etylu akrylanu z dodatkiem wodorotlenku sodu, glikol propylenowy i talk.
W przypadku tabletek o zmodyfikowanym uwalnianiu wykorzystywane są: celuloza mikrokrystaliczna, powidon K 25, krzemionka koloidalna, kopolimery amoniowego metakrylanu, cytrynian trietylu, talk.
Ponadto obie postaci zawierają dwutlenek tytanu, indygotynę, wodę oczyszczoną, żelatynę (w związku z czym Dicloduo nie jest lekiem wegańskim), szelak, glikol propylenowy.
Lek należy stosować w dwóch głównych wskazaniach: jako leczenie przeciwbólowe - np. w bolesnym miesiączkowaniu, po zabiegach chirurgicznych - oraz jako leczenie objawowe w zapalnych chorobach reumatycznych (np. choroby zwyrodnieniowe stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, reumatoidalne zapalenie stawów) a także w reumatycznych oraz pozapalnych stanach tkanek miękkich okołostawowych, więzadeł czy w przypadku pourazowych stanów zapalnych ścięgien, więzadeł i innych struktur okołostawowych.
Zwykle wystarcza przyjmowanie diklofenaku w jednej dawce 75 mg (1 tabletka), w razie potrzeby można zwiększyć dawkę do 150 mg na dobę (2 tabletki) po jednej tabletce w kilkugodzinowym odstępie lub jednorazowo. Dicloduo należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza i również konsultować się w przypadku chęci zmiany dawki.
Ze względu na dużą dawkę substancji aktywnej lek nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży.
Za maksymalną dawkę Dicloduo uznaje się 150 mg na dobę. Nie należy przyjmować większej dawki nawet w przypadku pominięcia poprzedniej dawki.
Jak każdy lek Dicloduo może powodować działania niepożądane. Do najczęstszych należą: bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunki i inne dolegliwości żołądkowo-jelitowe, bóle głowy, zawroty głowy i uczucie oszołomienia, wysypka i wykwity skórne, zwiększenie aktywności aminotransferaz (tzw. enzymów wątrobowych).
Inne możliwe działania niepożądane to m.in. owrzodzenia przewodu pokarmowego (nawet perforacje przewodu pokarmowego), krwawienia z przewodu pokarmowego, zapalenie błony śluzowej żołądka, zaburzenia czynności wątroby (w tym ostre zapalenie wątroby), zapalenie trzustki, ciężkie zaburzenia czynności nerek, w tym ostra niewydolność nerek, niespecyficzne krwotoczne zapalenie okrężnicy, zaburzenia psychotyczne, zaburzenia pamięci, zaburzenia słuchu, zaburzenia widzenia i inne zaburzenia układu nerwowego, obrzęk naczynioruchowy (możliwy obrzęk twarzy), niedokrwistość hemolityczna, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (charakterystyczne dla osób z chorobami autoimmunologicznymi, np. mieszana choroba tkanki łącznej), zaburzenia smaku, zapalenie naczyń, aftowe zapalenie jamy ustnej, dolegliwości związane z mięśniem sercowym (kołatania serca, niewydolność serca, zawał), uczucie zmęczenia i inne.
Możliwe są także reakcje alergiczne.
Jeśli pacjent podejrzewa u siebie występowanie objawów niepożądanych preparatu powinien powiadomić o tym jak najszybciej wyspecjalizowany personel medyczny. Informacje o ewentualnych działaniach ubocznych są przekazywane do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.
Nadwrażliwość na jakiekolwiek niesteroidowe leki przeciwzapalne stanowi przeciwwskazanie do stosowania leku. Inne przeciwwskazania stanowią niewydolność wątroby, niewydolność nerek, ciężka niewydolność serca, ciąża (3. trymestr), choroba wrzodowa, czynne krwawienie (w tym krwawienie w obrębie ośrodkowego układu nerwowego), zaburzenia krążenia lub krwiotworzenia, choroby naczyniowe (w tym choroby naczyń mózgowych, zawał serca).
Przeciwwskazaniem jest także wcześniejsze zaostrzenie astmy lub wystąpienie napadu, pojawienie się pokrzywki po podaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych lub innych leków hamujących syntezę prostaglandyn.
Lek Dicloduo może wpływać na działanie innych leków (i odwrotnie) w przypadku jednoczesnego stosowania m.in. innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, litu, digoksyny, fenytoiny, leków przeciwzakrzepowych, SSRI, leków przeciwcukrzycowych i innych. O przyjmowanych lekach należy poinformować lekarza i przed użyciem zapoznać się z ulotkami leków.
Nie powinno się spożywać alkoholu w okresie przyjmowania diklofenaku, gdyż może to nasilić występowanie działań niepożądanych.
Przyjmowanie diklofenaku w pierwszych dwóch semestrach ciąży powinno się odbywać wyłącznie pod kontrolą lekarza jeśli uzna się to za konieczne. W ostatnim trymestrze może przyczynić się do znacznych zaburzeń dziecka oraz trudności w trakcie porodu.
Diklofenak przenika do mleka, w związku z tym nie powinien być stosowany także w okresie karmienia.
Dicloduo może wpływać na prowadzenie pojazdów mechanicznych jeśli wystąpią zaburzenia widzenia, zawroty głowy lub inne objawy niepożądane wpływające na zdolność prowadzenia pojazdów.
Należy pamiętać, by przed użyciem leku zapoznać się z treścią ulotki dołączonej do opakowania lub skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, ponieważ każdy lek niewłaściwie stosowany może zagrażać życiu lub zdrowiu. Dokładne informacje dotyczące charakterystyki produktu znajdują się w ulotce dołączonej do opakowania preparatu.
Dane zamieszczone w artykule mają charakter jedynie informacyjny, nie zastępują przepisów prawnych i nie mogą zostać podstawą do jakichkolwiek roszczeń.
Substancja czynna: diklofenak
Wskazania: leczenie przeciwbólowe oraz leczenie objawowe w chorobach reumatologicznych (np. zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, reumatoidalne zapalenie stawów, choroby zwyrodnieniowe stawów, zapalenie tkanek miękkich okołostawowych)
Zastosowanie: doustne
Dawkowanie: 1 tabletka 1-2x dziennie
Główne przeciwwskazania: nadwrażliwość na niesteroidowe leki przeciwzapalne, 3. trymestr ciąży, choroba wrzodowa, niewydolność serca, nerek, wątroby
Główne działania niepożądane: bóle brzucha, bóle głowy, zwiększenie aktywności aminotransferaz
Finahit to lek stosowany w leczeniu łagodnego przerostu prostaty, w mniejszych dawkach również łysienia androgenowego u mężczyzn. Substancją czynną zawartą w leku jest finasteryd - inhibitor 5α-reduktazy.
Charakterystyka produktów leczniczychBadanie moczu jest jednym z badań, które każdy z nas wykonywał chociaż raz w życiu. Pojawiające się w wynikach odchylenia mogą być przyczyną niepokoju. Czy obecność erytrocytów w moczu zawsze świadczy o chorobie?
ArtykułOcteangin jest preparatem dostępnym na receptę, w postaci twardych pastylek, zawiera oktenidynę jako substancję czynną. Na co działa preparat Octeangin i jak można go stosować?
Charakterystyka produktów leczniczych