Ból neuropatyczny, czyli wynikający z uszkodzenia struktur nerwowych może być oporny na standardowo stosowane leczenie przeciwbólowe. W takiej sytuacji warto uzupełnić terapię tzw. koanalgetykami - lekami, które potencjalizują skuteczność analgetyków poprzez hamowanie nadpobudliwości komórek nerwowych. Do koanalgetyków należą leki przeciwdepresyjne, przede wszystkim z grupy trójpierścieniowych np. amitryptylina oraz leki przeciwdrgawkowe np. gabapentyna.
Popularne wśród pacjentów cierpiących na bóle kręgosłupa są także cyklicznie stosowane podoponowe zastrzyki ze sterydu i leku znieczulającego (lidokainy) tzw. blokady. Jest to jednak postępowanie wyłącznie objawowe, które działa krótkotrwale. Ponadto naraża pacjenta na ogólnoustrojowe działania niepożądane leków sterydowych.
Pacjenci, którzy cierpią na nawracający lub przewlekły ból kręgosłupa bardzo chwalą sobie regularne masaże wykonywane przez fizjoterapeutów. Niedawno popularna stała się też wibroterapia za pomocą masażerów wibrujących lub terapia manualna wykonywana przez chiropraktyków. Odważni mogą spróbować także akupunktury lub powierzchownej stymulacji elektrycznej (TENS).
Ostatecznie, jeśli zmiany w kręgosłupie są na tyle poważne, że grożą uszkodzeniem struktur nerwowych konieczna może być operacja. Zakres zabiegu uzależniony jest od rodzaju malformacji w kręgosłupie, może obejmować np. stabilizację uszkodzonych kręgów, usunięcie jądra miażdżystego krążka międzykręgowego czy wyrośli zwyrodnieniowych.
Ból przewlekły, który towarzyszy pacjentowi nieustannie oraz ogranicza jego codzienne funkcjonowanie, sprzyja zaburzeniom stanu emocjonalnego np. rozdrażnieniu, utracie chęci do życia i depresji. Nie można pozwolić by człowiek pozostał z tymi dolegliwościami sam. Należy objąć pacjenta odpowiednią opieką psychologiczną np. w formie terapii poznawczo-behawioralnej.