Opublikowano 09.01.2022
Bioxetin jest lekiem wskazanym w terapii epizodów ciężkiej depresji, zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych oraz w przypadku bulimii jako uzupełnienie leczenia psychologicznego. Substancja czynna leku - Fluoksetyna należy do selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny.
Tabletki Bioxetin stosuje się doustnie, w dawce pojedynczej lub podzielonej. Lek można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od nich, ponieważ pokarm nie wpływa na wchłanianie substancji z przewodu pokarmowego. Fluoksetyna metabolizowana jest w wątrobie, a usuwana jest z organizmu przez nerki. Stężenie docelowe substancji leczniczej osiągane jest po około 4 do 5 tygodni leczenia. Bioxetin ma długi okres półtrwania co powoduje, że substancja aktywna utrzymuje się w organizmie 6 tygodni po zakończeniu przyjmowania preparatu.
W przypadku leczenia epizodu depresyjnego zalecana dawka preparatu Bioxetin to 20 mg na dobę, nie należy przekraczać dawki 60mg na dobę. W ciągu 3-4 tygodni po rozpoczęciu leczenia należy ponownie skonsultować się z lekarzem w celu oceny skuteczności lub ewentualnej modyfikacji dawkowania preparatu Bioxetin. Leczenie pierwszego epizodu dużej depresji powinno trwać co najmniej 6 miesięcy.
W przypadku zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych leczenie rozpoczyna się od 20 mg na dobę, dawka maksymalna to 60 mg na dobę. Po 10 tygodniach należy ponownie ocenić działanie preparatu Bioxetin, w przypadku braku odpowiedzi należy rozważyć zakończenie terapii.
Zalecana dawka preparatu Bioxetin podczas leczenia bulimii wynosi 60 mg na dobę.
Nie zaleca się stosowania leku u osób poniżej 18 roku życia z powodu zwiększonego ryzyka wystąpienia myśli i zachowań samobójczych, stanów maniakalnych oraz wzrostu agresji. Nieletni mogą przyjmować Bioxetin wyłącznie w przypadku, gdy lekarz stwierdzi znaczącą przewagę korzyści z leczenia nad możliwymi skutkami ubocznymi. W badaniach klinicznych na grupie dzieci leczonych fluoksetyną zaobserwowano wolniejszy przyrost masy ciała i wzrostu.
Leki na potencje, leki stałe, antykoncepcja stała, przedłużenie terapii w chorobach przewlekłych.
Czas realizacji do 1 godziny roboczej*
Tabletka 'po', tabletka dzień po, tabletka do 72h, pigułka po.
Czas realizacji do 1 godziny roboczej*
Działania niepożądane związane ze stosowaniem preparatu Bioxetin występują najczęściej na początku leczenia, ich intensywność maleje z czasem.
Do działań niepożądanych farmaceutyku Bioxetin należą: nadwrażliwość na substancje zawarte w preparacie w postaci np. wysypki, świądu, obrzęku naczynioruchowego, zapalenia naczyń lub wstrząsu anafilaktycznego. Wystąpić mogą także objawy ze strony przewodu pokarmowego takie jak: suchość jamy ustnej, zmiana smaku, nudności i wymioty, biegunka. Możliwe są problemy ze snem, bóle i zawroty głowy, niewyraźne widzenie, ziewanie, uczucie senności i zmęczenia lub euforia, anoreksja, drżenia i skurcze mięśni lub drgawki, łysienie, zwiększenie potliwości, bóle mięśni i stawów, u mężczyzn - problemy z erekcją oraz orgazmem.
Podczas terapii, szczególnie na jej początku, istnieje ryzyko pojawienia się myśli i zachowań samobójczych. Z tego powodu w pierwszych tygodniach leczenia należy uważnie obserwować pacjentów. Szczególnie wnikliwie należy monitorować stan pacjentów poniżej 25 roku życia oraz osoby z myślami lub zachowaniami samobójczymi w wywiadzie.
Jeśli pacjent podejrzewa u siebie występowanie objawów niepożądanych preparatu, powinien powiadomić o tym jak najszybciej wyspecjalizowany personel medyczny. Informacje o ewentualnych działaniach ubocznych są przekazywane do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.
Głównym przeciwwskazaniem do stosowania preparatu Bioxetin jest nadwrażliwość na substancję aktywną - fluoksetynę lub substancje pomocnicze produktu - celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobia sodowa, magnezu stearynian.
Ze względu na ryzyko wystąpienia drgawek, preparat Bioxetin należy stosować z ostrożnością u pacjentów u których w przeszłości wystąpiły napady drgawkowe. Fluoksetyna jest przeciwwskazana u pacjentów z niekontrolowaną padaczką.
Należy zachować ostrożność u pacjentów z epizodem manii w wywiadzie, w razie wystąpienia jej objawów należy natychmiast przerwać terapię za pomocą preparatu Bioxetin.
Stosowanie fluoksetyny jest przeciwwskazane u pacjentów przyjmujących inhibitory monoaminooksydazy (np. moklobemid, selegilina). Należy zachować dwutygodniowy odstęp po zakończeniu terapii nieodwracalnymi inhibitorami MAO oraz minimum 5 tygodni po zakończeniu leczenia fluoksetyną.
Preparatu Bioxetin nie powinno się równocześnie przyjmować razem z innymi lekami o działaniu serotoninergicznym (np. tryptany, tramadol), lekami metabolizowanymi przez izoenzym CYP2D6 (np. karbamazepina, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne), z fenytoiną, solami litu. Przeciwwskazane jest również równoczesne spożywanie preparatów ziołowych z zielem dziurawca zwyczajnego.
Należy zachować ostrożność podczas terapii doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi.
Należy pamiętać, by przed użyciem leku zapoznać się z treścią ulotki dołączonej do opakowania lub skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, ponieważ każdy lek niewłaściwie stosowany może zagrażać życiu lub zdrowiu. Dokładne informacje dotyczące charakterystyki produktu znajdują się w ulotce dołączonej do opakowania preparatu.
Dane zamieszczone w artykule mają charakter jedynie informacyjny, nie zastępują przepisów prawnych i nie mogą zostać podstawą do jakichkolwiek roszczeń.
Substancja czynna: Fluoksetyna
Wskazania: Ciężka depresja; zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne; bulimia
Zastosowanie: Doustne
Dawkowanie: W przypadku depresji i zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych dawka podtrzymująca to zazwyczaj 20mg dziennie, nie należy przekraczać 60mg dziennie; w przypadku bulimii dawka podtrzymująca to 60mg dziennie
Główne przeciwwskazania: Jednoczesne przyjmowanie leków z grupy inhibitorów monoaminooksydazy, niekontrolowana padaczka, nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu
Główne działania niepożądane: Objawy nadwrażliwości, jadłowstręt, suchość jamy ustnej, zmiana smaku, nudności i wymioty, biegunka, zaburzenia snu, bóle i zawroty głowy, niewyraźne widzenie, drgawki, uczucie senności i zmęczenia lub euforia, drżenia i skurcze mięśni, bóle mięśni i stawów, łysienie, u mężczyzn - problemy z erekcją oraz orgazmem, myśli i zachowania samobójcze
Limetic jest doustnym, jednoskładnikowym lekiem antykoncepcyjnym. Substancją aktywną zawartą w tym wyrobie medycznym jest dezogestrel. W przeciwieństwie do tradycyjnych tabletek antykoncepcyjnych, produkt ten nie zawiera estrogenów. Lek ten więc może być stosowany przez kobiety, które nie tolerują estrogenów oraz kobiety karmiące piersią. Działanie antykoncepcyjne leku związane jest z wieloma mechanizmami, z których najważniejszym jest zapobieganie wnikaniu plemników do macicy oraz zapobieganie dojrzewaniu jajeczek. Wadą preparatu jest brak lub występowanie nieregularnych krwawień z dróg rodnych podczas przyjmowania tabletek. Należy pamiętać iż preparat Limetic, podobnie jak inne doustne środki antykoncepcyjne, nie chroni przed zakażeniem wirusem HIV oraz innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową. Przed użyciem należy wykonać badania krwi oraz skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany może zagrażać życiu lub zdrowiu.
Charakterystyka produktów leczniczychHarmonet jest doustnym, dwuskładnikowym lekiem antykoncepcyjnym. Substancjami aktywnymi zawartymi w tym wyrobie medycznym są: etynyloestradiol oraz gestoden. Działanie antykoncepcyjne leku związane jest z wieloma mechanizmami, z których najważniejszym są zahamowanie owulacji. W efekcie cykl miesiączkowy staje się bardziej regularny, a krwawienia miesiączkowe często mają mniejsze nasilenie oraz są mniej bolesne. Poprzez swoje działanie preparat Harmonet zmniejsza ryzyko wystąpienia niedokrwistości z niedoboru żelaza. Należy pamiętać iż preparat Harmonet, podobnie jak inne doustne środki antykoncepcyjne, nie chroni przed zakażeniem wirusem HIV oraz innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową. Przed użyciem należy wykonać badania krwi oraz skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany może zagrażać życiu lub zdrowiu.
Charakterystyka produktów leczniczych