Siofor 500 to preparat stosowany w diabetologii. Jest lekiem pierwszego rzutu w leczeniu cukrzycy typu 2 oraz zapobiegającym cukrzycy typu 2 u pacjentów ze stanem przedcukrzycowym. Jest lekiem dostępnym na receptę.
Opublikowano 16.04.2024
Autor Redakcja Erecept.pl
Siofor 500 to preparat stosowany w diabetologii. Jest lekiem pierwszego rzutu w leczeniu cukrzycy typu 2 oraz zapobiegającym cukrzycy typu 2 u pacjentów ze stanem przedcukrzycowym. Jest lekiem dostępnym na receptę.
Otrzymaj konsultacj臋 lekarsk膮 na ten lek bez wychodzenia z domu.
Nazwa preparatu | Siofor 500 |
Substancje czynne | Metformini hydrochloridum |
Dost臋pno艣膰 | Na recept臋 |
Posta膰 |
|
Dawki |
|
Substancja czynna: chlorowodorek metforminy
Wskazania: leczenie cukrzycy typu 2, zapobieganie cukrzycy typu 2 u pacjentów ze stanem przedcukrzycowym.
Zastosowanie: doustne
Dawkowanie: od 500 mg lub 850 mg 1-3 razy na dobę do do dobowych dawek maksymalnych 2 mg u dzieci i 3 mg u dorosłych z prawidłową czynnością nerek
Główne przeciwwskazania: nadwrażliwość na którąkolwiek substancję preparatu, ciężka niewydolność nerek, kwasica metaboliczna i stany zwiększonego ryzyka kwasicy mleczanowej
Główne działania niepożądane: nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha i pogorszenie apetytu
Leki na potencje, leki sta艂e, antykoncepcja sta艂a, przed艂u偶enie terapii w chorobach przewlek艂ych.
Czas realizacji do 1 godziny roboczej*
Tabletka 'po', tabletka dzie艅 po, tabletka do 72h, pigu艂ka po.
Czas realizacji do 1 godziny roboczej*
Lek Siofor 500 kosztuje ok 9 zł w przypadku opakowania zawierającego 60 tabletek.
Lek znajduje się na liście leków refundowanych i jego cena może wynosić ok 4 zł, a także może być bezpłatny dla seniorów i dzieci
Podana cena jest wyłącznie orientacyjna i może ulec zmianie. Preparat jest dostępny wyłącznie na receptę.
Preparat Siofor 500 zawiera chlorowodorek metforminy, doustny lek hipoglikemizujący, czyli zmniejszający stężenie glukozy we krwi. Do wskazań do jego stosowania należą leczenie cukrzycy typu 2 - w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi i insuliną - oraz zapobieganie cukrzycy typu 2 u pacjentów ze stanem przedcukrzycowym.
Insulina to hormon odpowiedzialny za transport glukozy z krwioobiegu do tkanek. U pacjentów z cukrzycą typu 2 występuje oporność na działanie insuliny (insulinooporność) i upośledzenie wydzielania insuliny. W konsekwencji u cukrzyków obserwuje się wysokie poziomy glukozy we krwi, co w długim okresie przyczynia się do poważnych powikłań.
Istnieją trzy mechanizmy, w których działa metformina:
Zmniejszanie wątrobowej produkcji glukozy: hamowanie glukoneogenezy, czyli przekształcania niecukrowych substancji w glukozę oraz hamowanie glikogenolizy, czyli rozkładania glikogenu do glukozy, a także pobudzanie tworzenia glikogenu z glukozy;
Zwiększanie wrażliwości tkanek na insulinę: poprawianie obwodowego wychwytu glukozy, co oznacza, że metformina zwiększa zdolność transportu glukozy z krwi do tkanek;
Opóźnia jelitowe wchłanianie glukozy;
przez co przyczynia się do zmniejszenie stężenia glukozy we krwi.
Metformina nie powoduje natomiast wzrostu wydzielania insuliny, dzięki czemu nie powoduje hipoglikemii. Dodatkowo, Siofor 500 wykazuje korzystny wpływ na metabolizm lipidów : zmniejsza stężenie cholesterolu całkowitego, cholesterolu LDL i triglicerydów.
W badaniach wykazano zmniejszenie powikłań cukrzycy u dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2 i nadwagą, leczonych chlorowodorkiem metforminy jako lekiem pierwszego rzutu, po niepowodzeniu leczenia dietą.
Siofor 500 zawiera substancję czynną chlorowodorek metforminy oraz substancje pomocnicze: hypromeloza, powidon, stearynian magnezu, hypromeloza, makrogol 6000, dwutlenek tytanu.
Każda tabletka zawiera 500 mg chlorowodorku metforminy, a opakowanie zawiera 10, 30, 60, 90 lub 120 tabletek powlekanych.
Tabletki powlekane Siofor 500 są przeznaczone do stosowania doustnego. Przyjmuje się je w czasie posiłku lub po nim. W czasie leczenia metforminą wskazany jest wysiłek fizyczny i przestrzeganie diety.
Leczenie cukrzycy typu 2 w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi z wyjątkiem insuliny (u pacjentów z prawidłową czynnością nerek)
Leczenie należy rozpocząć od dawki 500 mg lub 850 mg chlorowodorku metforminy 2-3 razy na dobę, w trakcie lub po posiłku. Po 10-15 dniach lekarz modyfikuje dawkę zależnie od stężenia glukozy we krwi. Powolne zwiększanie dawki może poprawić tolerancję leku, który zwłaszcza na początku leczenia może powodować działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego.
W skojarzeniu z insuliną (u pacjentów z prawidłową czynnością nerek)
Przy połączeniu leku Siofor 500 z insuliną stosuje się dawkę 500 mg chlorowodorku metforminy 2-3 razy na dobę, a dawkę insuliny dostosowuje się na podstawie stężenia glukozy we krwi.
Stan przedcukrzycowy (u pacjentów z prawidłową czynnością nerek)
Dawka początkowa u pacjentów ze stanem przedcukrzycowym to 500 mg lub 850 mg jeden raz na dobę, później zwykle zwiększana do dwóch razy na dobę. Dawkowanie jest zawsze ustalane przez lekarza. Stopniowe zwiększenie dawki może poprawić tolerancję leku.
O kontynuacji leczenia decyduje lekarz na podstawie pomiaru stężenia glukozy we krwi i występowania czynników ryzyka. Konieczne jest regularne badanie lekarskie pacjentów ze stanem przedcukrzycowym.
Konieczność stosowania mniejszych dawek
Zaburzenia czynności nerek, występujące częściej u osób w podeszłym wieku, są wskazaniem do stosowania mniejszych dawek. Przed rozważaniem rozpoczęcia leczenia metforminą należy oznaczyć wartość GFR, czyli wskaźnik filtracji kłębuszkowej, mówiący o wydolności nerek. Ciężka niewydolność nerek wyklucza możliwość stosowania leku Siofor 500.
Lek Siofor 500 może być stosowany od 10 roku życia. Zazwyczaj leczenie rozpoczyna się od 500 mg lub 850 mg raz na dobę, a po 10-15 dniach lekarz dostosowuje dawkę w zależności od stężenia glukozy we krwi. Powolne zwiększanie dawki może polepszyć tolerancję leku.
U osób dorosłych maksymalna dawka dobowa wynosi 3 g, w trzech dawkach podzielonych. U dzieci w wieku powyżej 10 lat maksymalna dawka dobowa wynosi 2 g w 2-3 dawkach podzielonych.
Najczęstsze działania niepożądane leku Siofor 500 to zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, takie jak nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha i pogorszenie apetytu. Są one typowe zwłaszcza dla początku leczenia metforminą i w większości przypadków ustępujące samoistnie. Stosowanie dawek podzielonych i powolne zwiększanie dawki im zapobiega.
Innym częstym działaniem niepożądanym leku Siofor 500 są zaburzenia smaku.
Do rzadziej występujących działań niepożądanych metforminy należą reakcje skórne pod postacią rumienia, świądu lub pokrzywki, nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby lub zapalenie wątroby, które ustępują po odstawieniu preparatu, zmniejszenie wchłaniania witaminy B12 i w konsekwencji niedokrwistość megaloblastyczna.
Stosowanie leku Siofor 500 zwiększa również ryzyko kwasicy mleczanowej. Inne czynniki zwiększające ryzyko kwasicy mleczanowej to zaburzenie czynności nerek, choroby układu krążenia, choroby układu oddechowego, niewydolność oddechowa, ciężkie zakażenie, niewydolność wątroby, nie utrzymywanie właściwego stężenia glukozy we krwi, długotrwałe głodzenie i stosowanie pewnych leków. W wyniku odwodnienia mogą wystąpić zaburzenia czynności nerek, więc w przypadku np. ciężkiej biegunki i wymiotów należy czasowo odstawić Siofor 500 i zwrócić się do lekarza.
Jeśli pacjent podejrzewa u siebie występowanie objawów niepożądanych preparatu powinien powiadomić o tym jak najszybciej wyspecjalizowany personel medyczny. Informacje o ewentualnych działaniach ubocznych są przekazywane do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.
W wyniku przedawkowania metforminy może dojść do rozwoju kwasicy mleczanowej. Kwasica mleczanowa jest stanem zagrożenia życia wymagającym leczenia w warunkach szpitalnych.
Przeciwwskazania do stosowania leku Siofor 500 to w przypadku nadwrażliwość na chlorowodorek metforminy lub którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu, każdy rodzaj ostrej kwasicy metabolicznej, w tym cukrzycowa kwasica ketonowa, kwasica mleczanowa, cukrzycowy stan przedśpiączkowy, ciężka niewydolność nerek z GFR , odwodnienie, ciężkie zakażenie, wstrząs, niewyrównana niewydolność serca, niewydolność oddechowa, zawał mięśnia sercowego przebyty w ostatnim czasie i inne choroby powodujące niedotlenienie tkanek oraz niewydolność wątroby, ostre zatrucie alkoholem i alkoholizm.
Stosowanie pewnych leków może prowadzić do niewydolności nerek i w konsekwencji zatrucie metforminą, której wydalanie zostaje zaburzone. Do tych leków należą środki kontrastowe zawierające jod (podawane np. przed badanie tomografii komputerowej), niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen, ketoprofen), stosowane w leczeniu nadciśnienia inhibitory konwertazy angiotensyny i antagoniści receptora angiotensyny II (np. perindopryl, kaptopryl, walsartan), leki moczopędne (np. furosemid).
Leki o działaniu hiperglikemizującym, czyli powodującym wzrost stężenia glukozy we krwi, np. glikokortykosteroidy i sympatykomimetyki mogą utrudniać uzyskanie prawidłowych glikemii.
Do leków wpływających na skuteczność i wydalanie metforminy należą m. in. werapamil, ryfampicyna, cymetydyna, dolutegawir, ranolazyna, trimetoprim, wandetanib, izawukonazol, kryzotynib i olaparyb.
Nie należy spożywać alkoholu podczas leczenia preparatem Siofor 500, ponieważ takie postępowanie grozi wystąpieniem kwasicy mleczanowej, zwłaszcza w przypadku głodzenia, niedożywienia czy zaburzeń czynności wątroby.
W ciąży konieczne jest leczenie cukrzycy, by zapobiec wystąpieniu wad wrodzonych i zmniejszyć śmiertelność okołoporodową. Ze względu na ograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania metforminy w okresie ciąży preferowanym lekiem przciwcukrzycowym w ciąży jest insulina.
Metformina przenika do pokarmu kobiecego. Dotychczas nie zaobserwowano działań niepożądanych u niemowląt karmionych mlekiem matki przyjmującej Siofor 500, jednak dane są ograniczone. Z tego względu należy unikać karmienia piersią w czasie leczenia metforminą, a decyzję należy podjąć po konsultacji ze specjalistą i rozważeniu korzyści i potencjalnego ryzyka.
Siofor 500 stosowany w monoterapii nie wiąże się z ryzykiem epizodów hipoglikemii, dlatego przyjmowanie metforminy nie stanowi przeciwwskazania do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jeżeli jednak Siofor 500 jest stosowany razem z innymi lekami przeciwcukrzycowymi , ryzyko hipoglikemii może być zwiększone.
Należy pamiętać, by przed użyciem leku zapoznać się z treścią ulotki dołączonej do opakowania lub skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, ponieważ każdy lek niewłaściwie stosowany może zagrażać życiu lub zdrowiu. Dokładne informacje dotyczące charakterystyki produktu znajdują się w ulotce dołączonej do opakowania preparatu.
Dane zamieszczone w artykule mają charakter jedynie informacyjny, nie zastępują przepisów prawnych i nie mogą zostać podstawą do jakichkolwiek roszczeń.
Charakterystyka Produktu leczniczego Siofor 500, dostępna pod adresem internetowym https://rejestrymedyczne.ezdrowie.gov.pl/api/rpl/medicinal-products/9101/characteristic
Remedium [dostęp online luty 2024]:
https://remedium.md/wyszukiwarka-lekow/leki/siofor-r-500-50731
Diaprel MR jest preparatem w postaci tabletek o przed艂u偶onym uwalnianiu zawieraj膮cymi jako substancj臋 czynn膮 gliklazyd, kt贸rego dzia艂anie prowadzi do obni偶enia st臋偶enia glukozy we krwi. Dlatego lek ten stosowany jest w leczeniu cukrzycy typu 2 i dost臋pny jest wy艂膮cznie na recept臋 (recepta online).
Charakterystyka produkt贸w leczniczychMetformax 500 to lek w postaci tabletek podawanych doustnie g艂贸wnie wykorzystywany w leczeniu cukrzycy typu 2.
Charakterystyka produkt贸w leczniczychOty艂o艣膰 i cukrzyca typu 2 s膮 w dzisiejszych czasach ogromnym wyzwaniem dla lekarzy. Szacuje si臋, 偶e w 2022 roku a偶 890 milion贸w ludzi na 艣wiecie zmaga艂o si臋聽z oty艂o艣ci膮, a liczba ta sukcesywnie ro艣nie. Zar贸wno oty艂o艣膰, jak i cukrzyca wi膮偶膮 si臋聽z ryzykiem wyst膮pienia licznych powik艂a艅 i obie te choroby zwi臋kszaj膮 ryzyko przedwczesnego zgonu.Na rynku pojawiaj膮 si臋 coraz to nowsze leki stosowane w leczeniu cukrzycy typu 2 oraz oty艂o艣ci - mi臋dzy innymi analogi GLP-1.
Artyku艂