Istnieją grupy chorych oraz sytuacje, które wymagają zachowania szczególnej ostrożności podczas stosowania leku Aciprex.
U niektórych osób cierpiących na napady lęku, w początkowej fazie leczenia lekami z grupy SSRI, w tym escitalopramem, może wystąpić zaostrzenie objawów lękowych. Ta paradoksalna reakcja zazwyczaj ustępuje po dwóch tygodniach kontynuowanej terapii. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia stanów lękowych, zaleca się rozpoczęcie terapii od niskiej dawki początkowej.
Pacjenci ze zdiagnozowaną wcześniej padaczką, która jest dobrze kontrolowana, mogą stosować escitalopram, ale należy zachować przy tym szczególną ostrożność i przerwać stosowanie leku Aciprex 10 mg, jeśli częstość napadów się nasila. U osób bez zdiagnozowanej padaczki, w przypadku wystąpienia pierwszorazowych drgawek podczas terapii escitalopramem, należy również przerwać leczenie.
W przypadku pacjentów z historią manii lub hipomanii należy być ostrożnym podczas stosowania leków z grupy SSRI. Jeśli u pacjenta wystąpi faza maniakalna, terapia lekami SSRI powinna zostać przerwana.
U osób chorujących na cukrzycę może być konieczna modyfikacja dawki insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych, ze względu na wpływ escitalopramu na stężenie glukozy we krwi.
Depresja wiąże się z podwyższonym ryzykiem myśli samobójczych, autoagresji oraz zachowań samobójczych. To zagrożenie trwa do osiągnięcia istotnej poprawy klinicznej, co może trwać kilka tygodni. Pacjentów należy dokładnie monitorować do momentu pojawienia się poprawy.
Ze względu na fakt, że escitalopram może powodować hiponatremię, należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z czynnikami ryzyka, takimi jak wiek podeszły, choroba wątroby lub równoczesne stosowanie leków mogących prowadzić do obniżenia poziomu sodu we krwi.
Należy zachować szczególną ostrożność podczas leczenia escitalopramem pacjentów przyjmujących leki zmniejszające krzepliwość, substancje wpływające na funkcję płytek krwi (takie jak atypowe leki przeciwpsychotyczne, pochodne fenotiazyny, większość trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, kwas acetylosalicylowy, niesteroidowe leki przeciwzapalne, tiklopidyna i dipirydamol) lub w przypadku pacjentów chorujących na skazę krwotoczną, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia krwawienia. Dawkowanie stosowanego leku przeciwzakrzepowego może wymagać modyfikacji.
Warto być ostrożnym u pacjentów cierpiących na bradykardię oraz u tych, którzy niedawno przeszli ostre zapalenie mięśnia sercowego lub mają niekontrolowaną niewydolność serca. Ponadto zaburzenia elektrolitowe, takie jak hipokaliemia i hipomagnezemia, zwiększają ryzyko powstania groźnych zaburzeń rytmu serca, dlatego przed rozpoczęciem terapii escitalopramem należy je skorygować i zachować ostrożność stosując leki obniżające stężenie potasu i magnezu. W przypadku pacjentów z ustabilizowaną chorobą serca warto rozważyć przeprowadzenie badania EKG przed zastosowaniem escytalopramu. Jeżeli podczas terapii escitalopramem pojawiają się objawy arytmii, konieczne jest przerwanie stosowania leku oraz wykonanie badania EKG.